Współrzędne ortogonalne

Współrzędne ortogonalne to zbiór współrzędnych ${\displaystyle q=(q^{1},\dots ,q^{n})}$ dla których powierzchnie współrzędnych przecinają się pod kątami prostymi^[1]. Powierzchnia współrzędnych dla współrzędnej ${\displaystyle q^{k}}$ jest krzywą, powierzchnią lub hiperpowierzchnią taką, że ${\displaystyle q^{k}}$ ma stałą wartość. Np. w 3-wymiarowym układzie współrzędnych kartezjańskich ${\displaystyle (x,y,z)}$ jest układem ortogonalnym, ponieważ powierzchnie ${\displaystyle x={\text{const}},y={\text{const}},z={\text{const}}}$ są płaszczyznami, które przecinają się pod kątami prostymi. Współrzędne ortogonalne są szczególnymi, ale występują najczęściej wśród współrzędnych krzywoliniowych.