Luis León Sánchez

Spaans wielrenner

Luis León Sánchez Gil (Mula, 24 november 1983) is een Spaans voormalig wielrenner. Hij blonk vooral uit in het tijdrijden en het middelgebergte. Dat blijkt uit zijn vier nationale titels in het tijdrijden, tweemaal winst in de Clásica San Sebastián, het eindklassement van Parijs-Nice en vier etappeoverwinningen in de Ronde van Frankrijk, telkens over een golvend parcours. Hij won goud bij de wegwedstrijd op de Europese Spelen 2015 in Bakoe.

Luis León Sánchez
Luis León Sánchez in 2015
Luis León Sánchez in 2015
Persoonlijke informatie
Volledige naam Luis León Sánchez Gil
Geboortedatum 24 november 1983
Geboorteplaats Mula, Spanje
Lengte 187 cm
Sportieve informatie
Huidige ploeg gestopt
Discipline(s) Weg
Specialisatie(s) Tijdrijder, heuvelrenner
Ploegen
2003
2004–2006
2007–2010
2011–2012
2013
2014
2015–2020
2021
2022
2023
ONCE-Eroski
Liberty Seguros
Caisse d'Epargne
Rabobank
Belkin-Pro Cycling Team
Caja Rural-Seguros RGA
Astana Pro Team
Astana-Premier Tech
Bahrain-Victorious
Astana Qazaqstan
Beste prestaties
Milaan-San Remo 11e (2016)
Ronde van Frankrijk 9e (2010)
4 etappezeges
Ronde van Spanje 9e (2010)
Overige
Zeges:  
Tour Down Under
Parijs-Nice
Clásica San Sebastián
Ronde van Murcia
2005
2009
2010, 2012
2018, 2019
Medailles
Europese Spelen
Goud Bakoe 2015 Wegwedstrijd
Brons Bakoe 2015 Tijdrit
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Achtergrond

bewerken

Luis León Sánchez komt uit een echt sportgezin dat bestaat uit vier broers, waarvan er drie profwielrenner werden en één als profvoetballer actief is. Alle broers hebben “León” als eerste of tweede naam, verwijzend naar hun grootvader: León, Luis León, Pedro León (de profvoetballer van de vier) en Antonio León.[1] Het wielrennen vindt zijn oorsprong bij vader Pedro León Sánchez. Toen hij nog diende bij de Guardia Civil, werd hij gestationeerd in Bilbao, waar hij het slachtoffer werd van een autobom van de ETA. Geraakt aan beide benen kreeg Pedro León senior een racefiets om te revalideren, iets wat aansloeg. Het was uiteindelijk León, de oudste van de vier broers, die als eerste aan de slag ging als profwielrenner. Hij kwam in 2005 om het leven bij een ongeluk met een quad. "León, veertien maanden ouder dan ik, was mijn broer en mijn beste vriend. We waren altijd samen en trainden altijd samen. Ik sprak met mijn jongere broer Pedro León af om ieder succes van ons op te dragen aan onze overleden broer," aldus Luis León. Zo kwam hij met de vingers naar de hemel gericht over de streep bij zijn overwinningen in de Ronde van Frankrijk.[2]

Loopbaan

bewerken

Luis León Sánchez startte zijn wielercarrière in 2004 bij Liberty Seguros. Hij reed daar tot en met 2006. Tijdens die jaren won hij verscheidene koersen. Daarvan is zijn belangrijkste overwinning ongetwijfeld de Tour Down Under die hij won in 2005. Hij pakte toen ook een etappezege mee. In 2006 won hij het jongerenklassement in Parijs-Nice.

In 2007 stapte Sánchez over naar Caisse d'Epargne. In zijn eerste jaar won hij het officieuze eindklassement van de Challenge Mallorca en de zesde etappe in Parijs-Nice. De etappezege in de koers naar de zon deed hij het jaar erna over en hij werd Spaans kampioen tijdrijden. Ook won hij dat jaar de zevende etappe in de Ronde van Frankrijk. Hij deed dat door in die heuvelachtige etappe op vier kilometer van de finish uit het peloton weg te springen.

2009 was voor Sánchez een goed jaar. Hij won het eindklassement in de Ronde van de Middellandse Zee en het eindklassement in Parijs-Nice, mede door een zware hongerklop van leider Alberto Contador. De twee jaren daarvoor was hij ook al in de top vijf van deze wedstrijd geëindigd. Naast deze zeges won hij ook de achtste etappe in de Ronde van Frankrijk. Hij won de sprint van een kopgroep.

Het seizoen 2010 begon hij met een etappezege in de Tour Down Under en een in de Ronde van de Algarve. Beide rondes sloot hij als tweede af. In april won Sánchez één etappe en het eindklassement van de Ronde van de Sarthe. In de Tour werd hij tweede in de rit over de Madeleine, net achter Sandy Casar en voor Damiano Cunego. Één week na de Tour wist Sánchez de Clásica San Sebastián te winnen, voor Aleksandr Vinokoerov en landgenoot Carlos Sastre.

