knorrig

• Geluid:  knorrig    (hulp, bestand)

• knor·rig

• Naamwoord van handeling van knorren met het achtervoegsel -ig

knorrig

1. chagrijnig, ontevreden, altijd aan het knorren

   • De oude brombeer was vandaag weer eens in een knorrige bui. 

   ▸ Het is nooit te laat om aan jezelf te werken en het blijft altijd een keuze of je knorrig of vrolijk door het leven wilt gaan.^[1]

   ▸ Hoe dan ook, het was geweldig om de soms wat knorrige, gestreste kant van me af te kunnen schudden.^[1]

• Het woord knorrig staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "knorrig" herkend door: