Jump to content

ഡയറ്റിങ്ങ്

വിക്കിപീഡിയ, ഒരു സ്വതന്ത്ര വിജ്ഞാനകോശം.

ശരീരഭാരം കുറയ്ക്കുന്നതിനോ വർദ്ധിപ്പിക്കുന്നതിനോ അതല്ലെങ്കിൽ പ്രമേഹം, അമിതവണ്ണം തുടങ്ങിയ ആരോഗ്യ പ്രശ്നങ്ങളെയും രോഗങ്ങളെയും തടയുന്നതിനോ ചികിത്സിക്കുന്നതിനോ ഉദ്ദേശിച്ച് നിയന്ത്രിത രീതിയിൽ ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നതാണ് ഡയറ്റിങ്ങ് അല്ലെങ്കിൽ ഭക്ഷണനിയന്ത്രണം എന്ന് പറയുന്നത്. ശരീരഭാരം കുറയ്ക്കാൻ ഭക്ഷണക്രമം ശുപാർശ ചെയ്യുന്നത് സാധാരണയായി ശരീരഭാരവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ആരോഗ്യപ്രശ്നങ്ങളുള്ളവർക്ക് ആണ് ആരോഗ്യമുള്ള ആളുകൾക്കല്ല.[1][2] ശരീരഭാരം കുറയുന്നത് കലോറി ഉപഭോഗത്തെ ആശ്രയിച്ചിരിക്കുന്നതിനാൽ, പ്രത്യേക മാക്രോ ന്യൂട്രിയന്റുകൾ (കുറഞ്ഞ കൊഴുപ്പ്, കുറഞ്ഞ കാർബോഹൈഡ്രേറ്റ് മുതലായവ) അടങ്ങിയ വിവിധതരം കലോറി കുറച്ച ഭക്ഷണരീതികൾ പരസ്പരം ഒന്ന് മറ്റൊന്നിനെക്കാൾ കൂടുതൽ ഫലപ്രദമാണെെന്ന് തെളിയിക്കപ്പെട്ടിട്ടില്ല.[3][4][5][6][7] ശരീരഭാരം വീണ്ടെടുക്കൽ സാധാരണമായതിനാൽ, ദീർഘകാലമായി പാലിക്കുന്നതിലൂടെയാണ് ഭക്ഷണ നിയന്ത്രത്തിന്റെ വിജയം പ്രവചിക്കപ്പെടുന്നത്.[8] വ്യക്തികളെ ആശ്രയിച്ച് ഭക്ഷണക്രമത്തിൻ്റെ ഫലം വളരെ വ്യത്യാസപ്പെടാം.[9]

ആദ്യത്തെ ജനപ്രിയ ഭക്ഷണക്രമം "ബാന്റിംഗ്" ആയിരുന്നു. ഈ ഭക്ഷണ രീതി നിർദ്ദേശിച്ച വില്യം ബാന്റിംഗിന്റെ പേരിലാണ് ഇത് അറിയപ്പെടുന്നത്. 1863-ലെ തന്റെ ലഘുലേഖ, ലെറ്റർ ഓൺ കോർപ്പുലൻസ്, അഡ്രസ്ഡ് ടു പബ്ലിക്കിൽ, സ്വന്തം ഭാരം കുറയ്ക്കാൻ പാലിച്ച പ്രത്യേക കാർബോഹൈഡ്രേറ്റും കലോറിയും കുറഞ്ഞ ഭക്ഷണത്തിന്റെ വിശദാംശങ്ങൾ അദ്ദേഹം വിശദീകരിച്ചു.[10]

അമേരിക്കൻ മുതിർന്നവരിൽ പകുതിയോളം പേരും ഡയറ്റിംഗിലൂടെ ശരീരഭാരം കുറയ്ക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നുവെന്ന് കണക്കുകൾ വെളിപ്പെടുത്തുന്നു.[11]

ചരിത്രം

[തിരുത്തുക]
പത്തൊൻപതാം നൂറ്റാണ്ടിൽ, ആദ്യത്തെ ശരീരഭാരം കുറയ്ക്കാനുള്ള ഭക്ഷണരീതികളിലൊന്ന് ജനപ്രിയമാക്കിയ വില്യം ബാന്റിംഗ്.

ഫോക്സ്ക്രോഫ്റ്റിന്റെ അഭിപ്രായത്തിൽ, ഡയറ്റ് എന്ന പദം ഗ്രീക്ക് ഡയറ്റയിൽ നിന്നാണ് വന്നത്, ഇത് ശരീരഭാരം കുറയ്ക്കാനുള്ള ഒരു മാർഗ്ഗത്തെക്കാൾ മാനസികവും ശാരീരികവുമായ ആരോഗ്യം ഉൾപ്പെടെയുള്ള ആരോഗ്യകരമായ ജീവിതശൈലിയെക്കുറിച്ചുള്ള ഒരു ആശയത്തെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നു.[12][13]

ആദ്യത്തെ ഡയറ്റീഷ്യൻമാരിൽ ഒരാളാണ് ഇംഗ്ലീഷ് ഡോക്ടർ ജോർജ്ജ് ചെയിൻ. അദ്ദേഹം അമിതഭാരമുള്ളയാളും വലിയ അളവിൽ ഭക്ഷണപാനീയങ്ങൾ നിരന്തരം കഴിക്കുന്നയാളുമായിരുന്നു. മാംസമില്ലാത്ത ഭക്ഷണക്രമം ആരംഭിച്ച അദ്ദേഹം പാലും പച്ചക്കറികളും മാത്രം കഴിച്ച് താമസിയാതെ ആരോഗ്യം വീണ്ടെടുത്തു. അമിതവണ്ണം ബാധിച്ച എല്ലാവർക്കുമായി അദ്ദേഹം തന്റെ ഭക്ഷണക്രമം പരസ്യമായി ശുപാർശ ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി. 1724-ൽ അദ്ദേഹം ആൻ എസ്സെ ഓഫ് ഹെൽത്ത് ആൻഡ് ലോങ്ങ് ലൈഫ് എഴുതി, അതിൽ വ്യായാമവും ശുദ്ധവായുവും ശീലിക്കാനും അനാവശ്യ ഭക്ഷണങ്ങൾ ഒഴിവാക്കാനും ഉപദേശിക്കുന്നു.[14]

സ്കോട്ടിഷ് മിലിട്ടറി സർജൻ ജോൺ റോളോ 1797 ൽ Notes of a diabetic case (ഒരു പ്രമേഹ രോഗത്തിന്റെ കുറിപ്പുകൾ) പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. പ്രമേഹ രോഗികൾക്ക് മാംസ ഭക്ഷണത്തിന്റെ ഗുണങ്ങളെക്കുറിച്ച് ഇത് വിശദീകരിച്ചു, മാത്യു ഡോബ്സൺ പ്രമേഹ രോഗികളിൽ ഗ്ലൈക്കോസൂറിയ കണ്ടെത്തിയതിനെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതാണ് ഇത്.[15] ഡോബ്സൺസ് ടെസ്റ്റിങ്ങ് പ്രൊസീജിയറിലൂടെ (മൂത്രത്തിലെ ഗ്ലൂക്കോസിനായി) റോളോ ടൈപ്പ് 2 പ്രമേഹത്തിനായി ഒരു ഡയറ്റ് തയ്യാറാക്കി.[16]

