NGC 1385

Објектот е откриен на 17 ноември 1784 година од страна на Вилијам Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.

Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 1385 е од видот SBc.^[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 10,9 m, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 11,5 m, додека површинскиот сјај изнесува 12,9 m/лм².^[2] NGC 1385 има привидни димензии од 3,6' х 2,2'.^[2]

Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 3 ч 37 м 28,6 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, - 24° 30' 10". Положбениот агол на објектот е во износ од 171°.^[2]

Проучување на NGC 1385 е вршено од повеќе истражувачи, па пора��и тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 13368. Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припа��а на групата означена со бројот 312; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 6447. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 908.

• Список на NGC објекти (1001-1500);
• Нов општ каталог;
• Печка (соѕвездие).

• Hirshfeld, Alan, and Roger W. Sinnott, eds., Sky Catalogue 2000.0, Vol.2, Cambridge, Massachusetts: Sky Publishing Corp. and Cambridge University Press, 1985. (3098,238)

• Прегледувач на длабокото небо — NGC 1385^{[мртва врска]}
• Поправени информации за NGC 1385
• NGC 1385 — VizieR.
• NGC 1385 — Вонгалактичка база на податоци на НАСА