Inne spojrzenie

Akcja rozgrywa się tuż po węgierskich wydarzeniach 1956 r. Eva i Livia spotykają się w redakcji gazety. Eva jest dziennikarką, niepokorną krytyczką ustroju, z tego powodu przez dwa lata nie mogła dostać pracy w swoim zawodzie. Jest też lesbijką. Gdy wreszcie udaje się jej znaleźć pracę, jest to redakcja państwowej gazety „Prawda”. Otrzymuje biurko w jednym pokoju z Livią, żoną oficera.

Mimo że Livia jest heteroseksualna, coś jednak pociąga ją w Evie, która skrycie się w niej podkochuje. Livia próbuje bronić się przed nieznanym jej uczuciem, odpycha Evę od siebie i przyciąga. W końcu pojawia się prawdziwy romans i być może szansa na wspólną przyszłość. Mąż Livii, gdy dowiaduje się o tym związku, nie jest w stanie opanować zazdrości i służbowym pistoletem rani żonę. Livia odtrąca Evę i rezygnuje z tragicznej miłości. Eva postanawia przedostać się przez granicę, a gdy zatrzymuje ją patrol graniczny, woli umrzeć niż zostać aresztowana^[2].

Polskie aktorki nie zagrały w tym filmie przypadkowo. W Polsce trwał stan wojenny i bojkot państwowej telewizji prowadzony przez aktorów; zaś z drugiej strony żadna węgierska aktorka nie ośmieliła się zaangażować do filmu Károlya Makka^[2]. Międzynarodowy sukces Jankowskiej-Cieślak był niewygodny dla ówczesnych władz Polski – zdymisjonowały one dyrektora Teatru Dramatycznego Gustawa Holoubka i rozbiły zespół aktorski, w którym grała aktorka^[3]. Dla środowiska polskich lesbijek film stał się kultowy^[4].

Nagroda w Cannes mogła być dla Jadwigi Jankowskiej-Cieślak wstępem do międzynarodowej kariery. Do aktorki nie napływały jednak żadne propozycje. Myślała, że żaden producent się nią wtedy nie zainteresował. Wiele lat później okazało się, że Film Polski – jedyna w PRL instytucja, która była uprawniona do kontaktowania zagranicznych twórców z polskimi – był wręcz zasypywany listami i telefonami z propozycjami dla aktorki. Odgórnie blokowano wszystkie te informacje, a propozycje trafiały do kosza^[5].

Najodważniejsza scena erotyczna filmu zagrana została częściowo z wykorzystaniem dublerki^[6].

• Jadwiga Jankowska-Cieślak jako Éva Szalánczky^[7]
• Grażyna Szapołowska jako Lívia Horváth
• Jozef Kroner jako towarzysz Erdõs
• Péter Andorai jako Dönci Horváth, mąż Lívii
• Gábor Reviczky jako Fiala, dziennikarz
• Anette Antal
• Ferenc Bács jako Szlabonya
• Zoltán Benkóczy
• Dénes Ujlaky jako Téeszelnök
• Ádám Szirtes jako Blindics õrnagy
• Miklós B. Székely
• Judit Pogány jako Magda
• Sándor Pál
• Sándor Makay
• Vilmos Kun jako towarzysz Vándor
• János Kovács
• Ágnes Kamondy
• Éva Igó jako Pincérnõ
• Györgyi Fáy

Ponadto w węgierskim dubbingu:

• Ildikó Bánsági jako Éva Szalánczky
• Judit Hernádi jako Lívia Horváth
• Gyula Szabó jako towarzysz Erdõs

• 1982:
  • Złota Palma dla Jadwigi Cieślak-Jankowskiej w kategorii dla najlepszej aktorki podczas 36. MFF w Cannes
  • nagroda FIPRESCI dla Károlya Makka (wyróżnienie specjalne) za oryginalność i czytelność humanistycznego przesłania w obronie całkowitej wolności jednostki^[1] podczas 36. MFF w Cannes
  • nominacja do Złotej Palmy dla filmu podczas 36. MFF w Cannes
• 1983:
  • nagroda za reżyserię dla Károlya Makka podczas Magyar Filmszemle (Węgierski Tydzień Filmowy) w Budapeszcie
  • nagroda publiczności dla filmu na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w São Paulo

• Rola w tym filmie była m.in. tematem filmu dokumentalnego pt. Grażyna Szapołowska - nowe spojrzenie zrealizowanego w 1998. przez Macieja Odolińskiego.

• Motywy LGBT w filmie

• Plakat
• Inne spojrzenie w bazie IMDb (ang.)
• Inne spojrzenie w bazie Filmweb
• Inne spojrzenie w bazie filmpolski.pl
• Film "Inne spojrzenie" w prasie polskiej – baza danych Filmpolski.pl