«Մոլլա Նասրէդին» երգիծական թերթի խմբագիր Մամէդ Կուլի-զադէն, ենթարկւած հոգևորականութեան նղովքի և բոյկոտի, հէնց այն պատճառով, որ խօսել է կանանց հարցի և հոգևորականութեան ագիտութեան մասին: «Խաթաբալա» թերթից (1907):
Ուսուցչություն է արել Երևանի նահանգի գյուղերում։ 1898 թվականին տեղափոխվել է Երևան, 1903 թվականին՝ Թիֆլիս, աշխատել «Շարգի-Ռուս» ադրբեջանական թերթի խմբագրությունում, աշխատակցել «Կավկազսկի ռաբոչի լիստոկ»-ին («Кавказский рабочий листок»)։ 1906-1930 թվականներին, ընդմիջումներով, Թիֆլիսում հրատարակել է «Մոլլա Նասրեդդին» երգիծական ամսագիրը։ «Դանաբաշ գյուղի իրադարձությունները» վիպակում և նախահեղափոխական պատմվածքներում ռեալիստորեն պատկերել է ժողովրդի կյանքը։ Գրել է «Մեռյալները» (1909 թվական), «Իմ մոր գիրքը» (1919 թվական), «Խելագարների հավաքույթը» (հրատարակվել է 1936 թվականին) կատակերգությունները։ Մամեդկուլիզադեն հայ և ադրբեջանցի ժողովուրդների բարեկամության ջատագով էր։ Մտերիմ է եղել Ա. Շիրվանզադեի հետ։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 7, էջ 191)։
Ռուսական կայսրություն
Jalil Mammadguluzadeh Վիքիպահեստում
