സൂര്യപ്രകാശം

സൂര്യനിൽ നിന്ന് ലഭിക്കുന്ന വിദ്യുത്കാന്തിക പ്രസരണത്തിന്റെ ഒരു ഭാഗമാണ് സൂര്യപ്രകാശം.ജീവന്റെ അടിസ്ഥാനമാണ് സൂര്യപ്രകാശം

ഫലകം:സൂര്യപ്രകാശം സൂര്യനിൽ നിന്നുള്ള പ്രകാശവും ഊർജ്ജവുമാണ് സൂര്യപ്രകാശം. ഈ ഊർജ്ജം ഭൂമിയുടെ ഉപരിതലത്തിൽ എത്തുമ്പോൾ അതിനെ ഇൻസൊലേഷൻ എന്ന് വിളിക്കുന്നു. സൂര്യപ്രകാശമായി നമുക്ക് അനുഭവപ്പെടുന്നത് ശരിക്കും സൗരവികിരണമാണ്. വൈദ്യുതകാന്തിക തരംഗങ്ങളുടെ രൂപത്തിൽ സൂര്യനിൽ നിന്നുള്ള വികിരണവും താപവുമാണ് ഇത്.

((സൂര്യൻറെ പ്രകാശം))

അതിൻ്റെ വികിരണത്തിൻ്റെയും ചിത്രം. അന്തരീക്ഷം സൗരവികിരണത്തിൻ്റെ അളവിനെ ബാധിക്കുന്നു. സൗരവികിരണം അന്തരീക്ഷത്തിലൂടെ സഞ്ചരിക്കുമ്പോൾ, അതിൽ ചിലത് അന്തരീക്ഷം ആഗിരണം ചെയ്യുന്നു (16%). അതിൽ ചിലത് ബഹിരാകാശത്തേക്ക് ചിതറിക്കിടക്കുന്നു (6%). അതിൽ ചിലത് മേഘങ്ങളാൽ പ്രതിഫലിക്കുന്നു (28%). അതിൻ്റെ 47% ഭൂമിയുടെ ഉപരിതലത്തിൽ എത്തുന്നു.

സൂര്യപ്രകാശം കൂടാതെ ഭൂമിയിൽ ജീവൻ ഉണ്ടാകില്ല. ഫോട്ടോസിന്തസിസ് പ്രക്രിയയ്ക്ക് സസ്യങ്ങൾക്ക് സൂര്യപ്രകാശം ആവശ്യമാണ്. പ്രകാശസംശ്ലേഷണ സമയത്ത് സസ്യങ്ങൾ ഗ്ലൂക്കോസ് (പഞ്ചസാര) സൃഷ്ടിക്കാൻ സൂര്യപ്രകാശം, വെള്ളം, കാർബൺ ഡൈ ഓക്സൈഡ് എന്നിവയുടെ ഊർജ്ജം ഉപയോഗിക്കുന്നു. ഗ്ലൂക്കോസ് പിന്നീട് ചെടിക്ക് ഊർജ്ജത്തിനായി ഉപയോഗിക്കാം അല്ലെങ്കിൽ മൃഗങ്ങൾ ചെടിയും അതിലെ ഗ്ലൂക്കോസും ഭക്ഷിക്കും. ചെടികൾക്ക് പച്ചയായി വളരാൻ സൂര്യപ്രകാശം ആവശ്യമാണ്. ആവശ്യത്തിന് സൂര്യപ്രകാശം ഇല്ലെങ്കിലും ആവശ്യത്തിന് വെള്ളമുണ്ടെങ്കിൽ, ചെടി വളരെ വേഗത്തിൽ ഉയരത്തിൽ വളരുന്നു, പക്ഷേ മഞ്ഞയും നിർജ്ജലീകരണവും കാണപ്പെടുന്നു, എന്നിരുന്നാലും സ്പർശിക്കുമ്പോൾ ഇലകൾ വളരെ ഈർപ്പമുള്ളതാണ്.

സൗരവികിരണം ഒരു വ്യക്തിയുടെ ആരോഗ്യത്തിന് നല്ലതും ചീത്തയുമാണ്. വെളിച്ചത്തിലായിരിക്കുമ്പോൾ, മനുഷ്യശരീരം സ്വന്തം വിറ്റാമിൻ ഡി നിർമ്മിക്കാൻ സൂര്യപ്രകാശത്തിൻ്റെ അൾട്രാവയലറ്റ് ഭാഗം ഉപയോഗിക്കുന്നു. സൺസ്‌ക്രീൻ ഇല്ലാതെ അമിതമായ അൾട്രാവയലറ്റ് പ്രകാശം സൂര്യാഘാതത്തിനും ചർമ്മ കാൻസറിനും കാരണമാകും. ഭൂമിയിലെ ഋതുക്കളിലും പകലിൻ്റെയും രാത്രിയുടെയും Sunlight സൂര്യകോണം വ്യത്യാസം വരുത്തുന്നു.[1] ഉയർന്ന കോണുകൾ ഉഷ്ണമേഖലാ പ്രദേശങ്ങളെ ചൂടുപിടിപ്പിക്കുന്നു, താഴ്ന്ന കോണുകൾ ആർട്ടിക്കിനെ തണുപ്പിക്കുന്നു.