ആദ്യത്തെ ജനപ്രിയ ഭക്ഷണക്രമം "ബാന്റിംഗ്" ആയിരുന്നു. ഈ ഭക്ഷണ രീതി നിർദ്ദേശിച്ച വില്യം ബാന്റിംഗിന്റെ പേരിലാണ് ഇത് അറിയപ്പെടുന്നത്. 1863-ലെ തന്റെ ലഘുലേഖ, ലെറ്റർ ഓൺ കോർപ്പുലൻസ്, അഡ്രസ്ഡ് ടു പബ്ലിക്കിൽ, സ്വന്തം ഭാരം കുറയ്ക്കാൻ പാലിച്ച പ്രത്യേക കാർബോഹൈഡ്രേറ്റും കലോറിയും കുറഞ്ഞ ഭക്ഷണത്തിന്റെ വിശദാംശങ്ങൾ അദ്ദേഹം വിശദീകരിച്ചു. മാംസം, പച്ചിലകൾ, പഴങ്ങൾ, ഡ്രൈ വൈൻ എന്നിവ അടങ്ങിയ പ്രതിദിനം നാല് നേരം ഭക്ഷണമായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിന്റെ സ്വന്തം ഭക്ഷണക്രമം. പഞ്ചസാര, മധുരപലഹാരങ്ങൾ, അന്നജം, ബിയർ, പാൽ, വെണ്ണ എന്നിവ ഒഴിവാക്കുന്നതിനായിരുന്നു ഊന്നൽ. ബാന്റിംഗിന്റെ ലഘുലേഖ ഒരുപാട് വർഷങ്ങളിൽ പ്രചാരത്തിലുണ്ടായിരുന്നു, മാത്രമല്ല അത് ആധുനിക ഭക്ഷണരീതികൾക്ക് ഒരു മാതൃകയായി ഉപയോഗിക്കുകയും ചെയ്തു.[17] 2007 വരെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ലഘുലേഖ അച്ചടിച്ചിരുന്നു.[10][18][19]

കലോറി എണ്ണൽ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്ന ആദ്യത്തെ ഭാരം കുറയ്ക്കുന്ന പുസ്തകവും ബെസ്റ്റ് സെല്ലറായി മാറിയ ആദ്യത്തെ ഭാരം കുറയ്ക്കുന്ന പുസ്തകവും 1918 ൽ അമേരിക്കൻ വൈദ്യനും കോളമിസ്റ്റുമായ ലുലു ഹണ്ട് പീറ്റേഴ്സ് എഴുതിയ ഡയറ്റ് ആന്റ് ഹെൽത്ത്: വിത്ത് കീ ടു കലോറിസ് ആണ്.[20]

2014 വരെ ആയിരത്തിലധികം ശരീരഭാരം കുറയ്ക്കാനുള്ള ഭക്ഷണരീതികൾ വികസിപ്പിച്ചതായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു.[21]

തരങ്ങൾ

[തിരുത്തുക]

ശരീരഭാരം കുറയ്ക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നവർ ഭക്ഷണം നിയന്ത്രിക്കുന്ന തരത്തിലുള്ള ഭക്ഷണക്രമം പിന്തുടരുന്നു. ശരീരഭാരം വർദ്ധിപ്പിക്കാൻ, പ്രത്യേകിച്ചും പേശികളുടെ വലുപ്പം കൂട്ടാൻ ചില ആളുകൾ ഭക്ഷണക്രമം പിന്തുടരുന്നു. അതേപോലെ ശരീരഭാരം നിലനിർത്താനും ആരോഗ്യം മെച്ചപ്പെടുത്താനും ഭക്ഷണക്രമം ഉപയോഗിക്കാം.

കൊഴുപ്പ് കുറഞ്ഞ

[തിരുത്തുക]

കൊഴുപ്പ് കുറഞ്ഞ ഭക്ഷണരീതിയിൽ ഭക്ഷണത്തിലെ കൊഴുപ്പ് കുറവായതിനാൽ കലോറി ഉപഭോഗം കുറയുന്നു. ഈ തരത്തിലുള്ള ഭക്ഷണരീതികളിൽ എൻ‌സി‌ഇ‌പി ഘട്ടം I, II എന്നിവ ഉൾപ്പെടുന്നു. 2-12 മാസം നീണ്ട 16 പരീക്ഷണങ്ങളുടെ മെറ്റാ അനാലിസിസ് കൊഴുപ്പ് കുറഞ്ഞ ഭക്ഷണരീതികൾ (മനഃപൂർവ്വം കലോറി ഉപഭോഗം നിയന്ത്രിക്കാതെ) ശരാശരി ഭാരം 3.2 കി.ഗ്രാം (7.1 lb) കുറയ്ക്കാൻ കാരണമായതായി കണ്ടെത്തി.[3]

കൊഴുപ്പ് കുറഞ്ഞതും സസ്യങ്ങൾ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതുമായ ഭക്ഷണക്രമം ശരീരഭാരം, രക്തത്തിലെ പഞ്ചസാരയുടെ അളവ്, ഹൃദയാരോഗ്യം എന്നിവ മെച്ചപ്പെടുത്തിയതായി കണ്ടെത്തി.[22]

കുറഞ്ഞ കാർബോഹൈഡ്രേറ്റ്

[തിരുത്തുക]

കുറഞ്ഞ കാർബോഹൈഡ്രേറ്റ് ഭക്ഷണത്തിൽ പ്രോട്ടീനും കൊഴുപ്പും താരതമ്യേന കൂടുതലാണ്. കുറഞ്ഞ കാർബോഹൈഡ്രേറ്റ് ഭക്ഷണരീതികൾ ചിലപ്പോൾ കെറ്റോജെനിക് ആണ് (അതായത്, കെറ്റോസിസിന് കാരണമാകുന്നത്ര കാർബോഹൈഡ്രേറ്റ് നിയന്ത്രണം പാലിക്കുന്നു).[23]

രക്തത്തിലെ പഞ്ചസാരയുടെ അളവിലുള്ള മൊത്തത്തിലുള്ള ഫലത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള ഭക്ഷണങ്ങളുടെ റാങ്കിംഗാണ് ഗ്ലൈസെമിക് ഇൻഡക്സ് (ജിഐ) ഫാക്റ്റർ. ഈ ഗവേഷണത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള ഭക്ഷണത്തെ ലോ ജിഐ ഡയറ്റ് എന്ന് വിളിക്കുന്നു. പയറുവർഗ്ഗങ്ങൾ പോലുള്ള കുറഞ്ഞ ഗ്ലൈസെമിക് ഇൻഡക്സ് ഭക്ഷണങ്ങൾ മന്ദഗതിയിലുള്ളതും സ്ഥിരതയാർന്നതുമായ ഗ്ലൂക്കോസിന്റെ ഉറവിടം നൽകുന്നു, അതുവഴി വൈറ്റ് ബ്രെഡ് പോലുള്ള ഉയർന്ന ഗ്ലൈസെമിക് സൂചിക ഭക്ഷണങ്ങളേക്കാൾ ഇൻസുലിൻ കുറയുന്നു.[24][25]

