Gemaal De Leeghwater

bouwwerk in Haarlemmermeer
(Doorverwezen vanaf Gemaal Leeghwater)

Het Gemaal De Leeghwater staat in het Nederlandse dorpje Buitenkaag aan de zuidrand van de Haarlemmermeer, op de plek waar de Hoofdvaart en de Ringvaart samen komen. Het gemaal grenst aan de Kagerplassen.

Gemaal De Leeghwater
Gemaal De Leeghwater
Gemaal De Leeghwater
Gebouw
Plaats Buitenkaag
Coördinaten 52° 13′ NB, 4° 33′ OL
Bouwjaar 1845
Verbouwing 1912
Architect Jan Anne Beijerinck
Locatie Lisserdijk 5
2158 LT Buitenkaag
Huidig gebruik Gemaal
Monumentnummer 19919
Gemaal
Functie poldergemaal
Buitenwater Hoofdvaart, Haarlemmermeerpolder
Binnenwater Ringvaart, Kagerplassen
Opvoerhoogte 5,4 meter
Capaciteit 310 m³/minuut en 315 m³/minuut
Aandrijving stoom, sinds 1912 diesel
Gemaal De Leeghwater (Noord-Holland)
Gemaal De Leeghwater
Opvoerwerktuig centrifugaalpomp
Waterschap Hoogheemraadschap van Rijnland
Gemaal De Leeghwater in 1846
Gemaal De Leeghwater in 1846
Prentbriefkaart Stoomgemaal De Leeghwater vanaf de Hoofdvaart (ongedateerd)
Prentbriefkaart Stoomgemaal De Leeghwater vanaf de Hoofdvaart (ongedateerd)

Geschiedenis

bewerken

Het gemaal is vernoemd naar Jan Adriaanszoon Leeghwater, die in 1641 als een der eersten pleitte voor de droogmaking van het steeds groeiende Haarlemmermeer.

De Leeghwater is het oudste van de drie gemalen waarmee de Haarlemmermeer is drooggemalen; de andere twee zijn De Cruquius en De Lynden. Gemaal De Leeghwater is voltooid in 1845.[1] In dat jaar vond ook de eerste 'proefmaling' plaats. In 1848 werd het gemaal echt in gebruik genomen: het heeft tot 1912 op stoom gedraaid.

Het gebouw was een ontwerp van waterstaatsingenieur Beijerink.[2] In zijn ontwerp verwerkte hij elementen als kantelen, spitsboogvensters en steunberen. Het aanzicht is ooit omschreven als "een kasteel met een aantal hijskranen en een schoorsteen".[2] In het rond hoge gebouw stond bij de bouw de stoommachine, hieraan waren de gietijzeren balansarmen verbonden. De armen staken door openingen naar buiten en steunden op twee meter dikke muren. De balansarmen waren verbonden met zuigerpompen die het water ongeveer vijf meter omhoog voerden waarna het water wegstroomde onder de Lisserdijk naar de Ringvaart.[2]

In 1912 werden de stoommachines vervangen door dieselmotoren. Een ingrijpende verbouwing was het resultaat, de schoorsteen en balansarmen verdwenen en het ronde gebouw verdween grotendeels uit het zicht door de aanbouw van twee vleugels. De twee dieselmotoren drijven elk een centrifugaalpomp aan. De pompen hebben elk een capaciteit van ongeveer 310 m³ per minuut bij een opvoerhoogte van 5,4 meter.[3] Tegenwoordig wordt De Leeghwater nog steeds gebruikt, per jaar is dit ongeveer 600 uur. Alleen als de andere gemalen in de Haarlemmermeer het water niet meer kunnen afvoeren, wordt De Leeghwater in gebruik gesteld.

Van het originele gemaal is weinig te herkennen, als gevolg van verbouwingen is veel van het neogotische uiterlijk verloren gegaan. Dit is in tegenstelling tot het gemaal De Cruquius, dat er nog wel origineel uitziet.

Zie de categorie Gemaal de Leeghwater van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.