• dys·fe·mis·me
  • afgeleid van het Griekse φήμη, (zeggen) met het voorvoegsel dys- en met het achtervoegsel -isme
enkelvoud meervoud
naamwoord dysfemisme dysfemismen
verkleinwoord dysfemismetje dysfemismetjes

het dysfemismeo

  1. (taalkunde) de vervanging van een woord of uitdrukking door een grover, vulgairder of beledigender alternatief met identieke betekenis
    • Dysfemismen worden door veel mensen als asociaal taalgebruik gezien. 
    • 'Sodemieter op' is een sterk dysfemisme.