Zwitsers Hoogduits

Het Zwitsers Hoogduits (Duits: Schweizer Hochdeutsch) is de standaardvorm van het Duits zoals deze in Zwitserland en in Liechtenstein wordt gesproken. Het is een variëteit van de pluricentrische Duitse taal, die zich door talrijke bijzonderheden in de woordenschat, woordbouw, morfologie, syntaxis, spelling en uitspraak onderscheidt van de variëteiten die buiten Zwitserland en Liechtenstein voorkomen.^[1] Deze bijzonderheden worden helvetismen genoemd.

Verkeersbord aan de oever van de Rijn in Bazel in het Zwitsers Hoogduits. Bondsduits: *Das Parkverbot gilt für den ganzen Platz. Zuwiderhandelnde haften für die Kosten des entstehenden Aufwands.* De uitdrukkingen *fehlbar/Fehlbarer,* *Umtrieb* en *behaften* zijn zogenaamde helvetismen.

Zo gebruikt men in Zwitserland de Ringel-s (ß) niet, maar ss, en aan het begin van een woord Oe in plaats van de hoofdletter O met Umlaut (Ö).

Zie ook

Talen in Zwitserland

Aanbevolen literatuur

Hans Bickel, Christoph Landolt: Schweizerhochdeutsch. Wörterbuch der Standardsprache in der deutschen Schweiz. 2e, volledig herziene en uitgebride druk. Uitg. Schweizerischer Verein für die deutsche Sprache. Dudenverlag, Berlijn 2018, ISBN 978-3-411-70418-7.

Bronnen, noten en/of referenties

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Schweizer Hochdeutsch op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.

↑ Hans Bickel, Christoph Landolt: Duden – Schweizerhochdeutsch – Wörterbuch der Standardsprache in der deutschen Schweiz.

[CHDuden-1] Hans Bickel, Christoph Landolt: Duden – Schweizerhochdeutsch – Wörterbuch der Standardsprache in der deutschen Schweiz.

[1]