Lichtkromme

De lichtkromme van een hemellichaam is een diagram waarin de helderheid uitgezet is tegen de tijd. De helderheid (of schijnbare magnitude) wordt hierbij gemeten op een bepaalde golflengte.

Aan de hand van hun lichtkrommen (samen met andere informatie) worden vele soorten hemellichamen geclassificeerd. Uit de veranderingen van de helderheid kunnen astronomen eigenschappen van het hemellichaam afleiden.

Lichtkrommen kunnen periodiek zijn, zoals bij eclipserende dubbelsterren, Cepheïden (of andere periodiek veranderlijke sterren), pulsars, exoplaneten die gevonden worden met de transitmethode, en roterende planetoïden of manen. Ze kunnen ook aperiodiek zijn zoals bij een nova's, supernova's, gammaflitsen, vlamsterren, of bij gravitationele microlensing.