Naar inhoud springen

Humana Challenge

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Bob Hope Classic)
Humana Challenge
Plaats Vlag van Verenigde Staten Californië
Oprichting 1960
Golfbaan PGA West Private Golf Courses (PGA West "Nicklaus" & "Palmer"-banen
La Quinta Country Club
Par 72 (alle banen)
Lengte 6331 m (Ni)
6355 m(P)
6456 m (LQ)
Tour(s) Amerikaanse PGA Tour
Datum januari
Portaal  Portaalicoon   Golf

De Humana Challenge is een golftoernooi in de Verenigde Staten, dat deel uitmaakt van de Amerikaanse PGA Tour. Het toernooi ontstond in 1960 als de Palm Springs Golf Classic, dat vijf jaar later vernoemd werd tot de Bob Hope Classic. In 2012 werd het toernooi vernoemd tot de Humana Challenge.

Het toernooi vindt jaarlijks plaats in de staat Californiëen wordt gespeeld op drie verschillende golfbanen: de PGA West Nicklaus Course, de PGA West Palmer Course en de La Quinta Country Club.

In 1960 werd het toernooi opgericht als de Palm Springs Golf Classic en was de opvolger van de Thunderbird Invitational, dat van 1954 tot en met 1959 plaatsvond in Palm Springs, Californië. Van 1960 tot en met 2012 was dit toernooi het enige in de PGA Tour dat vijf dagen in beslag nam en op vier verschillende golfbanen gespeeld werd.

De eerste editie van het huidige toernooi vond plaats in 1960 en werd gewonnen door Arnold Palmer, die ook de laatste Thunderbird had gewonnen. Zijn score van -22 werd twintig jaar lang niet overtroffen. Nu staat het toernooirecord op naam van Joe Durant, die het toernooi met -36 won, inclusief een ronde van 59. Sindsdien werd het slechts tweemaal door een buitenlandse speler gewonnen: in 2000 viel die eer te beurt aan de Zweed Jesper Parnevik en in 2003 aan de Canadees Mike Weir.

Dit toernooi verschilt van de normale toernooien van de Tour. Er worden vijf rondes van 18 holes gespeeld. Iedere pro speelt met drie amateurs, maar iedere dag met andere amateurs. Hierbij zijn veel beroemdheden zoals Ray Bolger, Bing Crosby, Kirk Douglas, Phil Harris, Burt Lancaster. Dwight Eisenhower was de eerste Amerikaanse president die ooit in een Pro-Am meespeelde. In 1995 speelden George Bush, Bill Clinton en Gerald Ford samen in een team met Bob Hope en titelverdediger Scott Hoch.

Qua prijzengeld staat het toernooi erg hoog geplaatst. In 2010 zat er 5 miljoen dollar in de prijzenpot, waarvan winnaar Bill Haas 900.000 dollar kreeg.

In 2005 gaf een stichting aan het toernooi Classic Club in Palm Desert, een golfbaan ontworpen door Arnold Palmer, en sindsdien is dit toernooi van de PGA Tour het enige met een eigen baan. Toch beviel deze baan niet, spelers klaagden over de sterke wind, en de club is maar een paar jaar gastheer van het toernooi geweest.

In 1965 werd de naam van Bob Hope aan het toernooi verbonden. Bob Hope, zelf een fervent golfer, werd voorzitter van het bestuur.

Dit toernooi werd in de voorbije halve eeuw op verschillende golfbanen gespeeld; zie tabel:

