Anton P. de Graaff

Anthonie Peter (Ton) de Graaff, (Amsterdam, 12 april 1928 – Waalwijk, 4 januari 2008) was een Nederlandse schrijver.

De auteur, die van maart 1949 tot begin oktober 1950 zelf uitgezonden was naar het toenmalige Nederlands-Indië als sergeant-gewondenverzorger van het 425ste Bataljon Infanterie, heeft twintig boeken geschreven over de problematiek van de (vooral dienstplichtige) militairen die in de jaren na de Tweede Wereldoorlog naar Nederlands-Indië werden gezonden tijdens de politionele acties.

Het bekendst werd zijn boek De heren worden bedankt, met in totaal zeven drukken. Met zijn boeken was De Graaff een spreekbuis geworden voor veel Indiëveteranen en stelde hij misstanden aan de kaak die Nederlandse soldaten destijds en als veteraan overkwamen.

In 1995 leidde een "verzoeningsreis" van hem naar Indonesië waarbij ook met voormalige vijanden gesproken werd, tot commotie onder Indiëveteranen.

In 2000 werd De Graaff benoemd tot Ridder in de orde van Oranje Nassau. Voor zijn boeken kreeg hij van het Ministerie van Defensie in 2007 de Kolonel J.L.H.A. Antoni Waardering uitgereikt.

De Graaff overleed op 4 januari 2008 aan een herseninfarct. Hij werd 79 jaar. Zijn 19e boek (Eindelijk erkenning) verscheen in het voorjaar van 2008. Zijn 20e en laatste boek, waarvan bij zijn overlijden pagina 56 in de typemachine bleef steken, is alsnog uitgegeven in januari 2009. De titel hiervan is: Vaarwel, kameraad!