Paweł Lisicki

polski dziennikarz, publicysta, eseista i tłumacz literacki
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Cloud200 (dyskusja | edycje) o 21:22, 1 gru 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Paweł Andrzej Lisicki (ur. 20 września 1966 w Warszawie) – polski dziennikarz, publicysta, eseista i tłumacz literacki. W latach 1991–1993 dziennikarz „Życia Warszawy”, od 1993 dziennikarz i w latach 2006–2011 redaktor naczelny dziennika „Rzeczpospolita”, współzałożyciel (2011) i w latach 2011–2012 redaktor naczelny tygodnika „Uważam Rze”, od 2013 redaktor naczelny tygodnika „Do Rzeczy”.

Paweł Lisicki
{{{alt grafiki}}}
Paweł Lisicki (2010)
Data i miejsce urodzenia

20 września 1966
Warszawa

Zawód, zajęcie

dziennikarz

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Życiorys

Ukończył XLI Liceum Ogólnokształcące im. Joachima Lelewela w Warszawie, w 1985 rozpoczął studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. W czasie studiów założył i prowadził koło naukowe Koło Młodych Prawników, był członkiem Niezależnego Zrzeszenia Studentów, a w marcu 1988 został członkiem jawnego Komitetu Założycielskiego NZS Uniwersytetu Warszawskiego. Był zaliczany do działaczy przeciwnych działaniom radykalnym.

W latach 1991–1993 był dziennikarzem „Życia Warszawy”. Od 1993 do 2005 pracował w dzienniku „Rzeczpospolita”, gdzie kierował działem "Opinie" (od 2000) i był zastępcą redaktora naczelnego (2004–2005).

W styczniu 2005 sprzeciwiał się zwolnieniu z pracy Bronisława Wildsteina za ujawnienie tzw. listy Wildsteina i wszedł w spór z ówczesnym redaktorem naczelnym „Rzeczpospolitej” Grzegorzem Gaudenem. W związku z tym kilka miesięcy później odszedł z redakcji, by kierować zespołem przygotowującym projekt nowego dziennika, który planował stworzyć Michał Sołowow.

Od 13 września 2006 do 27 października 2011 był redaktorem naczelnym dziennika „Rzeczpospolita”[1], a od 7 lutego 2011 do 28 listopada 2012 redaktorem naczelnym tygodnika „Uważam Rze”[2]. Od stycznia 2013 jest współwydawcą i redaktorem naczelnym tygodnika „Do Rzeczy”[3]. Od 2013 propaguje model mediów tożsamościowych, postulując jako główny cel mediow nie podawanie faktów, ale budowanie wspólnoty wśród odbiorców[4]. W swojej książce „Czy Jezus jest Bogiem? Od judaizmu do chrześcijaństwa” (2014) podejmuje polemikę z niektórymi badaczami Jezusa historycznego reprezentującymi nurt third quest[5].

W 2015 był członkiem jury Nagrody Literackiej i Historycznej Identitas[6].

W 2018 roku opublikował książkę "Epoka Antychrysta" z gatunku political fiction, prześmiewczy obraz skrajnej prawicy opanowanej strachem przed wyimaginowanymi zagrożeniami cywilizacyjnymi.[7]

Publikacje

Teksty autorskie:

  • Nie-ludzki Bóg (1995)
  • Doskonałość i nędza (1997)
  • Jazon (1999)
  • Punkt oparcia (2000)
  • Powrót z obcego świata (2006)
  • Próba (2005)
  • Przerwa w pracy (2006)
  • Kto zabił Jezusa? (2013)
  • Tajemnica Marii Magdaleny (2014)
  • Czy Jezus jest Bogiem? (2014)
  • Dżihad i samozagłada Zachodu (2015)[8]
  • Krew na naszych rękach? (2015)[9]
  • Luter. Ciemna strona rewolucji (2017) [10]

Wywiad-rzeka

  • Po prostu Uważam Rze. Z Pawłem Lisickim rozmawia Piotr Gursztyn (2013)

Tłumaczenia:

  • Martin Buber Zaćmienie Boga (1994)
  • Víctor Farías, Heidegger i narodowy socjalizm (1997 – wspólnie z Robertem Marszałkiem)
  • Karl Adam, Natura katolicyzmu (1999)

Nagrody i odznaczenia

Przypisy

  1. Lisicki nie jest już redaktorem naczelnym „Rz” - Onet Wiadomości
  2. Informacje kontaktowe czasopisma Uważam Rze
  3. Redakcja. dorzeczy.pl. [dostęp 2013-02-04]. (pol.).
  4. Cezary Michalski. Potęga mitu i kłamstwa. „Newsweek Extra”. 2, s. 84-89, 2017. 
  5. Czy Jezus jest Bogiem? Wstęp - Paweł Lisicki - Portal OPOKA. OPOKA - Portal katolicki, 2014-10-13. [dostęp 2018-06-21]. (pol.).
  6. Nominacje do Nagrody Identitas 2015. dorzeczy.pl. [dostęp 18 listopada 2015].
  7. Monika Białkowska, Lisicki sięgnął bruku [online].
  8. Dżihad i samozagłada Zachodu. fabrykaslow.com.pl. [dostęp 2017-02-14].
  9. Krew na naszych rękach?. fabrykaslow.com.pl. [dostęp 2017-02-14].
  10. "Marcin Luter. Ciemna strona rewolucji". Nowa książka Pawła Lisickiego. dorzeczy.pl, 2017-09-09. [dostęp 2017-09-09]. (pol.).
  11. Studenci po raz czwarty nominowali dziennikarzy do MediaTorów. Nowe Media, 11.10.2010. [dostęp 2015-09-05].
  12. M.P. z 2010 r. nr 40, poz. 560
  13. Ordery i odznaczenia dla działaczy NZS. prezydent.pl, 2010-03-19. [dostęp 26 sierpnia 2011].
  14. Nagroda Wolności Słowa, Paweł Lisicki. sdp.pl, 2017-01-31. [dostęp 2017-02-14].

Bibliografia

  • Patryk Pleskot, Robert Spałek Pokolenie 82-90. Niezależne Zrzeszenie Studentów na Uniwersytecie Warszawskim we wspomnieniach (1982-1990), wyd. IPN, Warszawa 2011 (tam relacja Pawła Lisickiego)
  • Po prostu Uważam Rze. Z Pawłem Lisickim rozmawia Piotr Gursztyn, wyd. The Facto, Warszawa 2013

Linki zewnętrzne