ക്രമരഹിതമായി നിയന്ത്രിതമായ ഒരു ട്രയൽ, ഉയർന്ന കാർബോഹൈഡ്രേറ്റ്, കുറഞ്ഞ ഗ്ലൈസെമിക് ഇൻഡക്സ് ഭക്ഷണമാണ് ഏറ്റവും അനുകൂലമെന്ന് നിഗമനം ചെയ്തു, കാരണം ഇത് ഭാരം കുറയ്ക്കാനും ലോ ഡെൻസിറ്റി ലിപ്പോപ്രോട്ടീൻ കുറയാനും കാരണമായി.[26]

കാർബോഹൈഡ്രേറ്റിന്റെ അളവ് ഗ്ലൈസെമിക് ഇൻഡക്സുമായി ഗുണിക്കുന്നതാണ് "ഗ്ലൈസെമിക് ലോഡ്".[27] കുറഞ്ഞ ഗ്ലൈസെമിക് ഇൻഡക്സ് അല്ലെങ്കിൽ കുറഞ്ഞ ഗ്ലൈസെമിക് ലോഡ് ഡയറ്റുകൾ കൂടുതൽ ഭാരം കുറയ്ക്കുന്നതിനും മികച്ച ലിപിഡ് പ്രൊഫൈലുകൾക്കും കാരണമാകുമെന്ന് കോക്രൺ മെറ്റാ അനാലിസിസ് നിഗമനം ചെയ്തു.[28]

കുറഞ്ഞ കലോറി

[തിരുത്തുക]

കുറഞ്ഞ കലോറി ഭക്ഷണക്രമം സാധാരണയായി പ്രതിദിനം 500–1,000 കലോറി ഊർജ്ജ കമ്മി ഉണ്ടാക്കുന്നു, ഇത് 0.5-തൊട്ട് 1 കിലോഗ്രാം (1.1-തൊട്ട് 2.2 pound) ഭാരം കുറയ്ക്കും. കുറഞ്ഞ കലോറി ഭക്ഷണത്തിന്റെ ഫലപ്രാപ്തി നിർണ്ണയിക്കാൻ നാഷണൽ ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഓഫ് ഹെൽത്ത് ക്രമരഹിതമായി നിയന്ത്രിത 34 ട്രയലുകൾ അവലോകനം ചെയ്തു. ഈ ഭക്ഷണരീതികൾ 3-12 മാസത്തിനുള്ളിൽ ഹ്രസ്വകാലത്തേക്ക് മൊത്തം ശരീര പിണ്ഡം 8% കുറച്ചതായി അവർ കണ്ടെത്തി.[3] കുറഞ്ഞ കലോറി ഡയറ്റ് ചെയ്യുന്ന സ്ത്രീകൾക്ക് പ്രതിദിനം കുറഞ്ഞത് 1,000 കലോറിയും പുരുഷന്മാർക്ക് പ്രതിദിനം 1,200 കലോറിയും ഉണ്ടായിരിക്കണം. പ്രായം, ഭാരം എന്നിവ പോലുള്ള അധിക ഘടകങ്ങളെ ആശ്രയിച്ച് ഈ കലോറി ഉപഭോഗ മൂല്യങ്ങൾ വ്യത്യാസപ്പെടുന്നു.

വളരെ കുറഞ്ഞ കലോറി

[തിരുത്തുക]

വളരെ കുറഞ്ഞ കലോറി ഭക്ഷണക്രമം പ്രതിദിനം 200–800 കലോറി നൽകുന്നു. ഇത് പ്രോട്ടീൻ കഴിക്കുന്നത് നിലനിർത്തുന്നു, പക്ഷേ കൊഴുപ്പ്, കാർബോഹൈഡ്രേറ്റ് എന്നിവയിൽ നിന്നുള്ള കലോറി പരിമിതപ്പെടുത്തുന്നു. ഇത് ആഴ്ചയിൽ 1.5–2.5 കി.ഗ്രാം (3.3–5.5 lb) ഭാരം കുറയ്ക്കുന്നു. ഈ ഇനത്തിന്റെ ജനപ്രിയ ഭക്ഷണമായ "2-4-6-8" നാല് ദിവസത്തെ സൈക്കിളിൽ, ആദ്യ ദിവസം 200 കലോറി മാത്രമേ ഉപയോഗിക്കുന്നുള്ളൂ, 400 രണ്ടാം ദിവസം, 600 മൂന്നാം ദിവസം, 800 നാലാം ദിവസം, തുടർന്ന് പൂർണ്ണമായും ഉപവസിക്കുക, അതിനുശേഷം സൈക്കിൾ ആവർത്തിക്കുന്നു. ഈ ഭക്ഷണക്രമം ശരീരഭാരം കുറയ്ക്കാൻ കാരണമാകുമെന്നതിന് ചില തെളിവുകളുണ്ട്.[4] ഈ ഭക്ഷണരീതികൾ പൊതുവായ ഉപയോഗത്തിനായി ശുപാർശ ചെയ്യുന്നില്ല, കാരണം അവ ലീൻ മസിൽ മാസ് നഷ്ടം, സന്ധിവാതത്തിന്റെ അപകടസാധ്യത, ഇലക്ട്രോലൈറ്റ് അസന്തുലിതാവസ്ഥ എന്നിവ പോലുള്ള പ്രതികൂല പാർശ്വഫലങ്ങളുണ്ടാക്കും. സങ്കീർണതകൾ തടയുന്നതിന് ഈ ഭക്ഷണക്രമത്തിൽ ഏർപ്പെടുന്ന ആളുകളെ ഒരു ഡോക്ടർ സൂക്ഷ്മമായി നിരീക്ഷിക്കണം.[3]

വളരെ കുറഞ്ഞ കലോറി ഭക്ഷണക്രമം ഉപയോഗിച്ച് കലോറി ഗണ്യമായി കുറയ്ക്കുക എന്നതാണ് ക്രാഷ് ഡയറ്റിംഗിന്റെ ആശയം.[29][30][31][32] ക്രാഷ് ഡയറ്റിംഗ് വളരെ അപകടകരമാണ്, കാരണം ഇത് മനുഷ്യ ശരീരത്തിന് പലതരം പ്രശ്നങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കും. ക്രാഷ് ഡയറ്റിംഗ് ശരീരഭാരം കുറയ്ക്കാൻ കാരണമാകുമെങ്കിലും പ്രൊഫഷണൽ മേൽനോട്ടമില്ലാതെ, കലോറിയുടെ തീവ്രമായ കുറവും ഭക്ഷണത്തിന്റെ ഘടനയിലെ അസന്തുലിതാവസ്ഥയും പെട്ടെന്നുള്ള മരണം ഉൾപ്പെടെയുള്ള ദോഷകരമായ ഫലങ്ങളിലേക്ക് നയിച്ചേക്കാം.[33]

ഉപവാസം

[തിരുത്തുക]

