Go-Sakuramachi
Keizerin Go-Sakuramachi (後桜町天皇, Go-Sakuramachi-tennō, 23 september 1740 – 24 december 1813) was de 117e keizer van Japan,[1] volgens de traditionele volgorde.[2] Ze was de achtste en tot dusver laatste vrouw in deze positie. Ze regeerde van 1762 tot 1771.
| Go-Sakuramachi | ||||
|---|---|---|---|---|
| 23 september 1740 – 24 december 1813 | ||||
| ||||
| 117e keizer van Japan | ||||
| Periode | 1762 – 1771 | |||
| Voorganger | Momozono | |||
| Opvolger | Go-Momozono | |||
| Vader | Sakuramachi | |||
| Moeder | Nijō Ieko (二条 舎子) | |||
| ||||
Genealogie
bewerkenGo-Sakuramachi was vernoemd naar haar vader, de voormalige keizer Sakuramachi. Het voorvoegsel go- (後), kan worden vertaald als “later” of “tweede”, waardoor haar naam vrij vertaald “Sakuramachi de tweede” betekent.[3] Haar persoonlijke naam (imina) was Toshiko (智子).[2] Haar titel voor ze keizerin werd was aanvankelijk Isa-no-miya (以茶宮) en later Ake-no-miya (緋宮).
Go-Sakuramachi was de tweede dochter van keizer Sakuramachi. Haar moeder was Nijō Ieko (二条 舎子). Ze was tevens halfzus van keizer Momozono. Zelf kreeg ze geen kinderen.
Leven
bewerkenGo-Sakuramachi kon de troon erven dankzij een bevel van haar broer, wiens eigen zoon (de latere keizer Go-Momozono) nog maar vijf jaar oud was ten tijde van zijn overlijden. Bij haar troonsbestijging werd ze de eerste keizerin in 119 jaar tijd. De vorige was keizerin Meisho.
Go-Sakuramachi kon de troon bezitten tot haar neefje oud genoeg zou zijn om tot keizer gekroond te worden. In 1771 trad ze af ten gunste van hem. Go-Momozomo’s regeerperiode was echter maar van korte duur. Hij stierf na 9 jaar zonder erfgenamen. Hierop raadpleegde Go-Sakuramachi de raadgevers en andere hofleden om prins Morohito, de zesde zoon van prins Kan'in-no-miya Sukehito (閑院宮典仁), te laten adopteren door Go-Momozono (op zijn sterfbed) zodat deze de troon kon erven. Hierdoor schoof de keizerlijke lijn op naar een andere tak van de familie. Go-Sakuramachi werd zelf hierna raadgeefster van de nieuwe keizer.
Go-Sakuramachi stierf uiteindelijk in 1813 op 73-jarige leeftijd. Ze liet een boek na getiteld Kinchū-nenjū no koto (禁中年中の事), bestaande uit gedichten, keizerlijke brieven, keizerlijke kronieken en andere informatie.
Perioden
bewerkenGo-Sakuramachi’s regeerperiode omvat de volgende tijdsperioden van de Japanse geschiedenis:
- Hōreki (1751-1764)
- Meiwa (1764-1772)
- Reed, Edward James. (1880). Japan: its history, traditions, and religions: With the narrative of a visit in 1879, Volume 1. London: J. Murray. OCLC 1309476
- Titsingh, Isaac. (1834). Nihon Ōdai Ichiran; Annales des empereurs du Japon. Paris: Royal Asiatic Society, Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland. OCLC 5850691
- ↑ Japanse hof: 後桜町天皇 (117)
- ↑ a b Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du japon, p. 419-420.
- ↑ Reed, Edward James. (1880). Japan: its history, traditions, and religions, Vol. 1, p. 112 n*.