Smochowice
Smochowice – część Poznania, w zachodnim obszarze miasta, na osiedlu Krzyżowniki-Smochowice.
| Część miasta Poznania | |
 Ulica Lubowska – typowa zabudowa | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miasto | |
| Dzielnica | |
| Strefa numeracyjna |
(+48) 61 |
| Tablice rejestracyjne |
PO, PY |
Położenie
edytujSąsiaduje z Wolą i Sytkowem. Jest to głównie osiedle domów jednorodzinnych. Osiedle znajduje się niedaleko drogi krajowej nr 92 łączącej Świecko z Warszawą. Dookoła znajduje się wiele lasów oraz Jezioro Kierskie i Strzeszyńskie.
Skrajem północno-wschodnim przebiega linia kolejowa nr 351 z Poznania do Szczecina – pierwsza linia, która dotarła do Poznania w 1848 i znajduje się stacja kolejowa Poznań Wola[1].
Historia
edytujNazwa wywodzi się od potomków Smocha, czyli Smochowiców. Smoch to skrócona wersja imienia Smogorz (obecnego w Bulli gnieźnieńskiej). W 1253 nazwę zapisano jako Smochovici[2].
Smochowice wraz z Krzyżownikami włączono do Poznania przez władze niemieckie w 1940 roku, formalnie władze polskie przyłączyły dzielnice do Poznania w 1950. Budownictwo jednorodzinne zaczęło się tutaj rozwijać w latach 60. XX w. Na cmentarzu parafialnym pochowany jest archeolog Józef Kostrzewski.
Zabudowa
edytujNa Smochowicach znajdują się:
- kościół pod wezwaniem Imienia Maryi,
- pomnik Bogdana Jańskiego,
- Szkoła podstawowa nr 57 im. Józefa Kostrzewskiego (w 1988 odsłonięto tu tablicę pamiątkową ku czci eksterminowanych w budynku szkolnym Żydów i jeńców francuskich[3]),
- prywatna szkoła podstawowa Olimpijczyk,
- publiczne przedszkole nr 14 Polne kwiaty,
- niepubliczne przedszkole Czerwony Kapturek,
- niepubliczne przedszkole CUDAK
- niepubliczne przedszkole Akademia Przyrody
- niepubliczne przedszkole Zaczarowany Dworek
- niepubliczny żłobek Tęcza
- boisko piłkarskie, niepełnowymiarowe,
- ogrody działkowe Zakątek – ul. Polanowska 34,
- cmentarz parafialny przy ul. Braniewskiej/Lubowskiej.
Komunikacja
edytujDo Smochowic docierają następujące linie autobusowe na zlecenie ZTM Poznań[4][5]:
| Numer | Rodzaj linii | Trasa | Przewoźnik |
|---|---|---|---|
| 156 | dzienna | Krzyżowniki ↔ Ogrody | • MPK Poznań • Rokbus Rokietnica |
| 186 | dzienna | Kiekrz ↔ Ogrody | • MPK Poznań • Rokbus Rokietnica |
| 239 | nocna | Poznań Główny → Wichrowa | MPK Poznań |
| 241 | nocna | Poznań Główny → Tarnowo Podgórne/Centrum[a] | MPK Poznań |
| 801 | podmiejska | Baranowo/os. Rubinowe ↔ Ogrody | • MPK Poznań • Rokbus Rokietnica |
Ciekawostka
edytujDo marca 1970 z Ogrodów na Smochowice kursował trolejbus. Linia od lat 40. do lutego 1954 roku posiadała oznaczenie U[6], a następnie numer 103. Pętla była zlokalizowana na wysokości skrzyżowania ulicy Jarosława Dąbrowskiego z ulicą Santocką[7].
Uwagi
edytuj- ↑ Wyznaczone kursy do pętli Lusowo/Kościół
Przypisy
edytuj- ↑ Załącznik nr 1 do uchwały nr LXXV/1063/V/2010 Rady Miasta Poznania z dnia 9 lipca 2010 r. w sprawie połączenia Osiedla Wola i Osiedla Lotników Wielkopolskich w jedno Osiedle o nazwie Wola w ramach reformy funkcjonalnej jednostek pomocniczych w Poznaniu, Dziennik Urzędowy Województwa Wielkopolskiego 2010.180.3361. [w:] edziennik.poznan.uw.gov.pl [on-line]. [dostęp 2020-03-29].
- ↑ Bogdan Walczak, Co mówią nazwy?, w: Kronika Miasta Poznania, nr 3/2013, s.67, ISSN 0137-3552
- ↑ Wydarzenia w Poznaniu w 1988 roku. Część druga, w: Kronika Miasta Poznania, nr 3/1989, s.195, ISSN 0137-3552
- ↑ Zarząd Transportu Miejskiego w Poznaniu: Mapa sieci połączeń ZTM Poznań. ztm.poznan.pl, 2019-01-09. [dostęp 2019-01-18]. (pol. • ang.).
- ↑ Zarząd Transportu Miejskiego w Poznaniu: Mapa sieci połączeń nocnych ZTM Poznań. ztm.poznan.pl, 2019-01-09. [dostęp 2019-01-18]. (pol. • ang.).
- ↑ Plan stołecznego miasta Poznania, Poznań: Wydział Geodezyjny Prezydium M. R. N. w Poznaniu, 1951.
- ↑ Plan Poznania, Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1966.
Bibliografia
edytuj- Włodzimierz Łęcki, Piotr Maluśkiewicz, Poznań od A do Z, Poznań: KAW, 1986, ISBN 83-03-01260-6, OCLC 835895412.
- Poznań – plan miasta i okolic 1:20.000, Wydawnictwo Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2004, ISBN 83-87157-01-5