Santiago Botero

Santiago Botero
	Santiago Botero in de 11e etappe van de Tour de France 2005 op de Col du Télégraphe.
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Santiago Botero Echeverry
Bijnaam	De Buffel uit Medellín
Geboortedatum	27 oktober 1972
Geboorteplaats	Medellín, Colombia
Lengte	175 cm
Gewicht	75 kg
Sportieve informatie
Huidige ploeg	gestopt
Specialisatie(s)	Tijdrijder, ronderenner
Ploegen
1997-2002; 2003-2004; 2005-2006; 2007; 2008; 2009-2010	Kelme; T-Mobile Team; Phonak Hearing Systems; Orbitel; Rock Racing; Orgullo Paisa
Beste prestaties
Ronde van Frankrijk	4e (2002) ; 3 etappezeges
Ronde van Spanje	18e (2001)
Portaal	Wielersport

Santiago Botero Echeverry (Medellín, 27 oktober 1972) is een Colombiaans voormalig wielrenner die onder meer zes etappes in twee Grote Rondes, het bergklassement in de Ronde van Frankrijk van 2000 en het wereldkampioenschap tijdrijden in 2002 wist te winnen.

Zijn specialiteit was de tijdrit. Daarnaast kon hij behoorlijk bergop rijden en bleek hij een bekwaam daler. Vanwege zijn lichaamsbouw en zijn geboortestreek kreeg hij de bijnaam De Buffel uit Medellín.

Biografie

De in Medellín geboren Botero werd professioneel wielrenner in 1997, bij Kelme.

Botero's succesvolste jaar was 2002. Hij won twee etappes in de Ronde van Frankrijk en werd vierde in het algemeen klassement, won een etappe in de Ronde van Spanje, won de Alpenklassieker en werd wereldkampioen tijdrijden.

Na zijn succesjaar en zesjarige loopbaan bij Kelme, vertrok hij voor twee jaar naar T-Mobile. In 2003 en 2004 werd Botero naar eigen zeggen geplaagd door maagproblemen en kon hij voor T-Mobile niet de verwachte prestaties leveren.

In 2005 en 2006 kwam hij voor Phonak uit. Bij Phonak beleefde hij een opleving en toonde hij zijn kwaliteiten. In 2005 won Botero de Ronde van Romandië en werd hij nipt tweede in de Dauphiné Libéré. In 2006 werd hij echter geschorst door zijn ploeg vanwege zijn betrokkenheid in de zaak Operación Puerto. In november van dat jaar werd hij door de Colombiaanse wielerbond vrijgesproken.

Botero stond erom bekend te rijden met een groot verzet. Hij heeft hierdoor ook enkele knieoperaties moeten ondergaan.

Hij kwam terug boven water op de Olympische Spelen van 2008 in Peking, waar hij 7de werd in de wegrit en als 25e eindigde in de tijdrit.

Na een infectieziekte beëindigde hij zijn carrière in juli 2010.^[1]