Begin september 2010 maakte de Rabobankploeg bekend Sánchez voor de komende twee seizoenen te hebben vastgelegd. Op 10 juli 2011 won de Spaanse renner de negende etappe van de Ronde van Frankrijk. Sánchez kwam hiermee tweede te staan in het algemeen klassement. Vlak voor de Ronde van Frankrijk van 2012 werd bekend dat Sánchez zijn contract bij Rabobank met twee jaar had verlengd. Tijdens deze ronde won Sánchez de veertiende etappe. Later dat jaar won de Spanjaard na een knappe solo voor de tweede keer Clásica San Sebastián. Na deze overwinning, zijn zevende van het seizoen, verlengde Sánchez voor de tweede maal in amper twee maanden zijn contract bij Rabobank, ditmaal tot 2015.[3]

Op 2 februari 2013 zette Blanco, de opvolger van Rabobank, Sánchez op non-actief omdat hij in verband werd gebracht met dopingdokter Eufemiano Fuentes.[4] Op 23 mei maakte Sánchez zijn rentree: hij stond toen aan de start van de Ronde van België, zijn eerste koers van het seizoen.[5] Sánchez won de laatste etappe van deze ronde. In september nam hij met Belkin-Pro Cycling Team deel aan de Ronde van Spanje, maar moest in de veertiende etappe na een val opgeven. Naast het bergklassement van de Ronde van Spanje in 2014 won hij in 2015 goud op de eerste Europese Spelen in Bakoe.

Palmares

bewerken

Overwinningen

bewerken
2004
1e etappe Ronde van Asturië
3e etappe Clásica Alcobendas
2005
3e etappe Tour Down Under
Eindklassement Tour Down Under
3e etappe Clásica Alcobendas
2006
Jongerenklassement Parijs-Nice
2007
Eindklassement Challenge Mallorca
6e etappe Parijs-Nice
2008
7e etappe Parijs-Nice
  Spaans kampioen tijdrijden, Elite
7e etappe Ronde van Frankrijk
2009
Eindklassement Ronde van de Middellandse Zee
1e etappe Ronde van de Haut-Var
7e etappe Parijs-Nice
Eindklassement Parijs-Nice
1e etappe Ronde van het Baskenland
8e etappe Ronde van Frankrijk
2010
5e etappe Tour Down Under
5e etappe Ronde van de Algarve
1e etappe Ronde van de Sarthe
Eindklassement Ronde van de Sarthe
  Spaans kampioen tijdrijden, Elite
Clásica San Sebastián
2011
  Spaans kampioen tijdrijden, Elite
9e etappe Ronde van Frankrijk
2012
6e etappe Parijs-Nice
2e etappe Ronde van Castilië en León
3e en 4e etappe Ronde van Romandië
  Spaans kampioen tijdrijden, Elite
14e etappe Ronde van Frankrijk
Clásica San Sebastián
2013
5e etappe Ronde van België
4e etappe Ronde van de Ain
2014
1e etappe La Tropicale Amissa Bongo
3e etappe Ronde van Castilië en León
  Bergklassement Ronde van Spanje
2015
  Wegwedstrijd op de Europese Spelen
2016
2e etappe Ronde van de Algarve
1e etappe Ronde van het Baskenland
2017
GP Beghelli
2018
Ronde van Murcia
4e etappe Tour of the Alps
2e etappe Ronde van Almaty
2019
2e etappe Ronde van Murcia
Eind- en puntenklassement Ronde van Murcia
2e etappe Ronde van Zwitserland
2020
2e etappe Ronde van Murcia
  Spaans kampioen op de weg, Elite
2021
Ordiziako Klasika

Resultaten in voornaamste wedstrijden

bewerken
Jaar Ronde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
2004
2005 108e  
2006 opgave  
2007 72e  
2008 62e (1) 
2009 26e (1) 
2010 9e   9e  
2011 57e (1)  53e  
2012 64e (1) 
2013 opgave  
2014 56e   
2015 35e   33e  
2016 48e   26e  
2017 43e   32e  
2018 25e   opgave  
2019 opgave   23e  
2020 32e   opgave  
2021 33e   opgave  
2022 14e   16e  
2023 24e   opgave   61e  
(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen
Jaar Milaan-San Remo Parijs-Roubaix Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Ronde van Lombardije Waalse Pijl Clásica San Sebastián GP Ouest France‑Plouay WK op de weg Wereld­ranglijsten
2004 opgave 77e opgave 88e 120e
2005
2006 64e 132e
2007 opgave opgave opgave 55e (UPT)
2008 92e 86e 69e opgave 71e (UPT)
2009 34e 20e 6e 20e (UWK)
2010 28e 87e   ↑ opgave   (UWK)
2011 66e opgave 29e 164e 73e (UWT)
2012 64e   ↑ 66e 36e (UWT)
2013 opgave
2014 opgave opgave
2015 63e 30e 54e 21e 30e 147e (UWT)
2016 11e 45e 27e 31e 17e 125e (UWT)
2017 28e opgave opgave 66e 119e (UWT)
2018 28e 100e (UWT)
2019 65e 55e 44e opgave
2020 41e 52e
2021 67e 46e
2022 80e 51e opgave
2023

Ploegen

bewerken
  1. Tot de Ronde van Frankrijk heette de ploeg Blanco-Pro Cycling Team, maar na het aantrekken van Belkin als hoofdsponsor werd de naam veranderd.