Naar inhoud springen

Francesco Armellini Pantalassi de’ Medici

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Angelo.godeau (overleg | bijdragen) op 30 jan 2011 om 08:50. (Nieuwe pagina aangemaakt met '{{Infobox kardinaal | afbeelding= | onderschrift = | naam = Francesco Armellini Pantalassi de' Medici | rang = kardinaal-priester | ambt = [[aartsbisschop]...')
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Francesco Armellini Pantalassi de' Medici
Kardinaal van de Rooms-Katholieke Kerk
Wapen van een kardinaal
Rang kardinaal-priester
Ambt aartsbisschop
Aartsbisdom Tarente
Titelkerk San Callisto
Santa Maria in Trastevere
Creatie
Gecreëerd door paus Leo X
Consistorie 1 juli 1517
Portaal  Portaalicoon   Christendom

Francesco Armellini Pantalissi de’ Medici, geboren als Francesco Pantalassi, (Perugia, 13 juli 1470Rome, - oktober 1527) was een Italiaans kardinaal van de Rooms-katholieke Kerk.

Biografie

Francesco was de zoon van een koopman, die zijn fortuin verkregen had via leningen die niet werden terugbetaald. Toen een oom van moeders kant hem aanstelde als zijn enige erfgenaam, besloot Francesco de achternaam Armellini aan te nemen.

Na zijn studies vestigde Francesco zich in Rome, waar hij werkzaam was als advocaat. Door paus Julius II werd hij aangesteld als diens persoonlijk secretaris alsmede als secretaris van het college van kardinalen. Zijn inzicht in het opleggen en innen van belastingen trok de aandacht van paus Leo X, die uit dankbaarheid voor zijn hulp Francesco adopteerde binnen de de’ Medici familie, een naam die Francesco toevoegde aan zijn aangenomen familienaam.

Tijdens het consistorie van 1 juli 1517 werd Francesco tot kardinaal-priester gecreëerd, waarbij hem de titelkerk San Callisto werd toegewezen. In de daarop volgende periode trad hij verschillende malen op als pauselijk legaat namens Leo X in ondermeer de Marken en Frankrijk.

Door onderhandelingen met kardinaal Innocenzo Cibo wist Francesco op 13 september 1521 de post van Camerlengo tegen betaling te verkrijgen, een functie die hij tot aan zijn dood zou bekleden. Dit leidde bij de inwoners van Rome tot grote woede, omdat zij het Francesco kwalijk namen zich verrijkt te hebben door iedere keer nieuwe belastingen te introduceren. Tijdens het pontificaat van paus Adrianus VI lag de positie van Franceso ook binnen de Romeinse Curie onder vuur, waarbij de kardinalen hem zijn vrekkigheid en grote rijkdom verweten.

Onder paus Clemens VII werd het aanzien van Francesco aan het pauselijk hof weer hersteld. Zo opteerde hij voor de titelkerk Santa Maria in Trastevere en werd hij op 15 december 1525 gekozen tot aartsbisschop van Tarente en aangesteld als pro-vicekanselier van de katholieke kerk. Francesco’s impopulariteit bij de Romeinse bevolking bleef echter aanhouden o.a. door de invoering van belastingheffing op wijnen.

Tijdens de Plundering van Rome in 1527 verloor kardinaal Armellini de’ Medici al zijn bezittingen en was hij gedwongen samen met de paus onder te duiken in de Engelenburcht. Hier zou Francesco ook overlijden in oktober 1527. Zijn lichaam werd bijgezet in de Santa Maria in Trastevere.

Bronnen