Kelab malam

Kebanyakan kelab malam memilih siapa yang boleh masuk ke premis mereka, atas syarat umur mereka kerana di kebanyakan negara hanya membenarkan individu yang berumur 18 tahun dan ke atas sahaja untuk pusat hiburan seperti ini, selain itu ada juga beberapa kriteria lain contohnya kod berpakaian dan senarai tetamu. Kriteria ini digunakan untuk membuat status mereka sebagai kelab malam yang lebih "eksklusif". Selalunya, tiada polisi yang jelas untuk mengawal kemasukan ke kelab malam, sekali gus membolehkan pengawal pintu atau doormen untuk menafikan kemasukan kepada sesiapa mengikut budi bicara mereka.

Dalam kebanyakan kes, memasuki kelab malam memerlukan bayaran atau yuran yang dipanggil caj perlindungan. Kebanyakan golongon wanita mungkin telah diarahkan supaya perlindungan mereka diketepikan atau dikurangkan (di Britain, ini adalah menyalahi undang-undang di bawah Kesaksamaan Akta 2010 [1] tetapi undang-undang jarang dikuatkuasakan dan pencabulan terbuka yang kerap). Kawan penjaga pintu atau pemilik kelab boleh mendapat kemasukan percuma. Kadang-kadang, terutamanya di kelab-kelab yang lebih besar di negara-negara Eropah, seseorang hanya perlu mendapatkan resit bayaran mereka di pintu masuk, di mana semua wang yang dibelanjakan di disko (sering termasuk bayaran masuk) akan ditanda dan dibayar selepas mereka berhibur. Kadang-kadang, caj kemasukan dan kos penjagaan pakaian dibayar dengan wang tunai dan hanya minuman di kelab dibayar menggunakan kad bayaran.

Banyak kelab malam beroperasi secara keahlian atau "guestlist" yang membolehkan hadirin tertentu untuk memasuki kelab itu secara percuma, atau pada kadar caj yang dikurangkan. Beberapa kelab malam mempunyai pelbagai pilihan untuk ahli mereka contohnya, Senaman percuma, kelas tarian atau harga minuman keras dikurangkan, layanan penuh dengan garis keistimewaan oleh pemegang pas sahaja. Penonton kelab malam yang berada di guestlist yang sering mempunyai giliran berasingan dan kadang-kadang pintu masuk berasingan daripada yang digunakan oleh hadirin yang membayar harga penuh. Beberapa kelab malam membolehkan pengunjung kelab untuk mendaftar untuk pas keahlian melalui laman web mereka.

Banyak kelab malam menguatkuasakan kod pakaian untuk memastikan jenis tertentu pelanggan hadir di tempat mereka. Beberapa kelab malam mewah mengharamkan hadirin daripada memakai pakaian sukan, kasual atau seluar jeans, manakala di sesetengah kelab malam akan membuat promosi secara tertutup kepada "pakaian untuk menarik perhatian" iaitu kod pakaian yang membolehkan pengunjung mendapat baucar atau pas kemasukan secara percuma. Banyak pengecualian yang dibuat kepada kod pakaian di kelab malam, kebanyakan kemasukan yang dinafikan biasanya kepada mereka yang dianggap tidak sesuai untuk parti yang dihakimi oleh pengawal pintu. Terdapat kelab malam tertentu seperti kelab malam fetish di mana pengunjung hanya dibenarkan untuk memakai kod kulit, getah atau pakaian fantasi sahaja. Kriteria kod pakaian seperti ini sering dibantah kerana dianggap diskriminasi kepada sesetengah individu.

Banyak kelab malam hanya akan membenarkan kemasukan kepada mereka yang menjadi ahli persatuan mereka sahaja. Contohnya beberapa kelab malam gay yang lebih mengalu-alukan kedatangan pengunjung lelaki dari golongon gay sahaja untuk memenuhi kepada permintaan pelanggan gay mereka. Tetapi biasanya mereka turut membenarkan pengunjung lesbian untuk berhibur di premis mereka dengan syarat datang bersama beberapa rakan-rakan lelaki gay.

Bermula kira-kira pada tahun 1900 hingga 1920, rakyat Amerika kelas pekerja akan berkumpul di Tonks Honky atau sendi Juke menari mengikut rentak muzik yang dimainkan oleh piano atau jukebox.

Semasa larangan AS, premis kelab malam beroperasi di bawah tanah sebagai bar SPEAKEASY haram. Dengan pemansuhan larangan pada bulan Februari 1933, kelab malam telah dihidupkan semula, seperti New York Stork Club, Club 21, El Morocco dan Copacabana. Kelab malam ini dipaparkan dengan persembahan oleh band besar (tidak ada DJ).

Di Perancis pula semasa diduduki oleh Nazi Jerman, Jazz, muzik Bebop, dan tarian berdansa jitterbug telah diharamkan oleh Nazi sebagai pengaruh picisan Amerika, jadi ahli bawah tanah Perancis bertemu di kelab-kelab bawah tanah tersembunyi dimana mereka membuat tarian bawah tanah dipanggil disko-disko di mana mereka menari muzik swing Amerika, yang DJ memainkan pada turntable tunggal apabila gramopon otomat tidak boleh didapati. Disko ini telah juga dikunjungi oleh belia anti-Vichy dipanggil zazous. Terdapat juga disko bawah tanah di Nazi Jerman dikunjungi oleh belia anti-Nazi dipanggil kanak-kanak swing.

Satu perintis awal British apa yang ditakrifkan sebagai "DJ" iaitu "D" untuk disko dan "J" untuk Jimmy Saville yang menjadi pencetus kepada evolusi DJ di kelab-kelab malam.

Templat:Disco music-footer