Bospad

Langs bospaden ontstaat dikwijls een lintvormig overgangsmilieu in de vorm van berm- en/of zoomvegetatie. Hier ontwikkelt zich doorgaans andere vegetatie dan in de kruidlaag van het bos zelf. De oorzaak hiervan is doorgaans de ruderale, bufferende en verrijkende invloed van het (gebruik van het) pad, de betreding/verslemping, de lichtintensiteit en soms ook het maaibeheer.

Bospaden vormen in de huidige Nederlandse bossen vaak een belangrijk refugium voor zeldzame oud-bossoorten die thans niet meer in de ondergroei van het bos zelf voorkomen.^[1] Dit komt vooral doordat de huidige bossen te dicht zijn gegroeid, verzuurd zijn of te uniform zijn geworden voor veel kruiden die eeuwenlang typerend waren voor bossen in Europa. In het bijzonder gaat het om soorten die in de ondergroei van bossen met een hakhoutbeheer voorkwamen.

•  
  Een jumboblok aan het begin van een bospad (bedoeld om het vrij te houden van auto's)
•  
  De tekening Bospad met huisje van Theo van Doesburg
•  
  Een bospad door een bosbessen-dennenbos
•  
  Een bospad in de sneeuw

• Wildpad
• Vlonderpad
• Natuurleerpad
• Bosrand
• Brandgang