ഭക്ഷണത്തിനിടയിൽ ഒരു നീണ്ട ഇടവേള ഉണ്ടാകുമ്പോഴാണ് ഉപവാസം എന്ന് പറയുന്നത്. ഡയറ്റിംഗിൽ, ദീർഘകാല (ആനുകാലിക) ഉപവാസം ശുപാർശ ചെയ്യുന്നില്ല, പകരം, ചെറിയ ഇടവേളകൾക്ക് ശേഷംചെറിയ അളവിൽ ഭക്ഷണം പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു. പോഷകാഹാരക്കുറവ് കാരണം നീണ്ടുനിൽക്കുന്ന ഉപവാസവും അപകടകരമാണ്, മാത്രമല്ല മെഡിക്കൽ മേൽനോട്ടത്തിൽ മാത്രമേ ഇത് നടത്താവൂ.[34] നീണ്ടുനിൽക്കുന്ന ഉപവാസത്തിനിടയിലോ വളരെ കുറഞ്ഞ കലോറി ഭക്ഷണത്തിലോ തലച്ചോറിന്റെ പ്രധാന ഊർജ്ജ സ്രോതസ്സായ രക്തത്തിലെ ഗ്ലൂക്കോസ് കുറയുന്നത് ശരീരത്തിന്റെ ഗ്ലൈക്കോജൻ സ്റ്റോറുകളെ ഇല്ലാതാക്കാൻ കാരണമാകുന്നു. ഗ്ലൈക്കോജൻ ഇല്ലാതാകുമ്പോൾ ശരീരം കെറ്റോണുകൾ ഉപയോഗിച്ച് തലച്ചോറിന് ഇന്ധനം നൽകാൻ തുടങ്ങുന്നു ഹ്രസ്വകാല ഉപവാസം, അല്ലെങ്കിൽ ഇടവിട്ടുള്ള ഉപവാസങ്ങൾഎന്നിവ ദീർഘനാളത്തെ ഉപവാസത്തിന്റെ പ്രശ്നങ്ങൾ ഒഴിവാക്കാൻ ശുപാർശ ചെയ്യുന്നു.

ഡീടോക്സ്

[തിരുത്തുക]

മനുഷ്യ ശരീരത്തിൽ നിന്ന് "വിഷവസ്തുക്കളെ" ഇല്ലാതാക്കാൻ കഴിയുമെന്ന തെളിവില്ലാത്ത അവകാശവാദങ്ങളോടെ പ്രചരിക്കുന്ന ഡയറ്റുകൾ ആണ് ഡീടോക്സ് ഡയറ്റുകൾ.

പരിസ്ഥിതി സുസ്ഥിരം

[തിരുത്തുക]

മറ്റൊരു തരത്തിലുള്ള ഭക്ഷണക്രമം ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നത് ഡയറ്ററുടെ ആരോഗ്യപരമായ പ്രത്യാഘാതങ്ങളിലല്ല, മറിച്ച് പരിസ്ഥിതിയിലാണ്. ബി‌ഡി‌എയുടെ വൺ ബ്ലൂ ഡോട്ട് പ്ലാൻ[35] ഭക്ഷണത്തിന്റെ പാരിസ്ഥിതിക ആഘാതം കുറയ്ക്കുന്നതിനുള്ള ശുപാർശകൾ വാഗ്ദാനം ചെയ്യുന്നു,

  1. മാംസം പ്രതിദിനം 70 ഗ്രാം ആയി കുറയ്ക്കുന്നു.
  2. പ്ലാന്റ് പ്രോട്ടീനുകൾക്ക് മുൻഗണന നൽകുന്നു.
  3. സുസ്ഥിര സ്രോതസ്സുകളിൽ നിന്ന് ലഭ്യമായ മത്സ്യത്തെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നു.
  4. മിതമായ പാലുൽപ്പാദനം.
  5. ഹോൾ ഗ്രെയിൻ സ്റ്റാർച്ചി ഭക്ഷണങ്ങളിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നു.
  6. പ്രാദേശികമായി ലഭിക്കുന്ന പഴങ്ങളും പച്ചക്കറികളും പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നു.
  7. ഉയർന്ന കൊഴുപ്പ്, പഞ്ചസാര, ഉപ്പിട്ട ഭക്ഷണങ്ങൾ എന്നിവ കുറയ്ക്കുന്നു.
  8. ആരോഗ്യകരമായ ജലാംശത്തിനുള്ള യഥാർത്ഥ തിരഞ്ഞെടുപ്പായി ടാപ്പ് വെള്ളവും മധുരമില്ലാത്ത ചായ / കോഫിയും പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നു.
  9. ഭക്ഷണ മാലിന്യങ്ങൾ കുറയ്ക്കുന്നു.

ഫലപ്രാപ്തി

[തിരുത്തുക]

അമിതവണ്ണമുള്ളവരുടെ ശരീരഭാരം കുറയ്ക്കാൻ നിരവധി ഭക്ഷണരീതികൾ ഫലപ്രദമാണ്.[2][4][7][21][36][37][38] ഭാര നിയന്ത്രണം കലോറി ഉപഭോഗത്തെ ആശ്രയിച്ചിരിക്കുന്നതിനാൽ[5] ചില മാക്രോ ന്യൂട്രിയന്റ് (കുറഞ്ഞ കൊഴുപ്പ്, കുറഞ്ഞ കാർബോഹൈഡ്രേറ്റ് മുതലായവ) ഭക്ഷണക്രമം ഒന്ന് മറ്റൊന്നിനെക്കാൾ പരസ്പരം കൂടുതൽ ഫലപ്രദമല്ലെന്ന്ക്രമരഹിതമായ നിയന്ത്രിതമായ ആറ് പരീക്ഷണങ്ങളുടെ മെറ്റാ വിശകലനത്തിൽ കുറഞ്ഞ കലോറി, കുറഞ്ഞ കാർബോഹൈഡ്രേറ്റ്, കൊഴുപ്പ് കുറഞ്ഞ ഭക്ഷണരീതികൾ എന്നിവ തമ്മിൽ വ്യത്യാസമില്ല, എല്ലാ പഠനങ്ങളിലും 12–18 മാസത്തിൽ 2–4 കിലോഗ്രാം ഭാരം കുറയുന്നു.[3] അമിതമായ ഭക്ഷണ നിയന്ത്രണം ചില സാഹചര്യങ്ങളിൽ പോഷകാഹാരക്കുറവിന് കാരണമായേക്കാം.

ശരീരഭാരം കുറയ്ക്കലും ഭക്ഷണക്രമവും സംബന്ധിച്ച ഒരു പ്രധാന വെല്ലുവിളി, അത് കൂടുതൽ നാൾ നിലനിർത്തുന്നതുമായി ബന്ധപ്പെട്ടതാണ്.[4] ഭക്ഷണക്രമം ഹ്രസ്വകാലത്തേക്ക് ശരീരഭാരം കുറയ്ക്കാൻ ഫലപ്രദമായി സഹായിക്കുമെങ്കിലും, ഇത് നിലനിർത്താൻ പ്രയാസമാണ്, ഒപ്പം ഇത് സ്കെലിറ്റൽ മസിൽ തെർമോജെനിസിസിന്റെ സപ്രഷന് കാരണമാകുകയും ചെയ്യുന്നു. സമ്മർ‌മാറ്റർ‌ സൈക്കിൾ‌ വിവരിച്ചതുപോലെ, സമയബന്ധിതമായ വ്യായാമമില്ലാത്തപക്ഷം, ഭക്ഷണക്രമം നിർ‌ത്തിയാൽ‌ തെർ‌മോജെനിസിസ് സപ്രഷൻ കാരണം, ശരീരം ഭാരം വീണ്ടെടുക്കുന്നു.[39] ഇതിന്റെ ഫലമായി, ശരീരഭാരം കുറയ്ക്കുന്നത് ഒരു ലക്ഷ്യമാക്കുന്നതിനെതിരെ ചിലർ വാദിക്കുന്നു, ആരോഗ്യപരമായ മറ്റ് മാർഗ്ഗങ്ങളായ കാർഡിയോവാസ്കുലർ ബയോ മാർക്കറുകളുടെ മെച്ചപ്പെടുത്തലുകൾ,[1][40] ചിലപ്പോൾ ഹെൽത്ത് അറ്റ് എവരി സൈസ് (എച്ച്ഇഇഎസ്) സമീപനം എന്ന് വിളിക്കുന്നു.[41]

