Georg Thomalla

Georg Thomalla leerde vooreerst voor kok, maar sloot zich dan aan bij een reizend toneelgezelschap als acteur. Later speelde hij in de jaren 1930 bij theaters in Geilenkirchen en Gera en vond reeds de weg naar zijn latere stamtheaters als boulevardacteur, de Komödie en het Theater am Kurfürstendamm in Berlijn. Tijdens de zomermaanden speelde hij op kleinere podia, waaronder de Waldbühne Heessen (1939).

Na enkele kleine filmrollen tijdens de Tweede Wereldoorlog begon zijn feitelijke carrière pas na de oorlog. De kleine man werd snel populair, vooral door slapstick-films. Daarnaast speelde hij verder theater in Berlijn en was daar van 1948 tot 1956 lid van het Kabarett der Komiker.

Thomalla bleef tijdens zijn gehele leven een komediant en kon zich niet doorzetten met karakterrollen. De begintijd van de televisie als massamedium zorgde voor zijn uiteindelijke doorbraak. Zijn tv-serie Komische Geschichten mit Georg Thomalla (1961-1971) behoorde tot een van de populairste programma's van het Duitse publiek. Hij had veel succes met de verpersoonlijking van de titelrol in de familie-tv-serie Unser Pauker, die was te volgen tussen 1965 en 1966 in het avondprogramma van het ZDF in 20 afleveringen. Eveneens bij het ZDF liep de serie Ein Abend mit George Thomalla met ongeveer hetzelfde concept als bij de Komische Geschichten.

Thomalla heeft in meer dan 120 films gespeeld en heeft ook veel Hollywood-sterren gesynchroniseerd, waaronder Jack Lemmon, Danny Kaye, Peter Sellers en Bob Hope. Hij synchroniseerde Sellers in de meeste films van de Inspecteur Clouseau-serie en Jack Lemmon in Some Like It Hot, The Odd Couple en The Front Page. In 1966 kwam het tot een ontmoeting tussen Lemon en Thomalla, toen de Amerikaanse acteur tijdens de Berlinale 1996 met de Goldene Ehrenbär werd onderscheiden voor zijn levenswerk en Thomalla bij deze gebeurtenis de laudatio hield. Ook was hij de Duitse stem van de The Wizard of Oz in Das Zauberhafte Land (1939) en van de animatiefiguur Jimini Grille in de Walt Disney-film Pinocchio. In 1969 leende hij zijn stem aan de leeuw in de animatiefilm Die Konferenz der Tiere.

Aan het begin van zijn carrière zong hij ook. Hij deed ook mee aan de Duitse voorronden van het Eurovisiesongfestival 1958.

Georg Thomalla had tijdelijk een relatie met collega-actrice Germaine Damar^[3]. Sinds 1957 was hij met de pensioneigenaresse Margit Mayrl uit Bad Gastein getrouwd en had met haar twee zoons. De actrice Simone Thomalla is niet met hem verwant. Zijn laatste levensjaren bracht Thomalla door in München-Schwabing, verder in Alicante en in Bad Gastein. Hij interesseerde zich voor religieuze vragen en oosterse filosofie. Vanaf het midden van de jaren 1980 was hij lid van de Hare Krishna-beweging (ISKCON). Thomalla overleed op 25 augustus 1999 op 84-jarige leeftijd in Starnberg, maar werd bijgezet op het kerkhof van Bad Gastein.

• 1971: Goldener Bildschirm
• 1976: Goldener Vorhang van de Berlijnse theaterclubs
• 1977: Oberschlesische cultuurprijs van de landsregering van Nordrhein-Westfalen
• 1983: Goldener Vorhang
• 1984: Goldenes Filmband voor jarenlang en voortreffelijk werk in de Duitse film
• 1985: Verdienstorden van de Bondsrepubliek Duitsland