Droge (fransk drogue, opphavleg nederlansk droog for 'tørka stoff')[1] viser til råstoff vunne ut frå plantar eller dyr til bruk i medisin eller industri, til dømes som fargestoff. Læra om droger, opphav, eigenskapar, innhaldsstoff og moglege forfalskingar blir kalla farmakognosi. Nokre drogar er kinabark, opium og digitalisblad.

Drogesamling frå Svaneapoteket i Bergen

Drogar skil seg frå kjemikaliar ved at dei har ei kompleks og delvis varierande kjemisk samansetning. Dei har vore mykje brukt i tradisjonelle lækjemiddel, som i urtemedisin. I moderne medisin er dei ofte erstatta av reine kjemikaliar.

Kjelder

endre
  1. «droge» i Nynorskordboka.; Lindgren, John, Läkemedelsnamn Ordförklaring och historik, Berlingska Boktryckeriet Lund 1918 side 71
  • «Droge». Store norske leksikon. 24. juni 2009. Henta 18. november 2016. 

Bakgrunnsstoff

endre
Litteratur
  • EXTRACTUM 400 år med apotek Utstillingskatalog Garnæs trykkeri A/S Bergen 1995
  • Den Norske Farmakopø 1939, Oslo 1939
  • Johannessen,Finn Erhard, og Skeie, Jon, Bitre piller og sterke dråper, Oslo 1995
  • Kallinich, Günter, Schöne alte Apotheken, Heilkunst . Aberglaube. Pharmazeutische Technik, Nikol Verlagsgesellschaft mbH& Co. KG, Hamburg 1999
  • Lindgren, John, Läkemedelsnamn Ordförklaring och historik, Berlingska Boktryckeriet Lund 1918,Faksimiupplaga AB Realtryck 1986
  • Moxnes, Aud og Stiberg, Berit: Droger, Oslo 1979, ISBN 82-00-26-388-6
  • Ziegler, Otto, Petzold, Artur, Drogenkunde original 1929 (reprint) ISBN 3-8262-2601-1
Nettlenkjer