Provincia Ragusiensis
Provincia Ragusiensis, deinde Provincia regionalis Ragusiensis[1][2] (alia nomina: Provincia regionalis Ragusina[3][4] ac Provincia regionalis Ragusiae) (Italiane: Provincia di Ragusa; Sicule: Pruvincia di Rausa) fuit provincia Italiae, in Regione Sicilia sita, cuius caput fuit urbs Ragusiae et cuius signum fuit RG.
Provincia RagusiensisRes apud Vicidata repertae:
Provinciae Italicae abrogatae
Civitas: Italia
Locus: 36°55′30″N 14°43′50″E
Situs interretialis
Provincia Ragusiensis: situs
Civitas: Italia
Locus: 36°55′30″N 14°43′50″E
Situs interretialis
Fines
Procuratio superior: Sicilia
Territoria finitima: Provincia Regionalis Calatanisiadensis, Provincia Regionalis Catinensis, Provincia Regionalis Syracusana
Territoria finitima: Provincia Regionalis Calatanisiadensis, Provincia Regionalis Catinensis, Provincia Regionalis Syracusana
Forma
Area: 1 623.89 chiliometrum quadratum
Caput: Ragusia
Subdivisiones: Achates, Gulfis, Ihomisum, Ceretanum, Hyspica, Mutyca, Mons Ruber Almus, Alpusallum, Ragusia, Fanum Sanctae Crucis Camarinensis, Scicli, Victoria
Caput: Ragusia
Subdivisiones: Achates, Gulfis, Ihomisum, Ceretanum, Hyspica, Mutyca, Mons Ruber Almus, Alpusallum, Ragusia, Fanum Sanctae Crucis Camarinensis, Scicli, Victoria
Gestio
Consilium: Provincial Council of Ragusa
Vita
Sigla
Siglum autoraedarum: RG
Tabula aut despectus
.svg)
Montis Rubri Almi
Insigne
recensere.svg){kind=link}
Historia
recensereDie 4 Augusti 2015, cum lege regionali N° 15, provincia abrogata est; in locum eius successit Consortium Liberum municipale Ragusiense.
Municipia Provinciae Ragusiensis
recensereMunicipia Provinciae Ragusiensis usque ad annum 2015 fuerunt.
Nexus interni
Pinacotheca
recensere-
Collocatio finium Provinciae Ragusiensis in Regione Sicilia.
.svg){kind=link}
Notae
recensere- ↑ J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 (A–D), 2 (E–M), 3 (N–Z)
- ↑ www.catholic-hierarchy.org
- ↑ Castiglioni, Aloisius; Mariotti, Scaevola. Vocabolario della lingua latina, latino-italiano, italiano-latino. Quarta editio a Petro Georgio Parroni curata (Taurini, 2007).
- ↑ E. Olivetti, Dizionario Latino Liberum dictionarium interretiale Latino-Italianum