Soturac

Vilatge d'Occitània

Soturac
Soturac

Vista generala de Soturac.

Geografia fisica

Coordenadas

44° 29′ 22″ N, 1° 01′ 03″ E

Superfícia

19,55 km²

Altituds
· Maximala
· Mejana
· Minimala

234 m
100 m
65 m

Geografia politica

França

Caors

CC de la Val d'Òut e del Vinhal

Cònsol

Jérôme Belmonte
(2020-2026)

Geografia umana

Populacion
Populacion totala
(2018)

640 ab.

Evolucion de la populacion

647 ab.

Densitat

32,48 ab./km²

Autras informacions

Còde INSEE

46307

Soturac^[1]^,^[2]^,^[3]^,^[4] (Soturac en francés) es una comuna carcinòla situada dins lo departament francés d'Òut e la region d'Occitània, ancianament de Miègjorn-Pirenèus.

Geografia

Perimètre del territòri

Comunas confrontantas de **Soturac**
Sent Front de Lemança (Òut e Garona)	Sent Martin lo Redond
Fumèl (Òut e Garona)		Duravèl
Montairal (Òut e Garona) delà Òut	Maurós delà Òut	Tosac delà Òut

Toponimia

Segon Gaston Basalgas, lo nom de Soturac vendriá del nom latin Saturus ambe lo sufixe -acum, latinizacion del sufixe gallés -aco(n). Soturac èra donc benlèu una anciana granda propietat antica que son mèstre èra Saturus ^[5]. En realitat, cossí s'explicariá la conservacion del -t- intervocalic, que passa normalament a -d-, e que sovent s'amudís (Saturninus > Sarnin) ? Es una explicacion que cal abandonar. Gaston Basalgas fornís pas las fòrmas ancianas que permetrián de levar la dificultat. Cossí que siá, Soturac es present al sègle XVIII sus las mapas de Cassini (Souturac, Soturac) e al sègle XVII sus la de Sanson (Saturac) ^[6]. En 1793, lo nom de la comuna s'escriviá Soturat. Coma los noms en -ac se pronóncian (o se prononciavan) -at, lo nom foguèt corregit en (Aglan e) Soturac ^[7]. La solucion es dins Durengues, qu'evòca una parròquia misteriosa, Sent Martin de Turac, annèxa de Condat, dins la comuna de Fumèl, citada dins la lista de Valéri (1520) : In Archipresbyteratu Fumellensis Rector Sancti Ypoliti de Condato, rector Sancti Anthoni de Fumello et Sancti Martini de Turaco. Durengues se demanda si la parròquia de Sent Martin es pas la parròquia de Sent Marc qu'auriá cambiat de sent dedicatari ^[8] e dont la glèisa romanica arroïnada es situada dins la comba del riu Thèze (en francés, afluent d'Òut), a l'extremitat nòrd-orientala de la comuna de Fumèl. E justament, lo borg de Soturac es exactament al limit de Fumèl e d'Òut e Garona, al sud de la glèisa de Sent Marc, dins la ribièra d'Òut. Soturac se pòt donc comprene coma, en ancian occitan, sotz o puslèu so Turac, « jos, devath la parròquia de Turac, que dempuèi la ribièra es amont ». Soturac demòra Soturac, per Sotz seriá pus complicat.
Aglan, escrit Duglan sus la mapa de Sanson, sovent aproximativa pels noms de luòcs ^[9], situat dins la ribièra d'Òut, es benlèu un ancian Daglan, gallés dago lano-, « bona plana », coma Daglan ^[10] en Sarladés, ambe deglutinacion de l'iniciala d-, confonduda ambe la preposicion d'; mas lo lengadocian articula pas mai -n finala. Delamarre explica Daglan (de Sarladés) per dago-landon, « bon prat » e considèra que Dago-lānon es possibla foneticament [en realitat non], mas pus improbable semanticament ^[11], çò que règla la question.
Cavanhac deu èsser coma son omonime del canton de Martèl : s'explica per Cavannius, fòrma latinizada del nom gallés d'òme Cavannus, ambe lo sufixe -acu(m) ^[12] , latinizacion del sufixe gallés -aco(n). Cavanhac èra donc probablament una anciana granda propietat antica que son mèstre èra Cavannius. Es l'explicacion de Dauzat e i a de variantas leugièras : Cavanus e sufixe -iacum, o Cavannius e sufixe -acum, per los Féniés ^[13], Cavannus o Cavannius + -acum, per Gaston Basalgas ^[14].
Couvert (nom francés)

