Płaskowyż Rybnicki
Płaskowyż Rybnicki (341.15[1][2]) – mezoregion położony w południowej Polsce, stanowiący południowo-zachodnią część Wyżyny Śląskiej.
| |
|
| |
| Megaregion | |
|---|---|
| Prowincja | |
| Podprowincja | |
| Makroregion | |
| Mezoregion |
Płaskowyż Rybnicki |
Charakterystyka
edytujObszar wznosi się do ok. 310 m n.p.m. (w Pszowie). Najwyższym naturalnym wzniesieniem płaskowyżu jest wzgórze Ramża (325 m n.p.m.), a sztucznym hałda w Rydułtowach (406 m n.p.m.). Powierzchnia płaskowyżu 850 km².
Płaskowyż Rybnicki składa się z osadów wodno-lodowcowych zlodowacenia środkowopolskiego, a jego fundament stanowią skały karbońskie przykryte osadami morza mioceńskiego ze złożami soli, gipsu i siarki[1][2][3][4][5]. Zewnętrzną warstwę osadów tworzą gliny, żwiry i piaski czwartorzędowe o niewielkiej miąższości oraz znikomej przydatności rolniczej[1][3][4].
Główną formą korzystania z surowców naturalnych jest przemysł wydobywczy[1][3]. Występują złoża węgla kamiennego, soli, siarki i gipsu.
Na Płaskowyżu Rybnickim rozwinął się Rybnicki Okręg Węglowy. Obszar jest gęsto zaludniony, główne miasta: Jastrzębie-Zdrój, Rybnik, Wodzisław Śląski, Żory.
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b c d Program ochrony środowiska Gminy Racibórz na lata 2004-2015. s. 7.
- ↑ a b Program ochrony środowiska Gminy Racibórz na lata 2008-2015. s. 20.
- ↑ a b c Program ochrony środowiska Gminy Racibórz na lata 2008-2015. s. 21.
- ↑ a b Strategia rozwoju miasta Racibórz na lata 2006-2015. s. 46.
- ↑ Praca zbiorowa pod redakcją Jana Kantyki: Racibórz: Zarys rozwoju miasta. s. 14.
Bibliografia
edytuj- Praca zbiorowa pod redakcją Jana Kantyki: Racibórz: Zarys rozwoju miasta. Katowice: Wydawnictwo "Śląsk", 1981. ISBN 83-216-0140-5. (pol.).
- Program ochrony środowiska Gminy Racibórz na lata 2004-2015. Racibórz: marzec 2004.
- Program ochrony środowiska Gminy Racibórz na lata 2008-2015. Racibórz: czerwiec 2008.
- Strategia rozwoju miasta Racibórz na lata 2006-2015. Racibórz.