Naam Jaren
Thunderbird Country Club 1960-1962
Tamarisk Country Club 1960-1963, 1969, 1971, 1973, 1975, 1977, 1979, 1981, 1983, 1990, 1993, 1996, 1999 & 2002
Bermuda Dunes Country Club 1960-2007 & 2009
Indian Wells Country Club 1960-2005
Eldorado Country Club 1964-1968, 1970, 1972, 1974, 1976, 1978, 1980, 1982, 18984, 1986, 1987 & 1989
La Quinta Country Club 1964-1986, 1988, 1991, 1992, 1994, 1995, 1997, 1998, 2000, 2001, 2003-2008, 2010-heden
PGA West Palmer Course 1987-1994 & 1998-heden
PGA West Nicklaus Course 2009-heden
Indian Ridge Country Club 1995-1997
Classic Club 2006-2008
SilverRock Resort 2008-2011
Huidig
Jaar Winnaar Score Info
Palm Springs Desert Golf Classic
1960 Vlag van Verenigde Staten Arnold Palmer 338 –20
Palm Springs Golf Classic
1961 Vlag van Verenigde Staten Billy Maxwell 345 –14
1962 Vlag van Verenigde Staten Arnold Palmer 342 –17
1963 Vlag van Verenigde Staten Jack Nicklaus po 345 –13 Won de play-off van Gary Player
1964 Vlag van Verenigde Staten Tommy Jacobs po 353 –7 Won de play-off van Jimmy Demaret
Bob Hope Desert Classic
1965 Vlag van Verenigde Staten Billy Casper 348 –12
1966 Vlag van Verenigde Staten Doug Sanders po 349 –11 Won de play-off van Arnold Palmer
1967 Vlag van Verenigde Staten Tom Nieporte 349 –11
1968 Vlag van Verenigde Staten Arnold Palmer po 348 –12 Won de play-off van Deane Beman
1969 Vlag van Verenigde Staten Billy Casper 345 –15
1970 Vlag van Australië Bruce Devlin 339 –21
1971 Vlag van Verenigde Staten Arnold Palmer po 342 –18 Won de play-off van Raymond Floyd
1972 Vlag van Verenigde Staten Bob Rosburg 344 –16
1973 Vlag van Verenigde Staten Arnold Palmer 343 –17
1974 Vlag van Verenigde Staten Hubert Green 341 –19
1975 Vlag van Verenigde Staten Johnny Miller 339 –21
1976 Vlag van Verenigde Staten Johnny Miller 344 –16
1977 Vlag van Verenigde Staten Rik Massengale 337 –23
1978 Vlag van Verenigde Staten Bill Rogers 339 –21
1979 Vlag van Verenigde Staten John Mahaffey 343 –17
1980 Vlag van Verenigde Staten Craig Stadler 343 –17
1981 Vlag van Verenigde Staten Bruce Lietzke 335 –25
1982 Vlag van Verenigde Staten Ed Fiori po 335 –25 Won de play-off van Tom Kite
1983 Vlag van Verenigde Staten Keith Fergus po 335 –25 Won de play-off van Rex Caldwell
Bob Hope Classic
1984 Vlag van Verenigde Staten John Mahaffey po 340 –20 Won de play-off van Jim Simons
1985 Vlag van Verenigde Staten Lanny Wadkins po 333 –27 Won de play-off van Craig Stadler
Bob Hope Chrysler Classic
1986 Vlag van Verenigde Staten Donnie Hammond po 335 –25 Won de play-off van John Cook
1987 Vlag van Verenigde Staten Corey Pavin 341 –19
1988 Vlag van Verenigde Staten Jay Haas 338 –22
1989 Vlag van Verenigde Staten Steve Jones po 343 –17 Won de play-off van Paul Azinger en Sandy Lyle
1990 Vlag van Verenigde Staten Peter Jacobsen 339 –21
1991 Vlag van Verenigde Staten Corey Pavin po 331 –29 Won de play-off van Mark O'Meara
1992 Vlag van Verenigde Staten John Cook po 336 –24 Won de play-off van Rick Fehr, Tom Kite, Mark O'Meara, Gene Sauers
1993 Vlag van Verenigde Staten Tom Kite 325 –35
1994 Vlag van Verenigde Staten Scott Hoch 334 –26
1995 Vlag van Verenigde Staten Kenny Perry 335 –25
1996 Vlag van Verenigde Staten Mark Brooks 337 –23
1997 Vlag van Verenigde Staten John Cook 327 –33
1998 Vlag van Verenigde Staten Fred Couples po 332 –28 Won de play-off van Bruce Lietzke
1999 Vlag van Verenigde Staten David Duval 334 –26
2000 Vlag van Zweden Jesper Parnevik 331 –27
2001 Vlag van Verenigde Staten Joe Durant 324 –36
2002 Vlag van Verenigde Staten Phil Mickelson po 330 –30 Won de play-off van David Berganio Jr.
2003 Vlag van Canada Mike Weir 330 –30
2004 Vlag van Verenigde Staten Phil Mickelson po 330 –30 Won de play-off van Skip Kendall
2005 Vlag van Verenigde Staten Justin Leonard 332 –28
2006 Vlag van Verenigde Staten Chad Campbell 335 –25
2007 Vlag van Verenigde Staten Charley Hoffman po 343 –17 Won de play-off van John Rollins
2008 Vlag van Verenigde Staten D. J. Trahan 334 –26
Bob Hope Classic
2009 Vlag van Verenigde Staten Pat Perez 327 –33
2010 Vlag van Verenigde Staten Bill Haas 330 –30
2011 Vlag van Venezuela Jhonattan Vegas po 333 –27 Laatste editie met 5 ronden en 4 verschillende golfbanen
Won de play-off van Bill Haas en Gary Woodland
Humana Challenge
2012 Vlag van Verenigde Staten Mark Wilson 264 –24 1ste editie met 4 ronden en drie verschillende golfbanen
2013 Vlag van Verenigde Staten Brian Gay po 263 –25 Won de play-off van Charles Howell III en David Lingmerth
2014 Vlag van Verenigde Staten Patrick Reed 260 –28
2015 Vlag van Verenigde Staten Bill Haas 266 –22
Toernooirecord (90 holes) Toernooirecord (72 holes) po = winnaar na playoff
[bewerken | brontekst bewerken]
  • (en) Officiële website
  • (en) Humana Challenge op PGA Tour.com