ശരീരഭാരം കുറയ്ക്കുന്നതിനുള്ള വ്യായാമത്തേക്കാൾ ഡയറ്റിംഗ് കൂടുതൽ ഫലപ്രദമാണെന്ന് അഭിപ്രായങ്ങളുണ്ട്, എന്നാൽ ഇവ രണ്ടും സംയോജിപ്പിക്കുന്നത് ഇതിലും വലിയ ദീർഘകാല ഫലങ്ങൾ നൽകുന്നു.[2][4]

വിപരീത ഫലങ്ങൾ

[തിരുത്തുക]

ശരീരഭാരം സംബന്ധമായ ആരോഗ്യപ്രശ്നങ്ങളില്ലാത്ത ആളുകളിൽ മരണനിരക്ക് കൂടുന്നത് ഡയറ്റിങ്ങുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നുവെന്ന് നിരവധി പഠനങ്ങൾ കണ്ടെത്തിയിട്ടുണ്ട്.[41][42][43][44]

ഭക്ഷണ ക്രമക്കേടുകൾ

[തിരുത്തുക]

ഒരു സൈക്കോളജിക്കൽ മെഡിസിൻ എഡിറ്റോറിയലിൽ, ജോർജ്ജ് ഹുസു അപകടകരമായ ഘടകങ്ങളുടെ സാന്നിധ്യത്തിൽ ഭക്ഷണക്രമം ഒരു ഈറ്റിങ്ങ് ഡിസോർഡർ ഉണ്ടാകാൻ ഇടയാക്കുമെന്ന് അഭിപ്രായപ്പെട്ടു.[45] 2006-ലെ ഒരു പഠനത്തിൽ, ഡയറ്റിംഗും അനാരോഗ്യകരമായ ഭാരം നിയന്ത്രണ സ്വഭാവങ്ങളും അഞ്ച് വർഷത്തിന് ശേഷം അമിതവണ്ണത്തിനും ഈറ്റിങ് ഡിസോർഡറുകൾക്കും കാരണമാകുന്നുവെന്ന് കണ്ടെത്തി.[46]

മെക്കാനിസം

[തിരുത്തുക]

ശരീരം ഭക്ഷണത്തിലൂടെ നേടുന്നതിനേക്കാൾ കൂടുതൽ ഊർജ്ജം ചെലവഴിക്കുമ്പോൾ (ഉദാ. വ്യായാമം ചെയ്യുമ്പോൾ), ശരീരത്തിലെ കോശങ്ങൾ ആന്തരികമായി സംഭരിക്കുന്ന ഊർജ്ജ സ്രോതസ്സുകളായ കോമ്പ്ലക്സ് കാർബോഹൈഡ്രേറ്റുകളും കൊഴുപ്പുകളും ഊർജ്ജത്തിനായി ആശ്രയിക്കുന്നു. ഇതിൽ ആദ്യത്തെ ഉറവിടം ഗ്ലൈക്കോജൻ (ഗ്ലൈക്കോജെനോലിസിസ് വഴി) എന്ന കോമ്പ്ലക്സ് കാർബോഹൈഡ്രേറ്റാണ്, ഇത് 65% അസ്ഥികൂടത്തിന്റെ പേശികളിലും ബാക്കി കരളിൽ സംഭരിക്കപ്പെടുന്നതാണ് (മൊത്തം ശരീരത്തിൽ ഏകദേശം 2,000 കിലോ കലോറി). പ്രധാനമായും കാർബോഹൈഡ്രേറ്റുകൾ അടങ്ങിയ മാക്രോ ന്യൂട്രിയന്റുകളിൽ നിന്നാണ് ഇത് സൃഷ്ടിക്കുന്നത്. ഗ്ലൈക്കോജൻ കുറയുമ്പോൾ, ശരീരം ലിപോളിസിസ് ആരംഭിക്കുന്നു, അപ്പോൾ ഊർജ്ജത്തിനായി കൊഴുപ്പിനെ ആശ്രയിച്ചു തുടങ്ങും. ഈ പ്രക്രിയയിൽ അഡിപ്പോസ് ടിഷ്യു അല്ലെങ്കിൽ കൊഴുപ്പ് കോശങ്ങളിൽ നിന്ന് ലഭിക്കുന്ന കൊഴുപ്പുകൾ ഗ്ലിസറോളിലേക്കും ഫാറ്റി ആസിഡുകളിലേക്കും വിഭജിക്കപ്പെടുന്നു, ഇത് ഊർജ്ജം സൃഷ്ടിക്കാൻ സഹായിക്കും.[47] ഉപാപചയത്തിന്റെ പ്രാഥമിക ഉപോൽപ്പന്നങ്ങൾ കാർബൺ ഡൈ ഓക്സൈഡും വെള്ളവുമാണ്; ഇതിലെ കാർബൺ ഡൈ ഓക്സൈഡ് ശ്വസനവ്യവസ്ഥയിലൂടെ പുറന്തള്ളപ്പെടുന്നു.

രീതികൾ

[തിരുത്തുക]

ഭക്ഷണ സമയം

[തിരുത്തുക]

ഏതൊരു ഭക്ഷണക്രമത്തിന്റെയും പ്രധാന ഘടകമാണ് ഭക്ഷണ സമയം. ജീവിതശൈലിയുടെയും ഭക്ഷണക്രമത്തിൻറെയും ഭാഗമായി ഉണ്ടാകുന്ന ഹൃദയസംബന്ധമായ അപകടസാധ്യതകൾ കുറയ്ക്കുന്നതിന് ഇടയ്ക്കിടെയുള്ള ഉപവാസം അല്ലെങ്കിൽ ചില നേരത്ത് ഭക്ഷണം ഒഴിവാക്കുക, ഭക്ഷണത്തിനു മുമ്പായി ലഘുഭക്ഷണങ്ങൾ എന്നിവ പോലുള്ള പുതിയ ഷെഡ്യൂളിംഗ് തന്ത്രങ്ങൾ ശുപാർശ ചെയ്യാമെന്ന് സമീപകാല തെളിവുകൾ സൂചിപ്പിക്കുന്നു.[48]

ഫുഡ് ഡയറി

[തിരുത്തുക]

അമേരിക്കൻ ജേണൽ ഓഫ് പ്രിവന്റീവ് മെഡിസിനിൽ 2008-ൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച ഒരു പഠനം കാണിക്കുന്നത്, ദിവസേനയുള്ള ഫുഡ് ഡയറി (അല്ലെങ്കിൽ ഡയറ്റ് ജേണൽ) സൂക്ഷിക്കുന്ന ഡയറ്റർമാരിൽ, ഭക്ഷണം രേഖപ്പെടുത്തി സൂക്ഷിക്കാത്തവരെക്കാൾ ഇരട്ടി ശരീര ഭാരം കുറയുന്നുവെന്നാണ്. ഒരു വ്യക്തി അവരുടെ ഭക്ഷണം രേഖപ്പെടുത്തിയാൽ, അവർ കഴിക്കുന്നതിനെക്കുറിച്ച് കൂടുതൽ ബോധവാന്മാരാകും, അതിനാൽ കലോറി കഴിക്കുന്നതും കുറയും.

