(334) Chicago
(334) Chicago – planetoida należąca do zewnętrznej części głównego pasa planetoid.
_Chicago.png)
| |
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia |
23 sierpnia 1892 |
| Numer kolejny |
334 |
| Charakterystyka orbity (J2000) | |
| Przynależność obiektu |
Zewnętrzna część |
| Półoś wielka |
3,8873 au |
| Mimośród |
0,0246 |
| Peryhelium |
3,7913 au |
| Aphelium |
3,9834 au |
| Okres obiegu wokół Słońca |
7 lat 240 dni 22 godziny |
| Średnia prędkość |
15,09 km/s |
| Inklinacja |
4,64° |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Średnica |
158,55 km |
| Okres obrotu |
(7 h 21 min) h |
| Albedo |
0,06 |
| Jasność absolutna |
7,64m |
| Typ spektralny | |
Odkrycie i nazwa
edytujAsteroida (334) Chicago została odkryta w 23 sierpnia 1892 w Landessternwarte Heidelberg-Königstuhl, w Heidelbergu przez Maxa Wolfa. Nazwa nawiązuje do miasta Chicago w Stanach Zjednoczonych, a nadanie jej zrywało ze zwyczajem nazywania planetoid wyłącznie imionami żeńskimi. Przed nadaniem nazwy planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (334) 1892 L.
Orbita
edytujOrbita planetoidy (334) Chicago jest nachylona pod kątem 4,64˚ do ekliptyki, a jej mimośród wynosi 0,024. Ciało to krąży w średniej odległości 3,887 j.a. wokół Słońca. Peryhelium orbity znajduje się 3,791 j.a., a aphelium 3,983 j.a. od Słońca. Na jeden obieg Słońca asteroida ta potrzebuje 7 lat i 241 dni.
Właściwości fizyczne
edytujJest to ciało, którego średnica wynosi 158 km, ma najprawdopodobniej nieregularny kształt. Absolutna wielkość gwiazdowa Chicago wynosi 7,64m. Albedo tego obiektu jest małe – 0,062, zatem jest to asteroida odbijająca mało światła słonecznego, co jest zapewne związane ze składem chemicznym jej powierzchni. Stwierdzono tam występowanie prostych związków węglowych.
Zobacz też
edytujBibliografia
edytuj- (334) Chicago w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (334) Chicago w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
edytuj- Diagram orbity (334) Chicago w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)