Paradijspitta
De paradijspitta (Megalampitta gigantea synoniem:Melampitta gigantea) is een middelgrote, bodembewonende vogel uit Nieuw-Guinea.
| Paradijspitta IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2016) | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Megalampitta gigantea (Rothschild, 1899)[2] Originele combinatie Mellopitta gigantea | |||||||||||||||
Paradijspitta op  Wikispecies
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Taxonomie
bewerkenDe vogel werd in 1899 door Lionel Walter Rothschild geldig beschreven. De geslachtsnaam Megalampitta is in 2014 door Schodde & Christidis ingesteld, daarvoor werd de paradijspitta samen met de kleine paradijspitta in één geslacht geclassificeerd. Op grond van DNA-onderzoek en volgens morfologische gegevens, zoals de bouw van de syrinx, is er groot verschil tussen de soorten. Deze verschillen zijn te groot om beide in een geslacht te plaatsen.[3]
Kenmerken
bewerkenDe paradijspitta is ongeveer 29 cm lang, ruim anderhalf keer zo groot als de kleine paradijspitta. Het is een onopvallende zwarte vogel met een relatief lange staart. De verhouding staart-vleugel is 0,8 tot 0,9 (bij de de kleine paradijspitta is dat 0,58 tot 0,70). Verder heeft de soort een forse donkergrijze snavel. Het is een schuwe, lastig waar te nemen vogelsoort die leeft op de grond en zelden vliegt. Jonge vogels hebben donkerbruine veren op de stuit en de borst.[3][4][5]
Verspreiding en leefgebied
bewerkenDe vogel is endemisch in Nieuw Guinea. Hij komt voor in afgelegen regenwouden op een hoogte tussen de 750 en 1000 meter boven de zeespiegel.[1]
Status
bewerkenDe grootte van de populatie is niet gekwantificeerd maar de soort wordt omschreven als zeldzaam. Op de Rode lijst van de IUCN heeft deze soort de status niet bedreigd.[1]
- ↑ a b c (en) Paradijspitta op de IUCN Red List of Threatened Species.
- ↑ (de) Rothschild, L.W., 1899. Ein neuer interessanter Vogel aus Neuguinea. Ornithologische Monatsberichte 7. p.137 BHL
- ↑ a b (en) Schodde, R. and L.Christidis, 2014. Relicts from Tertiary Australasia: undescribed families and subfamilies of songbirds (Passeriformes) and their zoogeographic signal. Zootaxa 3786 (5): 501–522. DOI:10.11646/zootaxa.3786.5.1
- ↑ (en) Del Hoyo, J. ed. 2020. All the Birds of the World. Lynx Edicions, Barcelona.ISBN 9788416728374
- ↑ (en) Beehler, B.M., T.K. Pratt & D.A.Zimmerman 1986. Birds of New Guinea. Princeton University Press. ISBN 0-691-02394-8.