Kazimierz Barczyk
Kazimierz Barczyk (ur. 25 stycznia 1950 w Wolbromiu) – polski polityk, prawnik, poseł na Sejm I i III kadencji, samorządowiec, sędzia Trybunału Stanu.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Poseł III kadencji Sejmu | |
Okres | |
Przynależność polityczna |
Życiorys
Okres PRL
Ukończył w 1972 studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim, odbył następnie aplikację sędziowską. Orzekał w sądach rejonowych w Olkuszu, Sosnowcu i Krakowie. W latach 80. był działaczem pierwszej "Solidarności", organizował struktury związku w krakowskich sądach i trzy tzw. Ogólnopolskie Fora Prawników "S". W 1980 założył Centrum Obywatelskich Inicjatyw Ustawodawczych, społeczną organizację opracowującą projekty ustaw. Po wprowadzeniu stanu wojennego został odwołany ze stanowiska sędziego, objęty czasowo zakazem wykonywania zawodu adwokata.
III Rzeczpospolita
Od 1989 do 1991 pełnił funkcję zastępcy członka Trybunału Stanu, następnie posła I i III kadencji z ramienia odpowiednio Porozumienia Centrum i Akcji Wyborczej Solidarność. W 2001 bez powodzenia ubiegał się o reelekcję. W 1993 był współzałożycielem, a od 1996 pełni funkcję przewodniczącego Federacji Regionalnych Związków Gmin i Powiatów RP[1].
W latach 1989–1991 był sędzią, a od 2006 do 2007 pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego Trybunału Stanu.
Zasiadał w Sejmiku Województwa Małopolskiego I kadencji, wcześniej był przewodniczącym (1990–1993) i radnym (do 1998) rady miasta Krakowa. W 1991 r. założył i do dziś przewodniczy Stowarzyszeniu Gmin i Powiatów Małopolskich[2]. W 1993 r. współzałożyciel, a od 1996 r. przewodniczący Federacji Regionalnych Związków Gmin i Powiatów RP[3]., zrzeszającej łącznie 1000 gmin, powiatów i województw. W latach 1997–1999 zajmował stanowisko sekretarza stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, następnie był doradcą Jerzego Buzka ds. samorządu terytorialnego.
W latach 90. należał do PC, następnie po krótkim okresie działalności w Ruchu dla Rzeczypospolitej zakładał Zjednoczenie Polskie, działał też w Ruchu Społecznym AWS. Od 2005 związany z Platformą Obywatelską, z której list w 2006 ponownie został radnym sejmiku (obejmując stanowisko wiceprzewodniczącego).
W przedterminowych wyborach parlamentarnych w 2007 bez powodzenia kandydował z listy PO. Po wyborach ponownie został powołany w skład Trybunału Stanu. 2 kwietnia 2009 mianowany przez Prezesa Rady Ministrów na członka Rady Służby Cywilnej. Obecnie pełni także funkcję Przewodniczącego Rady Muzeum Armii Krajowej.
Odznaczenia i wyróżnienia
W 2009 odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[4]. W 2005 uhonorowany tytułem Zasłużony dla Uniwersytetu Jagiellońskiego, a w 2006 Honoris Gratia Prezydenta Miasta Krakowa[5] W 2007 otrzymał Nagrodę im. Grzegorza Palki[6].
Życie prywatne
Żonaty (od 1977) z Anną. Ma dwoje dzieci: Tomasza i Joannę.
- ↑ Władze Federacji Regionalnych Związków Gmin i Powiatów RP. federacja.krakow.pl. [dostęp 14 stycznia 2010]. (pol.).
- ↑ Władze Stowarzyszenie SGiPM. sgpm.krakow.pl. [dostęp 14 stycznia 2010]. (pol.).
- ↑ Władze Federacji Regionalnych Związków Gmin i Powiatów RP. federacja.krakow.pl. [dostęp 14 stycznia 2010]. (pol.).
- ↑ M.P. z 2009 r. nr 59, poz. 799
- ↑ Odznaka "Honoris Gratia". bip.krakow.pl. [dostęp 14 stycznia 2010]. (pol.).
- ↑ Nagroda im. Grzegorza Palki. ligakrajowa.org.pl. [dostęp 14 stycznia 2010].
Źródła
- Strona sejmowa posła III kadencji. [dostęp 14 stycznia 2010].
- Druk sejmowy nr 3 z biogramami kandydatów do Trybunału Stanu z 7 listopada 2007. [dostęp 14 stycznia 2010].
- Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności. [dostęp 14 stycznia 2010].