Tomasz Man

Uczęszczał do I Liceum Ogólnokształcące w Rzeszowie, natomiast maturę zdał w Liceum Ogólnokształcącym Nr 1 we Wrocławiu. W 1989 rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Wrocławskim, które ukończył w 1993. W trakcie studiów występował w teatrze studenckim oraz zespołach muzycznych. W 1993 napisał pierwszą sztukę Niebodrzew, nagrodzoną w 1995 w Konkursie Literackim Młodych Twórców „Werdykt”. Pierwszą sztuką Mana, która ukazała się w druku, była Katarantka, opublikowana w 1998 w „Dialogu”. W 2000 ukończył reżyserię na Akademii Teatralnej w Warszawie i debiutował jako reżyser Balladyną, wystawioną w Teatrze Dramatycznym w Białymstoku. W kolejnych latach reżyserował spektakle m.in. w Teatrze Polskim w Warszawie, Teatrze Współczesnym w Szczecinie, Teatrze Polskim we Wrocławiu, Teatrze Polskim w Poznaniu, Teatrze Krypta w Szczecinie.

Od roku 2003 przez dwa sezony był kierownikiem literackim w Teatrze im. Siemaszkowej w Rzeszowie. W 2003 był współzałożycielem Teatru pod Gryfami we Wrocławiu. W latach 2004-2005 pełnił funkcję konsultanta programowego w Teatrze im. Adama Mickiewicza w Częstochowie. Od 2007 pracował jako adiunkt na Wydziale Lalkarskim we Wrocławiu Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie, gdzie w 2009 uzyskał doktorat.

• Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” – 2009^[1]
• Krzyż Kawalerski (2023)^[2] Orderu Odrodzenia Polski
• Doroczna Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w kategorii Teatr (2023)^[3].

• Katarantka. Requiem. Nieszczęście w dwóch aktach (1998)
• Pisi (2000)
• Historia pewnej miłości (2001)
• Matka i lampart (2004), słuchowisko radiowe
• 111 (2004)
• Deszcze (2005), współautor
• Cięcie (przed 2006)
• Dobrze (2006)
• 3x2 (2006)
• C(r)ash Europe (2007)
• Świat jest skandalem (2009)
• Bóg i Proch (2010)
• Wszystko się uda (2010), słuchowisko radiowe
• Sex Machine (2010)

• Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku. Słownik biobibliograficzny. Alicja Szałagan (redaktor). T. 1. Warszawa: Fundacja Akademia Humanistyczna; Instytut Badań Literackich PAN, 2011, s. 171-172. ISBN 978-83-61750-11-6.