Istòria

Entre 1795 e 1800, Soturac annexèt Aglan (nom francés), Cavagnac (nom francés, donc Cavanhac) e Couvert (nom francés); d'aquí a 1801, la comuna èra Aglan-Soturac-Couvert et Cavagnac (en francés)

Administracion

Lista deus cònsols successius
Periòde		Identitat
2020	2026	Jérôme Belmonte
junh de 1995	2020	Jacques Laymond
març de 1989	1995	Jeanine Garcia
abril de 1963	1989	Yvan Ramon
març de 1959	1963	Jacques Degoul
novembre de 1958	1959	Ariste Bayle
julhet de 1945	1958	Marc Carmeilles ^[15]
	1945
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

A la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna, qu'èra del canton de Puèg l'Avesque, i demorèt.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 635, totala: 648

802

983

973

1 012

1 110

1 232

1 201

1 183

1 131

1 091

1 099

1 102

1 076

1 012

962

972

930

892

882

818

763

680

703

664

631

596

594

629

749

765

733

711

670

657

655

653
671

2009

2010

665
684

661
680

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

entre 1795 e 1800, Soturac annexèt Aglan (nom francés), Cavagnac (nom francés, donc Cavanhac) e Couvert (nom francés); d'aquí a 1801, la comuna èra Aglan-Soturac-Couvert et Cavagnac (en francés)

Luòcs e monuments

Personalitats ligadas amb la comuna

Veire tanben

Ligams extèrnes

Nòtas

↑ Pojada, Patrici (2009). Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières. ISBN 978-2-86266-573-3.
↑ «Toponimia occitana».
↑ Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».
↑ Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».
↑ Gaston Bazalgues, A la Découverte des Noms de Lieux du Quercy et des Communes du Lot, Les Éditions de la Bouriane et du Quercy, 2002, p. 124
↑ https://web.archive.org/web/20161115015531/http://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b77101733/f1.item.zoom
↑ http://cassini.ehess.fr/cassini/fr/html/fiche.php?select_resultat=159
↑ https://archive.org/stream/pouillhistoriq00dure#page/384/mode/2up
↑ https://web.archive.org/web/20161115015531/http://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b77101733/f1.item.zoom
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 237
↑ Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 132 e 343
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 157
↑ Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 108 e 141
↑ Gaston Bazalgues, A la Découverte des Noms de Lieux du Quercy et des Communes du Lot, Les Éditions de la Bouriane et du Quercy, 2002, p. 109
↑ http://www.annuaire-mairie.fr/ancien-maire-soturac.html

Portal de Carcin

[1] Pojada, Patrici (2009). Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières. ISBN 978-2-86266-573-3.

[2] «Toponimia occitana».

[3] Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».

[4] Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».

[5] Gaston Bazalgues, A la Découverte des Noms de Lieux du Quercy et des Communes du Lot, Les Éditions de la Bouriane et du Quercy, 2002, p. 124

[6] ttps://web.archive.org/web/20161115015531/http://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b77101733/f1.item.zoom

[7] ttp://cassini.ehess.fr/cassini/fr/html/fiche.php?select_resultat=159

[8] ttps://archive.org/stream/pouillhistoriq00dure#page/384/mode/2up

[9] ttps://web.archive.org/web/20161115015531/http://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b77101733/f1.item.zoom

[10] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 237

[11] Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 132 e 343

[12] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 157

[13] Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 108 e 141

[14] Gaston Bazalgues, A la Découverte des Noms de Lieux du Quercy et des Communes du Lot, Les Éditions de la Bouriane et du Quercy, 2002, p. 109

[15] ttp://www.annuaire-mairie.fr/ancien-maire-soturac.html

[1]