Schatkamer van de Hofburg

Al vormen ze op het eerste gezicht een homogeen geheel, toch zijn ze afkomstig van verschillende patrimonia en werden in de loop der jaren samengebracht. Aanvankelijk werden enkel belangrijke insignes gedragen tijdens kroningen en grootse plechtigheden, onder meer de juwelen uit de schatkamer van de dom van Aken. De legende vertelt dat Otto III ze zou hebben gevonden in het graf van Karel de Grote.

De keizerskroon van het Heilige Roomse Rijk der Duitse Natie is het pronkstuk van de verzameling, die ten onrechte kroon van Karel de Grote werd genoemd. De kroon werd waarschijnlijk vervaardigd voor de kroning van Otto de Grote, in 962. Ze ontstond in de edelsmidse van een benedictijnerklooster op Reichenau, een eiland in het meer van Konstanz die nu Bodenmeer wordt genoemd.

De vier plaatjes stellen Jezus Christus, de koningen David en Salomo en de profeet Jesaja voor. De boog en het kruis stammen uit de tijd van keizer Koenraad II (begin 11e eeuw). Hangers en parelversieringen van de plaatjes aan de nek en de slaap gingen verloren. Ook de steen der wijsheid die het bovenste deel van de voorste plaat versierde, ging verloren.

De eretekenen van het Heilige Roomse Rijk werden gedragen tijdens de zalvingen te Rome, Aken en Frankfurt. Gedurende lange tijd verhuisden ze samen met de keizers naar de verschillende hoofdsteden. In 1423 ontving Nürnberg de stukken uit de handen van keizer Sigismund. Om ze niet in handen van Franse troepen te laten vallen werden de keizerlijke insignes overgebracht naar Wenen en dan naar Hongarije. Van rechtswege behoorden ze toe aan Oostenrijk. Enkel Hitler slaagde erin ze terug te geven aan Nürnberg. Wenen kreeg ze terug in 1946.^[1]

•  
  Maria van Bourgondië door een onbekende meester
•  
  Keten van een heraut Orde van het Gulden Vlies (1517)
•  
  Kroningsevangeliarium van Karel de Grote (ca. 800) in de schatkamer van de Hofburg