mes

mes

1. dewan

Daripada bahasa Belanda mess, daripada bahasa Inggeris mess, daripada bahasa Inggeris Pertengahan mes, sebahagian daripada bahasa Inggeris Kuno mēse, mēose (“table”); dan sebahagian daripada bahasa Old French mes, bahasa Late Latin missum, daripada mittō (“meletakkan”). Bentuk kembar kepada misa.

mes

1. (kejuruteraan) jaringan, jejaring

Daripada bahasa Inggeris mesh, daripada bahasa Inggeris Pertengahan mesche, daripada bahasa Inggeris Kuno masc (“jaring”) (mungkin dipengaruhi bahasa Inggeris Kuno mæscre) kedua-duanya daripada bahasa Jermanik Purba *maskrǭ, *maskwǭ, daripada bahasa Indo-Eropah Purba *mezg- (“mengait, memutar”).

mes

1. (pertanian, basahan) baja buatan; baja kimia

Daripada bahasa Belanda mest (“baja”), daripada bahasa Middle Dutch mest, daripada bahasa Belanda Kuno *mist, daripada bahasa Jermanik Purba *mihstuz. Pinjaman semantik daripada Belanda kunstmest (“artificial fertilizer”).

mes

1. (pembedahan, basahan) skalpel; pisau bedah

Daripada bahasa Belanda mes (“pisau”), daripada bahasa Middle Dutch mets, mes, singkatan *metses, daripada bahasa Belanda Kuno *metisas, *metsas, daripada bahasa Jermanik Barat Purba *matisahs (“pisau makan”). Kognat bahasa Jepun メス (mesu) dan bahasa Korea 메스 (meseu).