Olden Eibergen

De oudste en grootste boerderijen in deze buurschap zijn: Olminkhof (Olde en Jonge Scholte), Biezebeek en Leugemors in het ten noorden van de Berkel gelegen deel, de Hof te Vaarwerk, Hannink, Reimelink, Roelvink, Kolthof, Baak, Harbertink of Venneman, Hiddink, Horst, Hulshof en Kormelink in het zuidelijke deel. Het Sticht Vreden was oorspronkelijk een belangrijke grootgrondbezitter in deze buurschap. Het bezat er de hoven te Vaarwerk en Olminkhof. De Hof te Vaarwerk had een eigen hofgericht en hofrecht dat in 1740 gepubliceerd is door de Harderwijkse rechtsgeleerde Johannes Schrassert. In de Middeleeuwen werd deze hof omgevormd tot een erfpachtleengoed, met achtereenvolgens de heren van Wisch, de graven van Limburg-Stirum en het Huis van Oranje (1776) als leenman. De scholte van Olminkhof was erfelijk bijzitter in het hofgricht van de abdis van Vreden. De heer van Borculo bezat in Olden Eibergen de leengoederen Baak en Hiddink. Vicariegoederen waren de erven Leugemors en Harbertink. De heer van Borculo was erfmarkenrichter van de mark van Olden Eibergen.

In het tweede kwart van de 16e eeuw werd door de heer van Borculo een watermolen gebouwd op de Berkel. De laatste resten van deze zogenaamde Nieuwe Molen werden omstreeks 1970 bij de derde Berkelverbetering gesloopt. Al in 1188 was er sprake van een watermolen bij Eibergen. Deze "molendinum Vorewerch" heeft waarschijnlijk behoord tot de hof te Vaarwerk in Olden Eibergen.

De buurschap werd op 1 juni 1927 getroffen door een windhoos, die van zuid naar noord overtrok en zware verwoestingen aanrichtte.

Een grote bedreiging voor de gemeenschapzin en de grote archeologische waarden vormt de aanleg van de nieuwe N18/A18 diagonaal van noordoost naar zuidwest door de buurschap.