Jump to content

Ֆոնտանկա (գետ)

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Ֆոնտանկա (այլ կիրառումներ)
Ֆոնտանկա
Ֆոնտանկա գետ և Չերնիշև կամուրջ, հորիզոնում՝
Սուրբ Երրորդություն եկեղեցին
Բնութագիր
Երկարություն7,6
ԱվազանՆևայի ջրավազան,
Ֆիննական ծոց,
Բալթիկ ծով,
Ատլանտյան օվկիանոս
Ջրահոսք
ԱկունքՆևա գետ
ԳետաբերանՆևայի գետաբերան
Գետաբերանի տեղակայումՖիննական ծոց
Բարձրություն0 մ
Կոորդինատներ
Տեղակայում
Հոսող հոսքերԳրիբոեդովի ջրանցք
ԵրկիրՌուսաստան Ռուսաստան
ԵրկրամասՍանկտ Պետերբուրգ,
Լենինգրադի մարզ

Ֆոնտանկա (ռուս.՝ Фонтанка), գետ Սանկտ Պետերբուրգում, ճյուղավորում Նևա գետի դելտայում։ Հոսում է քաղաքի կենտրոնական հատվածով։

Գետի երկարությունը - 7,6 կմ է[1], լայնությունը՝ մոտ 70 մ, առավելագույն խորությունը՝ մինչև 3,5 մ։ Հոսում է Նևա գետի ձախ կողմից, որտեղ գտնվում է Ամառային այգին, և թափվում Մեծ Նևա[1]՝ Գուտուևսկի կղզուց հյուսիս։ Հին ժամանակներում կղզին, որը կազմավորվում էր Մոյկա և Ֆոնտանկա գետերով, կոչվում էր ֆիններեն՝ Peryka-saari[2]:

Պատմություն

Անվանումը կապված է Ամառային այգու շատրվանների հետ, Ֆոնտանկայի վրայով անցնում էին Լիգայի ջրանցքի ավազանի խողովակները։

Ֆոնտանկան Անիչկովի կամուրջի մոտ. 1918 թվականից ոչ ուշ արված լուսանկար

Մինչև 1712-1714 թվականները կոչվում էր Երիկ կամ Անանուն Երիկ և իրենից ներկայացնում էր ճահճային գետակ, որն իր հոսքի ընթացքում ձևավորում էր մանր ու միջին կղզյակներ։

1737 թվականից գետը կոչվում է Ֆոնտանկա։

Անանուն Երիկի վրա առաջին կամրջի շինարարության ժամանակ ջրային պատնեշի լայնությունը մոտ 200 մետր էր, սակայն ժամանակի ընթացքում այն զգալիորեն փոքրանում է[3]։

1743-1752 թվականներին գետը մաքրվում է և ամրացվում փայտե պատնեշով։

Ժամանակակից տեսքը Ֆոնտանկան ստացել է 1780-1789 թվականներից հետո, երբ այն վերջնականապես մաքրվում է և խորացվում, իսկ ափերը պատվում են գրանիտե պատնեշով[4]։

Ֆոնտանկա գետի ափին՝ Նևա գետի հարավում, կար ոչ մեծ մի գյուղ, որը հայտնի էր 17-րդ դարում։ Անվանումը աղբյուրների մի մասում նշվում է որպես Կալյուլա, մնացածներում՝ Կալլինա։ Սանկտ Պետերբուրգի շինարարության առաջին տարիներին գյուղը վերակառուցվում է որպես ռուսական բնակավայր–համայնք, և այն կոչում Կալինկինա։ Այս անվանումը մնացել է Հին Կալինկինա կամուրջ անվամբ։

Մոյկա գետի ակունքը՝ Ֆոնտանկայից

1780-1789 թվականներին ճարտարապետ Անդրեյ Կվասովի նախագծով կանգնեցվում է գրանիտե պատնեշը, մուտքեր և աստիճաններ՝ գետի մոտ։ 18-րդ դարի վերջին գետի հունը ուղղվում է։

Գետի վրա այժմ կառուցված է 15 կամուրջ։ Դրանցից ամենահին կամուրջներն են վերոնշյալ Հին Կալինկինան և Լոմոնոսովի կամուրջը։

1994 թվականի նոյեմբերի 19–ին, Ֆոնտանկա գետի ափին՝ Միխայիլի դղյակի մոտ՝ № 12/1 տան մոտ՝ Առաջին ինժեներական կամուրջի հարևանությամբ, կանգնեցվել է Չիժիկ-Պիժիկի արձանը։

Նշանակությունը

1730–ական թվականներից[5] մինչև դարի կեսը Ֆոնտանկան ծառայում էր որպես քաղաքի հարավային սահման։ Ափերին կառուցվել էին փոքր ու միջին այգիներ, որոնցից առաջինը Ամառային այգին էր՝ Պետրոս I-ի ամառային պալատի մոտ։ Չնայած նրան, 1760-ական թվականներին[5] քաղաքի սահմանը դառնում է Օբվոդնի ջրանցքը, Ֆոնտանկան մնում է որպես Պետերբուրգի պալատական շենքերի սահմանային գետ։

Պատկերասրահ

Ծանոթագրություններ

  1. 1,0 1,1 «Фонтанка». Государственный водный реестр. Վերցված է 2013 թ․ նոյեմբերի 21–ին-ին.
  2. «На берегу пустынных волн…», или, когда был основан Петербург?
  3. Книга:Мосты и набережные Ленинграда|страницы=10
  4. Р.А. Нежиховский,Река Нева и Невская губа, Ленинград,1981
  5. 5,0 5,1 Путеводитель по Санкт-Петербургу - Ленинграду Արխիվացված 2007-09-28 Wayback Machine на сайте Гуманитарного Университета Профсоюзов Արխիվացված 2007-09-28 Wayback Machine
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ֆոնտանկա (գետ)» հոդվածին։

Գրականություն

  • Горбачевич К. С., Хабло Е. П.։ Почему так названы?, 1985

Արտաքին հղումներ