Grusza drobnoowocowa

Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast tego użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.

Grusza drobnoowocowa (Pyrus calleryana Desc.) – gatunek roślin z rodziny różowatych. Pochodzi z południowo-wschodnich Chin, Korei i Japonii. Jeden z gatunków wyjściowych w hodowli grusz wschodnich (azjatyckich).

Grusza drobnoowocowa
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

różowce

Rodzina

różowate

Rodzaj

grusza

Gatunek

grusza drobnoowocowa

Nazwa systematyczna
Pyrus calleryana Desc.
Jard. fruit. 1:329, sub t. 8. 1872

Morfologia

Pokrój
Drzewo o stożkowatej koronie osiąga 15 do 20 m wysokości (w Polsce do 12 m).
Łodyga
Pędy są nagie, najczęściej z cierniami.
Liście
są małe 4-7 cm, owalne i karbowano–piłkowane, ciemnozielone w lecie i silnie przebarwiające się jesienią.
Kwiaty
drobne do 3 cm średnicy, białe, o charakterystycznym słodkawym aromacie.
Owoce
drobne o średnicy około 1 cm, kulisto-stożkowate, brązowe, z kielichem odpadającym, twarde, mięknące po przymrozkach, prawie niejadalne.

Zastosowanie

  • Gatunek bardzo plenny, odporny na zarazę ogniową i mszyce. Używa się go w hodowli ze względu na przekazywanie genów odporności. Gatunek popularny jako drzewo ozdobne a także stosowany jako podkładki pod odmiany szlachetne. Najbardziej znaną odmianą ozdobną jest ‘Bradford’ o regularnym kształcie, pięknych ciemnoczerwonych liściach jesienią i pędach pozbawionych cierni.
  • W niektórych krajach (południowe stany USA) często jest sadzona wzdłuż dróg ze względu na walory ozdobne oraz dużą tolerancję na zanieczyszczenia oraz niesprzyjający odczyn gleby.

Przypisy

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-25] (ang.).