Antonio Pettigrew

Pettigrew behaalde in 1991 het eerste grote internationale succes van zijn sportcarrière. Op het WK in Tokio won hij de finale op de 400 m. Op de 4 x 400 m estafette kon hij als slotloper de Brit Kriss Akabusi niet bijhouden en moest hierdoor genoegen nemen met een zilveren medaille.

Nadat hij in 1995 op het WK op het estafettenummer slechts in de voorrondes had deelgenomen, maakte Pettigrew in 1997, 1999 en 2001 met succes deel uit van Amerikaanse estafetteploegen die tot de finale doordrongen. Het Amerikaanse viertal veroverde bij alle drie de gelegenheden de gouden medaille. Op 22 juli 1998 verbeterde hij met zijn Amerikaanse teamgenoten Jerome Young, Tyree Washington en Michael Johnson het wereldrecord op de 4 x 400 m estafette naar 2.54,20. Individueel op de 400 m eindigde hij deze WK's als 1997 (7e), 1999 (5e) en 2001 (4e).

Het grootste succes van zijn atletiekcarrière behaalde Pettigrew in 2000. Op de Olympische Spelen van Sydney won hij met zijn teamgenoten Alvin Harrison, Calvin Harrison en Michael Johnson een gouden medaille op de 4 x 400 m estafette. Met een tijd van 2.56,35 versloegen ze het Nigeriaanse team (zilver; 2.58,68) en het Jamaicaanse team (brons; 2.58,78).

Later werden zowel Calvin Harrison als Alvin Harrison betrapt op het gebruik van doping en hun uitslagen geschrapt. Het Hof van Arbitrage voor Sport besloot echter dat de estafette-uitslag bleef gelden. Hiermee was het Amerikaanse dopingschandaal echter nog lang niet afgelopen. Op 20 mei 2008 gaf Pettigrew toe tijdens de Olympische Spelen van 2000 in Sydney zelf ook doping te hebben gebruikt. Hij besloot enkele dagen later, op 4 juni, zijn daar gehaalde gouden medaille in te leveren, evenals zijn andere medailles, waaronder de wereldtitels van 1997 en 1999 en 2001, die alle officieel uit de uitslagen werden geschrapt. Pettigrew gaf toe epo en groeihormonen te hebben gebruikt.^[1]

Pettigrew werkte als assistent-trainer bij de Universiteit van North Carolina. Op 10 augustus 2010 maakte deze universiteit bekend, dat Pettigrew (42) dood in zijn auto was aangetroffen. Hij was op de achterbank gevonden, terwijl de auto was afgesloten.^[2] Pettigrew was getrouwd met Cassandra en laat een zoon na, Antonio jr.

• Olympisch kampioen 4 x 400 m - 2000
• Wereldkampioen 400 m - 1991
• Wereldkampioen 4 x 400 m - 1997, 1999, 2001
• Amerikaans kampioen 400 m - 1989, 1991, 1994, 1997, 2001

• 1989: 5e Wereldbeker - 45,30 s
• 1991: 1   WK - 44,57 s
• 1994: 2   Grand Prix Finale - 45,26 s
• 1994: 1   Wereldbeker - 45,26 s
• 1997: 7e WK - 44,57 s
• 1998: 3   Goodwill Games - 44,78 s
• 1998: 5e Grand Prix Finale - 45,48 s
• 1999: 4e WK - 44,54 s
• 2000: 7e OS - 45,42 s
• 2000: 3   Grand Prix Finale - 45,37 s
• 2001: 4e WK - 44,99 s
• 2002: 6e Grand Prix Finale - 45,58 s

• 1991: 2   WK - 2.57,57
• 1997: 1   WK - 2.56,47
• 1998: 1   Wereldbeker - 2.59,28
• 1999: 1   WK - 2.56,45
• 2000: 1   OS - 2.56,35
• 2001: 1   WK - 2.57,54