Neogen

Neogen enda tradisjonelt ved slutten av pliocen, like før den eldre definisjonen av starten på kvartær. Enkelte geologar i dag meiner derimot at ein bør inkludere kvartær som ein del av neogen, og at neogen skal vere den noverande perioden som vi framleis er ein del av. Denne forvirrande terminologien og usemja mellom geologane om kvar ein skal setje dei geologiske grensene kjem av den forholdsvis fine tidsoppdelinga som er mogeleg å gjere i nyare tid, og at dei yngste sedimentære berglaga er bevart over eit mykje større område og viser mange fleire miljø enn tidlegare geologiske registreringar.^[8] Ved å dele kenozoikum i tre (eller to) periodar (paleogen, neogen og kvartær) i staden for sju epokar, vert lengda på periodane meir lik lengda på periodane i mesozoikum og palezozoikum.

ICS føreslo ein gong at kvartær kunne reknast som ein underæra av neogen, som startar for 2,588 millionar år sidan, ved starten av alderen gelasium. International Union for Quaternary Research (INQUA) føreslo derimot at neogen og pliocen kunne ende for 2,588 millionar år sidan og at gelasium vart ein del av pleistocen og at kvartær vart rekna som den tredje perioden i kenozoikum. Dei viste til klimaendringane, havendringane og dei økologiske endringane som skjedd for 2,588 millionar år sidan.^[9] 2006 ICS and INQUA reached a compromise that made Quaternary a subera, subdividing Cenozoic into the old classical Tertiary and Quaternary, a compromise that was rejected by International Union of Geological Sciences because it split both Neogene and Pliocene in two.^[10]