Kevin Mirallas

Kevin Mirallas is een jeugdproduct van Standard Luik, maar speelde er nooit een wedstrijd in het eerste elftal. In de zomer van 2004 vertrok hij op zestienjarige leeftijd naar Rijsel. Hij maakte zijn debuut op het hoogste niveau in Frankrijk. De jonge aanvaller die zowel op de flanken als in het centrum uit de voeten kan, ruilde de Rouches in voor het OSC Lille van trainer Claude Puel. In Rijsel speelde hij nog een tijdje samen met onder meer Eden Hazard en Patrick Kluivert. Mirallas kreeg in zijn periode bij Lille de bijnaam Ronaldo van de armen, een verwijzing naar zijn speelstijl, die doet denken aan die van Cristiano Ronaldo. Van de supporters van Lille zegt men dan weer vaak dat ze arm zijn.^[3]

Na vier seizoenen ruilde Mirallas de club in voor AS Saint-Étienne, waar hij aanvankelijk regelmatig speelde, maar later vaak op de bank zat. Tijdens het seizoen 2009/10 leek er even een overstap naar Standard in de maak, maar uiteindelijk maakte Mirallas het seizoen bij Saint-Étienne gewoon af.

Voor het seizoen 2010/11 leende de Franse club hem uit aan het Griekse Olympiakos. In Griekenland vond Mirallas onder meer de Spaanse Belg Urko Pardo terug. De twee konden zich bij Olympiakos in de kijker spelen en Mirallas werd zelfs een publiekslieveling. De aanvaller scoorde enkele belangrijke doelpunten en veroverde drie speeldagen voor het einde al de landstitel.

Op 16 mei 2011 nam Olympiakos Mirallas definitief over van AS Saint-Étienne. Zijn tweede seizoen werd een groot succes, hij werd Grieks topschutter. Mede dankzij zijn 20 doelpunten werd de club opnieuw landskampioen. Ook individueel werd hij beloond: door de fans en een panel van experts werd de Belg verkozen tot voetballer van het jaar.^[4]

Mirallas verruilde Olympiakos in 2011 voor Everton, waar hij het rugnummer 11 kreeg en zijn landgenoot Marouane Fellaini tegenkwam.^[5] Mirallas sluit zijn carrière bij Everton af met 186 officiële duels, waarin hij 38 keer scoorde en 34 assists gaf.

Begin januari 2018 werd Mirallas als een held onthaald in Griekenland. Nadat Olympiakos zijn transfer had aangekondigd, konden de supporters van de Griekse topclub zich niet bedwingen. Ze verzamelden dan ook massaal op de luchthaven en gingen compleet uit hun dak bij de aankomst van de toenmalige Rode Duivel.^[6] Olympiakos huurde Mirallas tot het einde van het seizoen en had een aankoopoptie. Sinds 26 november 2017 werd de aanvaller niet meer geselecteerd bij Everton en dus hing een vertrek al een hele tijd in de lucht.^[7] Bij Olympiakos vond hij met Silvio Proto, Guillaume Gillet, Vadis Odjidja en Bjorn Engels vier landgenoten terug. In twaalf competitiewedstrijden wist hij twee keer het doel te vinden en was hij goed voor twee assists. De optie in het contract werd niet gelicht.

In augustus 2018 wordt Mirallas door Fiorentina voor één seizoen gehuurd van Everton waar hij overbodig was geworden. Er was ook interesse uit het Midden-Oosten. Mirallas probeerde bij Fiorentina zijn carrière te herlanceren. Hij is na Luis Oliveira en Anthony Vanden Borre de derde Belg ooit bij La Viola. De Italiaanse subtopper heeft ook een aankoopoptie bedongen om hem daarna definitief over te nemen. Er zou een contract van vier jaar mee gemoeid zijn.^[8] Hij moest er de concurrentie aangaan met Marko Pjaca en Federico Chiesa op de flanken.^[9] Dat seizoen in de Serie A presteerde hij met veel ups en downs. Hij speelde voor Fiorentina 27 wedstrijden in de Serie A. Hierin was hij goed voor 2 goals en 1 assist. De Italianen lichtten de aankoopoptie niet.

Bij Antwerp werd Mirallas eind augustus 2019 met de grote trom binnengehaald. Bij Antwerp ondertekende hij een contract tot het einde van het seizoen. Zo staat hij voor zijn debuut in de Jupiler Pro League. De flankaanvaller wilde op de Bosuil zijn carrière bij de Rode Duivels nieuw leven inblazen, maar dat bleek ijdele hoop. De Antwerp-fans kregen nooit de beste Mirallas te zien, die in 21 duels bleef steken op twee goals en twee assists.

Eind augustus 2023 kondigde hij zijn afscheid aan als voetballer.^[10]

Mirallas speelde voor België –17 en België –19. Hij speelde op het EK –21 in 2007 en mocht in 2008 mee naar de Olympische Spelen in Peking. Daar greep de Belgische ploeg net naast een medaille. Mirallas was op de Olympische Spelen een ploegmaat van onder anderen Mousa Dembélé, Vincent Kompany, Thomas Vermaelen, Marouane Fellaini, Jan Vertonghen en Logan Bailly. Al die jongens stroomden later, net als Mirallas, door naar het eerste elftal van de Rode Duivels.

Zijn interlanddebuut bij de nationale ploeg maakte Mirallas op 22 augustus 2007, in een EK-kwalificatiewedstrijd tegen Servië. Hij stond meteen in de basis en wist meteen te scoren. België won de wedstrijd met 3-2. Ook in zijn tweede wedstrijd, tegen Kazachstan, scoorde hij. In het begin van zijn interlandcarrière stond hij veel in de basis. Door de grote concurrentie verloor hij zijn plaats. Mirallas speelde 1 groot tornooi: WK 2014. Hij werd 74 keer geselecteerd voor de Rode Duivels en verzamelde hierin 60 caps en kwam 10 keer tot scoren. Mirallas maakte deel uit van een gouden generatie.

Bijgewerkt t/m 27 augustus 2019^[11]

Individueel

Eind 2014 werd bekend dat Mirallas in Luxemburg een vennootschap had opgericht om geld naartoe te sluizen om belastingen te ontwijken.^[12][13] De firma heet "Kmirallas".

• Lijst van spelers van AS Saint-Étienne