അമരേന്ദ്രനാഥ് ചാറ്റർജി

1879 ജൂലൈ 1-ന് കൊൽക്കത്തയ്ക്കു സമീപം ഹൂഗ്ലിജില്ലയിലെ ഉത്തർപാറയിൽ ഉപേന്ദ്രനാഥ് ചാറ്റർജിയുടെ മകനായി ജനിച്ചു. ഉത്തർപാറയിലെ ഭഗൽപുർ സെക്കന്റ് ഹയർ സെക്കണ്ടറി സ്കൂളിലും പ്രാഥമിക വിദ്യാഭ്യാസം പൂർത്തിയാക്കിയതിനുശേഷം കൊൽക്കത്തയിലെ ഡഫ് കോളജിൽ (ഇപ്പോൾ സ്കോട്ട് ചർച്ച് കോളേജ് ) ചേരുകയായിരുന്നു.അവിടെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ സഹപാഠികൾ ഉപേന്ദ്രനാഥ് ബാനർജിയും ഭാവി വിപ്ലവപ്രവർത്തകരും ആയ ഹൃഷികേശ് കാഞ്ചിലാലും ഉൾപ്പെടുന്നു.. ബിരുദാനന്തര ബിരുദം നേടിയശേഷം സുരേന്ദ്രനാഥ് ബാനർജിയുമായി ചേർന്ന് ഇന്ത്യയിലുടനീളം നടത്തിയ പ്രഭാഷണങ്ങളിൽ അദ്ദേഹവും കൂട്ടുകാരുമായി, സാമൂഹിക സേവന കേന്ദ്രങ്ങൾ തുറന്നു. വി��ജന വിരുദ്ധ പ്രക്ഷോഭങ്ങളിൽ, ബ്രിട്ടീഷ് വസ്തുക്കളെ ബഹിഷ്കരിക്കാനുള്ള പരിപാടിയെ തിരിച്ചറിയുകയും, ദേശീയ വോളന്റിയർ പ്രസ്ഥാനം നയിക്കുകയും ചെയ്തു.

രാജ പ്യാരിമോഹനും അദ്ദേഹത്തിന്റെ മകൻ രാജേന്ദ്രനാഥ് മുഖർജിയും (മിസ്ത്രി ബാബു) ചേർന്ന് ഉത്തർപാറ ശിൽപ്പ സമിതി എന്ന ഒരു മരപ്പണിശാല സ്ഥാപിച്ചു. ആറ് ഹാൻഡ്ലൂമുകൾ വാങ്ങി ഹോംപൺ വസ്ത്രങ്ങൾ വിൽക്കാൻ തുടങ്ങി. ഉടൻ തന്നെ നാദിയയിലെ പൊറകച്ച യൂണിറ്റി നോക്കുകയും ജതിന്ദ്ര നാഥ് മുഖർജിക്ക് ( ബാഘ ജതിൻ അല്ലെങ്കിൽ ജതിൻ മുഖർജി) സഹായം നൽകുകയും ചെയ്തു. അവർ ഛത്ര ഭണ്ഡാർ ("സ്റ്റുഡന്റ്സ് എംപോറിയം") രൂപീകരണത്തിൽ സഹകരിച്ചു, പിന്നീട് ശർമ്മാജിബി സമബായ ("("Workers’ Cooperative"). ") എന്ന് രൂപാന്തരപ്പെടുത്തി.

ജതിൻ മുഖർജി, 1903 മുതൽ "നേരിട്ട് അരബിന്ദോ ഘോഷിന് കീഴിൽ പ്രവർത്തിച്ചിരുന്നു. ^[1]