വെള്ളം

[തിരുത്തുക]

ജല ഉപഭോഗത്തെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നതും ഊർജ്ജം അടങ്ങിയ പാനീയങ്ങൾക്ക് പകരം ഊർജ്ജ രഹിത പാനീയങ്ങൾ കുടിക്കുന്നതും ഭാരം നിയന്ത്രിക്കാൻ സഹായിക്കുമെന്നുള്ള കാര്യത്തിൽ തെളിവുകൾ പരിമിതമാണെന്ന് 2009 ലെ ഒരു അവലോകനത്തിൽ കണ്ടെത്തി. 2009 ലെ ഒരു ലേഖനത്തിൽ, 12 ആഴ്ചക്കാലം ഭക്ഷണത്തിന് മുമ്പ് 500 മില്ലിലിറ്റർ വെള്ളം കുടിക്കുന്നത്ഭാരം കുറയ്ക്കുന്നതിന് കാരണമായി എന്ന് വിശദീകരിക്കുന്നു. (പരാമർശങ്ങൾ പ്രധാന ലേഖനത്തിൽ നൽകിയിരിക്കുന്നു.)

സൊസൈറ്റി

[തിരുത്തുക]

ഏതു സമയത്തും 3 ൽ ഒരു അമേരിക്കക്കാർ ഡയറ്റിംഗ് നടത്തുന്നുണ്ടെന്നാണ് കണക്കുകൾ സൂചിപ്പിക്കുന്നത്. ഡയറ്ററിങ്ങ് നടത്തുന്നതിൽ 85% സ്ത്രീകളാണ്. ജിം അംഗത്വങ്ങൾ അല്ലെങ്കിൽ ലൈറ്റ് സോഡകൾ പോലുള്ള "ഡയറ്റ് ഫുഡുകൾ" ഉൾപ്പെടെയുള്ള ഭക്ഷണ ഉൽ‌പ്പന്നങ്ങൾക്കായി യു‌എസ്‌എയിൽ ഓരോ വർഷവും ഏകദേശം അറുപത് ബി��്യൺ ഡോളർ ചെലവഴിക്കപ്പെടുന്നു.[49][50] 80% പേർ സ്വയം ഡയറ്റിങ്ങ് തുടങ്ങുന്നു അതേസമയം 20% പേർ ഒരു പ്രൊഫഷണലിന്റെ സേവനം തേടുകയോ പണം നൽകിയുള്ള പ്രോഗ്രാമിൽ ചേരുകയോ ചെയ്യുന്നു. സാധാരണ ഡയറ്റർ പ്രതിവർഷം 4 ശ്രമങ്ങൾ നടത്തുന്നു.[51]

ശരീരഭാരം കുറയ്ക്കുന്ന ഗ്രൂപ്പുകൾ

[തിരുത്തുക]

ഭാരം കുറയ്ക്കുന്നതിൽ ശ്രദ്ധചെലുത്തുന്ന ചില ഗ്രൂപ്പുകൾ പണം നൽകേണ്ടവയാണ്, മറ്റുള്ളവ ചാരിറ്റികളായി പ്രവർത്തിക്കുന്നു. വെയിറ്റ് വാച്ചേഴ്സ് പിയർട്രെയിനർ എന്നിവ പണം നൽകേണ്ടവയ്ക്ക് ഉദാഹരണങ്ങളാണ്. ഓവർഈറ്റേഴ്സ് അനോണിമസ്, ടോപ്‌സ് ക്ലബ്, പ്രാദേശിക ഓർഗനൈസേഷനുകൾ നടത്തുന്ന ഗ്രൂപ്പുകൾ എന്നിവ ചാരിറ്റികളിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു.

ഈ ഓർഗനൈസേഷനുകളുടെ രീതികളും ചിട്ടകളും പരസ്പരം വ്യത്യാസപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ചില ഗ്രൂപ്പുകൾ പന്ത്രണ്ട്-ഘട്ട പ്രോഗ്രാമുകൾ മാതൃകയാക്കുന്നു, മറ്റുള്ളവ തികച്ചും അനൗപചാരികമാണ്. ചില ഗ്രൂപ്പുകൾ ചില പ്രത്യേകം തയ്യാറാക്കിയ ഭക്ഷണങ്ങൾക്കോ പ്രത്യേക മെനുകൾക്കോ ആയി വാദിക്കുന്നു, മറ്റുള്ളവ റെസ്റ്റോറന്റ് മെനുകളിൽ നിന്ന് ആരോഗ്യകരമായ തിരഞ്ഞെടുപ്പുകൾ നടത്താനും, ഷോപ്പിംഗ്, പാചകം എന്നിവയ്ക്കായി ഡയറ്റേഴ്സിനെ പരിശീലിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ഇതും കാണുക

[തിരുത്തുക]

