Runae (carmina)
Runae[1] sunt carmina epica Carelica et Finnica et Estonica et Izhorica aliorumque populorum Finno-Ugricorum regionis Balticae popularia. Versu octosyllabo vel trochaeo quattuor pedum rima carente sed alliteratione praedito componuntur. Parallelismo abundant, nam more solito a duobus rhapsodis alterna cantabantur, qui manus alterius tenebant et rhapsodus alter versum a rhapsodo priore cantatum sensu eodem sed verbis aliis repetebat.
Kantele est instrumenum musicium, quo cantor runarum sibi concinit.
Cantores runarum Careli noti erant:
- Basilius Kieleväinen
- Andreas Malinen (1777—1855)
- Maria Micheeva (1884—1969)
- Anastasia Nikiforova (1888—1971)
- Archippus Perttunen
- Michael Perttunen (1815—1899)
- Tatiana Perttunen (1880—1963)
- Petrus Shemeikka
- Ioannes Shemeikka (1843—1911)
- Jouki Hamalainen (1882—1959)
Atque Izhorici runarum cantores nominandi sunt, Larin Paraske et Eutropius Mel'nikov
Kalevalam Finnicam et Kalevi filium Estonicum e multis runis a rhapsodis rusticis auditis Elias Loennrot et Fridericus Kreutzwald(et) composuerunt.
Notae
recensere- ↑ Christiani Erici Lencqvist(fi) De superstitione veterum Fennorum, Aboae 1782, p. 73.
Bibliographia
recensere- Härkönen, I. Runolaulajia: Vanhan runon viimeinen miespolvi itäsellä suomenäärellä Helsingiae 1926 (Finnice)
- Евсеев В. Я. Руны и исторические песни. Petri Fabricae 1946 (Russice)