durf

• Geluid:  durf    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈdʏr^əf / (1 of 2 lettergrepen)

• durf

de durf m

1. het vermogen om moed te tonen

   • Heb jij de durf om het anders te doen. 

2. iets kunnen doen wat nuttig is maar ook gevaarlijk

   • Hij had de durf om tegen zijn baas te zeggen dat het werk te zwaar en te gevaarlijk is. 

durf

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van durven
   

   • Ik durf. 

2. gebiedende wijs van durven
   

   • Durf! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van durven
   

   • Durf je? 

• Het woord durf staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "durf" herkend door: