Հերմինե Ռազգրատլյան

Հերմինե Ռազգրատլյան
Ծնվել է	մայիսի 15, 1926(1926-05-15)[1]
Ծննդավայր	Սոֆիա
Մահացել է	հուլիս 1944 (18 տարեկան) կամ հունիսի 10, 1944(1944-06-10)[1] (18 տարեկան)
Մահվան վայր	Լյուտյակովսկի Բաիր
Քաղաքացիություն	Բուլղարիա
Ermine Razkatlyan Վիքիպահեստում

Հերմինե Դանիելի Ռազգրատլյան (պարտիզանական կեղծանունը՝ Սաշկա, մայիսի 15, 1926, Սոֆիա - հունիսի 10, 1944, Լյուտյակովսկի Բաիր), բուլղարահայ պարտիզանուհի, Բուլղարիայում հակաֆաշիստական շարժման մասնակից։

Հերմինե Ռազգրատլյանը (Սաշկան) ծնվել է 1926 թվականի մայիսի 15-ին Բուլղարիայի մայրաքաղաք Սոֆիայում՝ բուլղարահայ ուսուցչի ընտանիքում։ Նախնական կրթությունը ստացել է Բուլղարիայում։

Ամուսնացել է պարտիզանական ջոկատի առաջին գումարտակի հրամանատար Ստոմեն Կոստովի (Լենկո) հետ։

Հերմինեն մահացել է 1944 թվականի ապրիլի 10-ին, Բուլղարիայի Լյուտակովսկի Բաիրում^[2]։

Բուլղարիայի բանվորական երիտասարդական միության անդամ 1942 թվականից։ 1942 թվականից ծավալում է ընդհատակյա կոմերիտական գործունեություն, 1943 թվականին անդամագրվում է Թոդոր Ժիվկովի և Դոբրի Ջուրովի ղեկավարած «Չավդար» պարտիզանական ջոկատին։ Մասնակցել է բազմաթիվ մարտերի, եղել է գնդացրային անձնակազմի ավագ, սակայն Նեգուշովո գյուղում մատնությամբ ընկնում է թշնամու ձեռքը։ Երկար խոշտանգումներից հետո ֆաշիստները կիսամեռ Ռազգրատլյանին թաղել են գերեզմանում^[3]։

Բուլղար ժողովուրդը բարձր է գնահատել Սաշկայի գործունեությունը։ Նրա մասին ն գովեստի խոսքեր են ասել հետագայում Բուլղարիայի Ժողովրդական Հանրապետության պաշտպանության նախարար Դոբրի Ջուրովը, Սաշկայի զինակից Վասիլ Լակովը։

Նրա մարտական ընկեր և պոետ Վեսելին Անդրեևը գրում է «Սաշկա» բանաստեղծությունը, որը զետեղված է Բուլղարիայի դպրոցներում դասավանդվող քրեստոմատիայում։ Նրա մասին վիպակ է հրատարակում գրող Ստեփան Կուրտիկյանը, որը լույս է տեսնում հայերեն և ռուսերեն։

Սոֆիայից ոչ հեռու՝ «Չավդար» պարտիզանական ջոկատի թանգարանում, դրված է բուլղար քանդակագործ Դուգանովի ստեղծած Սաշկայի կիսանդրին^[3]։

Երկրորդ աշխարհամարտի տարիներին ֆաշիզմի դեմ ծավալած պայքարում մեծ դեր են ունենում թիկունքում մարտնչող պարտիզանները։ Գործել են մի քանի ջոկատներ, որոնց կազմում մեծ էր հայերի թիվը։ Նրանք միայն անհրաժեշտ տեղեկություններ էին տալիս թշնամու զորքի և զինտեխնիկայի գտնվելու վայրերի, զորաշարժերի մասին, հարձակումների միջոցով պայթեցնում էին զինտեխնիկայով բեռնավորված գնացքներ, ավտոմեքենաներ, զրահամեքենաներ^[3]։ Պարտիզան Սաշկայի (Հերմինե Ռազգրադլյան) անունը հայտնի էր ամբողջ Բուլղարիայում։ Ավելի քանի 2 տարի հերոսաբար պայքարել է զավթիչների դեմ։ Նա աչքի է ընկել բազմաթիվ համարձակ սխրագործություններով։

Գյումրու փողոցներից մեկը կրում է Հերմինե Ռազգրատլյանի անունը։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։