അവലംബം

[തിരുത്തുക]
  1. ↑ 1.0 1.1 Harrington M; Gibson S; Cottrell RC (2009). "A review and meta-analysis of the effect of weight loss on all-cause mortality risk". Nutr Res Rev. 22 (1): 93–108. doi:10.1017/S0954422409990035. PMID 19555520.
  2. ↑ 2.0 2.1 2.2 Jensen, MD; Ryan, DH; Apovian, CM; Ard, JD; Comuzzie, AG; Donato, KA; Hu, FB; Hubbard, VS; Jakicic, JM (24 June 2014). "2013 AHA/ACC/TOS guideline for the management of overweight and obesity in adults: a report of the American College of Cardiology/American Heart Association Task Force on Practice Guidelines and The Obesity Society". Circulation (Professional society guideline). 129 (25 Suppl 2): S102-38. doi:10.1161/01.cir.0000437739.71477.ee. PMC 5819889. PMID 24222017.
  3. ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 Strychar I (January 2006). "Diet in the management of weight loss". CMAJ. 174 (1): 56–63. doi:10.1503/cmaj.045037. PMC 1319349. PMID 16389240.
  4. ↑ 4.0 4.1 4.2 4.3 4.4 Thom, G; Lean, M (May 2017). "Is There an Optimal Diet for Weight Management and Metabolic Health?" (PDF). Gastroenterology (Review). 152 (7): 1739–1751. doi:10.1053/j.gastro.2017.01.056. PMID 28214525.
  5. ↑ 5.0 5.1 Guth, Eve (3 September 2014). "Healthy Weight Loss". JAMA. 312 (9): 974. doi:10.1001/jama.2014.10929. PMID 25182116.
  6. ↑ "Comparison of Weight-Loss Diets with Different Compositions of Fat, Protein, and Carbohydrates". N. Engl. J. Med. 360 (9): 859–73. February 2009. doi:10.1056/NEJMoa0804748. PMC 2763382. PMID 19246357.
  7. ↑ 7.0 7.1 Wadden, Thomas A.; Webb, Victoria L.; Moran, Caroline H.; Bailer, Brooke A. (6 March 2012). "Lifestyle Modification for Obesity". Circulation (Narrative review). 125 (9): 1157–1170. doi:10.1161/CIRCULATIONAHA.111.039453. PMC 3313649. PMID 22392863.
  8. ↑ Anderson, James; Elizabeth C Konz; Robert C Frederich; Constance L Wood (November 2001). "Long-term weight-loss maintenance: a meta-analysis of US studies". The American Journal of Clinical Nutrition. 74 (5): 579–584. doi:10.1093/ajcn/74.5.579. PMID 11684524.
  9. ↑ Mann, T; Tomiyama, AJ; Westling, E; Lew, AM; Samuels, B; Chatman, J (April 2007). "Medicare's search for effective obesity treatments: diets are not the answer". The American Psychologist. 62 (3): 220–33. doi:10.1037/0003-066x.62.3.220. PMID 17469900. In sum, there is little support for the notion that diets ["severely restricting one's calorie intake"] lead to lasting weight loss or health benefits.
  10. ↑ 10.0 10.1 Jennifer Petrelli; Kathleen Y. Wolin (2009). Obesity (Biographies of Disease). Westport, Conn: Greenwood. pp. 11. ISBN 978-0-313-35275-1.
  11. ↑ "Products - Data Briefs - Number 313 - July 2018". www.cdc.gov (in അമേരിക്കൻ ഇംഗ്ലീഷ്). 2019-06-07. Retrieved 2020-12-25.
  12. ↑ Khawandanah, Jomana; Tewfik, Ihab (15 November 2016). "Fad Diets: Lifestyle Promises and Health Challenges". Journal of Food Research. 5 (6): 80. doi:10.5539/jfr.v5n6p80.
  13. ↑ Foxcroft, Louise (2014). Calories & corsets : a history of dieting over 2,000 years (Highly cited book). Profile Books. ISBN 978-1847654588. {{cite book}}: Unknown parameter |lay-url= ignored (help)
  14. ↑ "The Ethics of Diet - A Catena". Retrieved 17 December 2012.
  15. ↑ Elliott Proctor Joslin (2005). Joslin's Diabetes Mellitus: Edited by C. Ronald Kahn ... [et Al.]. Lippincott Williams & Wilkins. p. 3. ISBN 978-0-7817-2796-9. Retrieved 20 June 2013.
  16. ↑ Laurence D. Chalem (5 September 2009). Essential Diabetes Leadership. Laurence Chalem. p. 39. ISBN 978-1-4392-4566-8. Retrieved 20 June 2013.
  17. ↑ Groves, PhD, Barry (2002). "WILLIAM BANTING: The Father of the Low-Carbohydrate Diet". Second Opinions. Retrieved 26 December 2007.
  18. ↑ Banting, William (2005) [1863]. Letter on Corpulence. USA: New York: Cosimo Classics. pp. 64 pages. ISBN 978-1-59605-085-3. Archived from the original on 8 July 2011. Retrieved 28 December 2007.
  19. ↑ See also ISBN 0-9543975-1-7.
  20. ↑ Kawash, Samira (2013). Candy: A Century of Panic and Pleasure. New York: Faber & Faber, Incorporated. pp. 185–189. ISBN 9780865477568.
  21. ↑ 21.0 21.1 Matarese, LE; Pories, WJ (December 2014). "Adult weight loss diets: metabolic effects and outcomes". Nutrition in Clinical Practice (Review). 29 (6): 759–67. doi:10.1177/0884533614550251. PMID 25293593.
  22. ↑ Trapp, Caroline B.; Barnard, Neal D. (2010-04-01). "Usefulness of vegetarian and vegan diets for treating type 2 diabetes". Current Diabetes Reports. 10 (2): 152–158. doi:10.1007/s11892-010-0093-7. ISSN 1539-0829. PMID 20425575.
  23. ↑ "Low-carb diet: Can it help you lose weight? - Mayo Clinic". www.mayoclinic.org. Retrieved 2020-04-30.
  24. ↑ Thomas, Diana; Elliott, Elizabeth J.; Baur, Louise (31 July 2006). "Low glycaemic index or low glycaemic load diets for overweight and obesity". Cochrane Database of Systematic Reviews. 3 (3). USA (published 18 July 2007): CD005105. doi:10.1002/14651858.CD005105.pub2. PMID 17636786.
  25. ↑ Jenkins, D.J.; Wolever, T.M.; Taylor, R.H.; Barker, H.; Fielden, H.; Baldwin, J.M.; Bowling, A.C.; Newman, H.C.; et al. (March 1981). "Glycemic index of foods: a physiological basis for carbohydrate exchange". American Journal of Clinical Nutrition. 34 (3): 362–6. doi:10.1093/ajcn/34.3.362. PMID 6259925.
  26. ↑ McMillan-Price, J.; Petocz, P.; Atkinson, F.; O'neill, K.; Samman, S.; Steinbeck, K.; Caterson, I.; Brand-Miller, Janette Cecile (2006). "Comparison of 4 Diets of Varying Glycemic Load on Weight Loss and Cardiovascular Risk Reduction in Overweight and Obese Young Adults: A Randomized Controlled Trial". Archives of Internal Medicine. 166 (14). USA (published 24 July 2006): 1466–75. doi:10.1001/archinte.166.14.1466. PMID 16864756.
  27. ↑ Brand-Miller, Janette Cecile; Thomas, M.; Swan, V.; Ahmad, Z.I.; Petocz, P.; Colagiuri, S. (2003). "Physiological Validation of the Concept of Glycemic Load in Lean Young Adults". The Journal of Nutrition. 133 (9). USA (published September 2003): 2728–32. doi:10.1093/jn/133.9.2728. PMID 12949357.
  28. ↑ "Low glycaemic index or low glycaemic load diets for overweight and obesity". Cochrane Database of Systematic Reviews (3): CD005105. 2007. doi:10.1002/14651858.CD005105.pub2. PMID 17636786.
  29. ↑ "How to diet". nhs.uk (in ഇംഗ്ലീഷ്). 27 April 2018.
  30. ↑ "Take the test: Is an 800-calorie diet right for me?". BBC Food (in ഇംഗ്ലീഷ്).
  31. ↑ Bonet, Anna (28 November 2018). "Are crash diets ever a good idea for weight loss?". Netdoctor. Archived from the original on 2022-07-07. Retrieved 2021-03-09. 'A crash diet is typically a very low-calorie diet, where you eat a very restrictively for a short period of time,' explains Registered Dietician, Helen Bond.
  32. ↑ "Crash diets can cause transient deterioration in heart function". ScienceDaily (in ഇംഗ്ലീഷ്). 2018-02-02.
  33. ↑ "How crash diets harm your health - CNN.com". www.cnn.com (in ഇംഗ്ലീഷ്). Archived from the original on 2022-05-19. Retrieved 2021-03-09.
  34. ↑ Horne, BD; Muhlestein, JB; Anderson, JL (August 2015). "Health effects of intermittent fasting: hormesis or harm? A systematic review". The American Journal of Clinical Nutrition. 102 (2): 464–70. doi:10.3945/ajcn.115.109553. PMID 26135345.
  35. ↑ BDA (20 November 2018). "Environmentally sustainable diets are a Win-Win for the planet and health say dietitians". www.bda.uk.com. Retrieved 22 October 2019.
  36. ↑ Atallah, R.; Filion, K. B.; Wakil, S. M.; Genest, J.; Joseph, L.; Poirier, P.; Rinfret, S.; Schiffrin, E. L.; Eisenberg, M. J. (11 November 2014). "Long-Term Effects of 4 Popular Diets on Weight Loss and Cardiovascular Risk Factors: A Systematic Review of Randomized Controlled Trials". Circulation: Cardiovascular Quality and Outcomes (Systematic review of RCTs). 7 (6): 815–827. doi:10.1161/CIRCOUTCOMES.113.000723. PMID 25387778.
  37. ↑ Johnston, BC; Kanters, S; Bandayrel, K; Wu, P; Naji, F; Siemieniuk, RA; Ball, GD; Busse, JW; Thorlund, K (3 September 2014). "Comparison of weight loss among named diet programs in overweight and obese adults: a meta-analysis". JAMA (Meta-analysis). 312 (9): 923–33. doi:10.1001/jama.2014.10397. PMID 25182101.
  38. ↑ Zarraga, Ignatius G.E.; Schwarz, Ernst R. (29 August 2006). "Impact of Dietary Patterns and Interventions on Cardiovascular Health". Circulation (Review). 114 (9): 961–973. doi:10.1161/CIRCULATIONAHA.105.603910. PMID 16940205.
  39. ↑ S, Summermatter; C, Handschin (November 2012). "PGC-1α and Exercise in the Control of Body Weight". International Journal of Obesity (2005) (in ഇംഗ്ലീഷ്). 36 (11): 1428–35. doi:10.1038/ijo.2012.12. PMID 22290535.
  40. ↑ Mann, Traci; Tomiyama, Janet A.; Westling, Erika; Lew, Ann-Marie; Samuels, Barbra; Chatman, Jason (April 2007). "Medicare's search for effective obesity treatments: Diets are not the answer". American Psychologist. Eating Disorders. 62 (3): 220–233. doi:10.1037/0003-066x.62.3.220. PMID 17469900.
  41. ↑ 41.0 41.1 Bacon L, Aphramor L.; Aphramor (2011). "Weight science: evaluating the evidence for a paradigm shift". Nutr J. 10: 9. doi:10.1186/1475-2891-10-9. PMC 3041737. PMID 21261939.{{cite journal}}: CS1 maint: unflagged free DOI (link)
  42. ↑ Gaesser, Glenn A. (August 1999). "Thinness and weight loss: beneficial or detrimental to longevity?". Medicine & Science in Sports & Exercise. 31 (8): 1118–1128. doi:10.1097/00005768-199908000-00007.
  43. ↑ "Intention to Lose Weight, Weight Changes, and 18-y Mortality in Overweight Individuals without Co-Morbidities". PLOS Medicine. 2 (6, e171): e171. 2005. doi:10.1371/journal.pmed.0020171. PMC 1160579. PMID 15971946.{{cite journal}}: CS1 maint: unflagged free DOI (link)
  44. ↑ Ingram DD, Mussolino ME.; Mussolino (2010). "Weight loss from maximum body weight and mortality: the Third National Health and Nutrition Examination Survey Linked Mortality File". Int J Obes. 34 (6): 1044–1050. doi:10.1038/ijo.2010.41. PMID 20212495.
  45. ↑ Hsu, L. K. George (May 1997). "Can dieting cause an eating disorder?" (PDF). Psychological Medicine. 27 (3): 509–513. doi:10.1017/S0033291797004753. PMID 9153671.
  46. ↑ Neumark-Sztainer, Dianne; Wall, Melanie; Guo, Jia; Story, Mary; Haines, Jess; Eisenberg, Marla (April 2006). "Obesity, Disordered Eating, and Eating Disorders in a Longitudinal Study of Adolescents: How Do Dieters Fare 5 Years Later?" (PDF). Journal of the American Dietetic Association. 106 (4): 559–568. doi:10.1016/j.jada.2006.01.003. PMID 16567152.[പ്രവർത്തിക്കാത്ത കണ്ണി]
  47. ↑ O’Rourke, Brian; Cortassa, Sonia; Aon, Miguel A. (2005-10-01). "Mitochondrial Ion Channels: Gatekeepers of Life and Death". Physiology (in ഇംഗ്ലീഷ്). 20 (5): 303–315. doi:10.1152/physiol.00020.2005. ISSN 1548-9213. PMC 2739045. PMID 16174870.
  48. ↑ St-Onge, MP; Ard, J; Baskin, ML; Chiuve, SE; Johnson, HM; Kris-Etherton, P; Varady, K; American Heart Association Obesity Committee of the Council on Lifestyle and Cardiometabolic Health; Council on Cardiovascular Disease in the Young; Council on Clinical Cardiology; and Stroke, Council. (28 February 2017). "Meal Timing and Frequency: Implications for Cardiovascular Disease Prevention: A Scientific Statement From the American Heart Association". Circulation. 135 (9): e96–e121. doi:10.1161/CIR.0000000000000476. PMID 28137935.{{cite journal}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  49. ↑ Williams, Geoff (2 January 2013). "The Heavy Price of Losing Weight". US News.
  50. ↑ Brown, Harriet (2015-03-24). "Planning to Go on a Diet? One Word of Advice: Don't". Slate Magazine (in ഇംഗ്ലീഷ്). Retrieved 2019-11-11.
  51. ↑ Berger, A.A. (2018). Perspectives on everyday life : a cross disciplinary cultural analysis. Palgrave Pivot, Cham. ISBN 978-3-319-99794-0.

