NGC 6825

Објектот е откриен на 18 септември 1884 година од страна на Едвард Свифт, со помош на рефрактор, чијашто леќа имала пречник од 16 см.

Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 6825 е од видот C.^[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 14,4 m, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 15,4 m, додека површинскиот сјај изнесува 12,5 m/лм².^[2] NGC 6825 има привидни димензии од 0,5' х 0,3'.^[2]

Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 19 ч 41 м 54,5 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, +64° 4' 24"". Положбениот агол на објектот е во износ од 174°.^[2]

Проучување на NGC 6825 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 63535. Во рамките на атласот на длабокото небо, ��ранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 31; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 4238. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 777.

• Список на NGC објекти (6501-7000);
• Нов општ каталог;
• Змеј (соѕвездие).

• Sulentic, Jack W., and William G. Tifft, "The Revised New General Catalogue of Nonstellar Astronomical Objects (RNGC)", Tucson, Arizona: University of Arizona Press, 1973. (4016,0).

• Прегледувач на длабокото небо — NGC 6825^{[мртва врска]}
• Поправени информации за NGC 6825
• NGC 6825 — VizieR.
• NGC 6825 — Вонгалактичка база на податоци на НАСА