• ont·ken·nend
vervoeging van: ontkennen
verbogen vorm: ontkennende

ontkennend

  1. onvoltooid deelwoord van ontkennen
stellend vergrotend overtreffend
onverbogen ontkennend ontkennender ontkennendst
verbogen ontkennende ontkennendere ontkennendste
partitief ontkennends ontkennenders -

ontkennend

  1. nee zeggend
  2. van een verdachte dat hij zegt onschuldig te zijn
    • ,,Bovendien,” zegt Boumanjal, ,,is mijn cliënt een ontkennende verdachte. [1] 
    • De zaak nadert na twintig jaar mogelijk een ontknoping. De rechtszaak kan spannend worden, zeggen deskundigen, met behalve een ontkennende verdachte ook dna-bewijs dat op zichzelf niet genoeg lijkt voor een veroordeling. [2] 



  1. Tubantia Victor Schildkamp 14 feb. 2019 Man die baby uit flat gooide in Ridderkerk moet het land uit
  2. Tubantia Niels Klaassen en Carla van der Wal 06-12-18 Ouders Nicky Verstappen en verdachte Jos Brech bij rechtszaak aanwezig