689 п.н.е.

Годината е броена од страна на различни народи, па се среќава во бројни други календари. Меѓу попознатите се вбројуваат: византискиот, асирскиот, еврејскиот, римскиот, кинескиот, будистичкиот и исламскиот.

Така, во византискиот календар, којшто времето го мери од создавањето на светот според Библијата, на 1 септември 5509 г. п.н.е. според продолжениот јулијански календар, истата трае во текот на 4819 и 4820 година. Според асирскиот календар, во којшто мерењето на времето започнува од 4750 г. п.н.е, кога се проценува дека бил изграден првиот храм во градот Асур, станува збор за 4061 година. Понатаму, во еврејскиот календар, којшто започнува на 1 септември 3760 г. п.н.е. според продолжениот јулијански календар или околу една година пред создавањето на светот според Евреите, годината се протега во текот на 3071 и 3072 еврејска година. Според календарот на Римјаните, којшто започнува од 753 г. п.н.е., кога браќата Ромул и Рем го основале градот Рим (познато и како Ab urbe condita), годината е избројана како 64.

Во рамките на кинескиот календар, пак, постојат две поделени мислења за почетокот на броењето на годините: едни сметаат дека тоа е 61 година од владеењето на легендарниот Жолт цар или 2637 г. п.н.е.; додека други сметаат дека за почеток треба да се земе годината кога Жолтиот цар станал владетел, т.е. 2697 г. п.н.е. На тој начин, според првото гледиште, 689 година се протега во 1947 и 1948, додека според второто гледиште, годината трае во текот на 2007 и 2008 кинеска година. Будистичкиот календар започнува да го мери времето од 543 г. п.н.е., година во којашто се смета дека Буда достигнал состојба на нирвана, па така годината е 146 пред Буда да ја достигне блажената состојба. Според исламскиот календар, во којшто мерењето на времето започнува со 622 година, т.е. годината на пребегнувањето на пророкот Мухамед од Мека во Медина (позната и како хиџра), годината се протега во текот на 1350 и 1349 исламска година пред хиџра.

• Асирскиот цар Сенахериб брутално го разорил и ограбил Вавилон.^[1]

• Еламскиот крал Хума-Менан III (692-688 г. п.н.е.) по срцевиот удар живеел уште неполна година.

• Фараон на Египет бил Тахарка (690-664 г. п.н.е.)

• Мушезиб-Мардук (692 - 689 г. п.н.е.) бил калдеиски принц избран за крал на Вавилонија.^[2]

1. ↑ McKenzie, John L. (1995). The Dictionary Of The Bible. Simon and Schuster.
2. ↑ Grayson, Albert Kirk (2000). Assyrian and Babylonian Chronicles (англиски). Eisenbrauns. ISBN 9781575060491.