Mondino dei Luzzi
Mondino dei Luzzi, conegut tanben coma Raimondo de prenom,[1] e de' Liuzzi, de' Liucci, ò de' Lucci de patronime; dich Mundinus (1275, Bolonha - 1326, Bolonha) foguèt un mètge italian de la premiera partida dau sègle XIV. Participèt au desvolopament de la medecina a la fin de l'Edat Mejana amb sei recèrcas sus l'anatomia umana.
  | |
| Biografia | |
|---|---|
| Naissença | 1275 (Gregorian) Bolonha |
| Mòrt | 1326 (Gregorian) (50/51 ans) Bolonha |
| Donadas personalas | |
| Formacion | Universitat de Bolonha |
| Activitat | |
| Ocupacion | mètge e anatomista |
| Professors | Taddeo Alderotto (ca)  Henri de Mondeville (ca) |
| Discípols | Alessanda Giliani (ca) |
| Trabalha per | Universitat de Bolonha |
| Òbras principalas | Anathomia (fr) |
Estudiant de l'Universitat de Bolonha, foguèt diplomat mètge vèrs 1290 après aver seguit l'ensenhament de professors prestigiós coma Taddeo Alderotti (1206/1215 - 1295) ò Henri de Mondeville (1260-1320). Demorat dins l'universitat, i venguèt conferencier dins lei domenis de la medecina practica e de la cirurgia en 1306 e professor en 1321.
Especialista de l'anatomia, es conegut per sa reintroduccion d'aqueu metòde de recèrca qu'èra plus utilizat en Euròpa dempuei l'Antiquitat. Organizèt ansin plusors disseccions publicas a partir de 1315 e redigiguèt un obratge sus lo subjècte en 1316 per ne'n explicar leis aspècts practics. En parallèl d'aqueleis activitats, foguèt tanben diplomata e participèt au govèrn de Bolonha.