കൂടുതൽ വായനയ്ക്ക്

[തിരുത്തുക]
  • American Dietetic Association (2003). "Position Paper on Vegetarian Diets". J Am Diet Assoc. 103 (6): 748–765. doi:10.1053/jada.2003.50142. PMID 12778049.
  • Cheraskin Emmanuel (1993). "The Breakfast/Lunch/Dinner Ritual". Journal of Orthomolecular Medicine. 8 (1).
  • ഡാൻസിംഗർ, എം‌എൽ, ഗ്ലീസൺ, ജെ‌എൽ, ഗ്രിഫിത്ത്, ജെ‌എൽ, മറ്റുള്ളവർ., "One Year Effectiveness of the Atkins, Ornish, Weight Watchers, and Zone Diets in Decreasing Body Weight and Heart Disease Risk" (ശരീരഭാരവും ഹൃദയ സംബന്ധമായ അസുഖങ്ങളും കുറയ്ക്കുന്നതിൽ അറ്റ്കിൻസ്, ഓർണിഷ്, വെയിറ്റ് വാച്ചേഴ്സ്, സോൺ ഡയറ്റുകൾ എന്നിവയുടെ ഒരു വർഷത്തെ ഫലപ്രാപ്തി), 2003 നവംബർ 12 ന് ഫ്ലോറിഡയിലെ ഒർലാൻഡോയിലെ അമേരിക്കൻ ഹാർട്ട് അസോസിയേഷൻ സയന്റിഫിക് സെഷനുകളിൽ അവതരിപ്പിച്ചു.
  • ഷ്വാർട്സ്, ഹില്ലെൽ . Never Satisfied: A Cultural History of Diets, Fantasies, and Fat.. ന്യൂയോർക്ക്: ഫ്രീ പ്രസ്സ് / മാക്മില്ലൻ, 1986.

പുറം കണ്ണികൾ

[തിരുത്തുക]
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=ഡയറ്റിങ്ങ്&oldid=4133840" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്