mere

mere

1. Guhartoyeke mirov (“zelam û jin û zarok”).

mere

1. Guhartoyeke herîn (“dijmaneya "here"”).

mere (cureyê peyvê?)

1. bi me re
2. ji me re

   Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

• (brîtanî)  IPA: /mɪə/
• (emerîkî)  IPA: /mɪɚ/
• Deng (DYA)^ⓘ
• Deng (Başûrê Îngilistanê, QY)^ⓘ
• Deng (Teksas, DYA)^ⓘ

mere (forma pirjimar meres)

1. ger, gol^[1]

• meer
• mear
• meere

Ji îngilîziya navîn mere, ji îngilîziya kevn mere (“behr, gol”), ji proto-cermenî *mari, ji proto-hindûewropî *móri. Cotrehê mar û mare.

mere (komparatîv merer, sûperlatîv merest)

1. tenê

Ji anglo-normanî meer, ji fransiya kevn mier, ji latînî merus.