kaal

• Geluid:  kaal    (hulp, bestand)
• IPA: / kal / (1 lettergreep)

• kaal

• In de betekenis van ‘zonder haar’ voor het eerst aangetroffen in 1240 ^[1]
• [bijvoeglijk naamwoord]: van Middelnederlands cale ^[2]
• [zelfstandig naamwoord]: van Jiddisch ^[3]

kaal

1. zonder of met heel weinig hoofdhaar, veren, bladeren, begroeiing, enzovoort

   ▸ Grote omgevallen boomstammen zaten klem tussen de rotsen en waren geheel kaal en afgestompt door de sterke stroming die miljoenen liters smeltwater per dag uit de bergen moest verwerken.^[4]

kaal

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kalen
   

   • Ik kaal. 

2. gebiedende wijs van kalen
   

   • Kaal! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kalen
   

   • Kaal je? 

_{Niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie als zelfstandig naamwoord}

de kaal v / m

1. (Jiddisch-Hebreeuws) joodse gemeente
2. (Jiddisch-Hebreeuws) gemeenschap, publiek

• kaals (bezitsvorm)

• Hebreeuws: kahal, kehila
• Asjkenazisch Hebreeuws: kehillo
• Jiddisj ook: kehille, kille

• Het woord kaal staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "kaal" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• geluid

kaal

1. kaal

   «Dis 'n kaal vloer sonder matte.»

   Dit is een kale vloer zonder matten.

kaal

1. (anatomie) nek