Jump to content

Մարիա Բոսկի

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.
Մարիա Բոսկի
իտալ.՝ Maria Elena Boschi
 
Կուսակցություն՝ Italy Alive?
Կրթություն՝ Ֆլորենցիայի համալսարան[1]
Մասնագիտություն՝ քաղաքական գործիչ, փաստաբան և իրավաբան
Դավանանք կաթոլիկություն
Ծննդյան օր հունվարի 24, 1981(1981-01-24)[1] (44 տարեկան)
Ծննդավայր Մոնտևարկի, Արեցո, Տոսկանա, Իտալիա[1]
Քաղաքացիություն  Իտալիա
Ի ծնե անուն իտալ.՝ Maria Elena Boschi

Մարիա Էլենա Բոսկի (իտալ.՝ Maria Elena Boschi, հունվարի 24, 1981(1981-01-24)[1], Մոնտևարկի, Արեցո, Տոսկանա, Իտալիա[1]), իտալացի քաղաքական գործիչ, Ռենցիի կառավարության սահմանադրական բարեփոխումների և խորհրդարանի հետ կապերի նախարար (2014-2016 թվականներ), Ջենտիլոնիի կառավարության աշխատակազմի քարտուղար (2016-2018 թվականներ)։

Կենսագրություն

Վաղ տարիներ և քաղաքական գործունեության սկիզբ

Մարիա Էլենա Բոսկին գործարար Պիեռ Լուիջի Բոսկիի (Pier Luigi Boschi) և Ստեֆանիա Ագրեստի (Stefania Agresti) դուստրն է, որը հետագայում դարձել է Լատերինայի փոխքաղաքապետ։ Ծնվել է Մոնտեարքում, սակայն մանկությունն ընտանիքի հետ անցկացրել է Լատերինում։ Սովորել է Պետրարկիի լիցեյում (Արեցցո), ապա Ֆլորենցիայի համալսարանում, կորպորա��իվ իրավունքի վարպետ է, աշխատել է որպես իրավաբան։ 2009 թվականին Ֆլորենցիայի քաղաքապետի ընտրություններում պաշտպանել է հակառակորդի Մատեո Ռենցիի հակառակորդի՝ Միկելե Վենտուրայի թեկնածությունը։ Այնուամենայնիվ, ընտրություններում հաղթած Ռենցին նրան աշխատանքի է ընդունել որպես իրավախորհրդատու (մասնավորապես, Բոսկին համակարգել է Ֆլորենցիայի քաղաքային տրանսպորտային ընկերության՝ ATAF-ի սեփականաշնորհումը, որն ավելի ուշ վարորդների շրջանում բողոքի գործադուլ է հրահրել)։ 2013 թվականի դեկտեմբերին ընդգրկվել է Դեմոկրատական կուսակցության ազգային վարչության կազմում, որտեղ պատասխանատու էր ինստիտուցիոնալ բարեփոխումների համար։ Ակտիվ աջակցության համար Ռենցին Լեոպոլդի նախկին կայարանի շենքում «Մետաղի ջարդոն հավաքողների» (Movimento dei rottomatori) շարժման նիստերին ստացել է «Յագուար» (Giaguara) մականունը[2][3][4]։

Խորհրդարանի պատգամավոր (2013 թվականից)

2013 թվականին ընտրվել է Իտալիայի 17-րդ գումարման պատգամավորների պալատ՝ Տոսկանայի 12-րդ ընտրատարածքից դեմոկրատական կուսակցության ցուցակով, 2013 թվականի մայիսի 7-ից եղել է 1-ին հանձնաժողովում (Սահմանադրության, նախարարների խորհրդի և ներքին գործերի հարցեր), հանձնաժողովի նիստերում նրան փոխարինել է Մարկո Դի Մայոն[5]։

Սահմանադրական բարեփոխումների և խորհրդարանի հետ կապերի նախարար Ռենցիի կառավարությունում (2014-2016)

2014 թվականի փետրվարի 22-ին Բոսկին երդում է տվել որպես նախարար՝ առանց Ռենցիի կառավարության սահմանադրական բարեփոխումների և խորհրդարանի հետ կապերի պաշտոնի։

Բոսկիի օրենք

Կառավարությունում աշխատանքի առաջին ամիսները նրա անունը սերտորեն կապել են խորհրդարանի միջոցով Պատգամավորների պալատի ընտրությունների և սահմանադրական բարեփոխումների մասին օրինագծի անցկացման հետ, որը վերաբերում էր Սենատի ձևավորման և լիազորությունների կարգին (մամուլում սահմանադրական բարեփոխումների մասին օրինագիծը սկսել են Բոսկի օրենք անվանել)[6]։

Բոսկին 2014 թվականի Եվրոպական նախընտրական քարոզարշավի ժամանակ

2015 թվականի մարտի 10-ին Պատգամավորների պալատը 357 կողմ, 125 դեմ, 7 ձեռնպահ ձայների հարաբերակցությամբ առաջին ընթերցմամբ հավանություն է տվել Սենատի բարեփոխման մասին «Բոսկիի օրենքին»։ Ընդ որում, թե դեմոկրատական կուսակցության խմբակցությունում, թե «Առաջ, Իտալիա» խմբակցությունում պառակտում է տեղի ունեցել՝ իշխող կուսակցության 3 ներկայացուցիչ ձեռնպահ է մնացել, իսկ 15-ը չեն մասնակցել քվեարկությանը։ Տեքստում արված փոփոխությունների պատճառով օրինագիծը կրկին վերադարձվել է Սենատ[7][8]։ Օրինագիծը ենթադրում էր Սահմանադրության երկրորդ մասի V-րդ գլխի վերանայում։ Սենատորների թիվը նվազել է մինչև 100-ի, Սենատի լիազորությունները կրճատվել են, այն պետք է ձևավորվեր ոչ թե ուղղակի ընտրությունների արդյունքում, այլ օրենսդիր ժողովների կողմից իրենց ներկայացուցիչներին պատվիրակելու միջոցով։ Հեշտացել է կառավարական օրինագծեր անցնելու ընթացակարգը, փոփոխվել է Իտալիայի նախագահի ընտրությունների քվորումը. չեղարկվել Է Տարածաշրջանների պատվիրակների քվեարկությանը մասնակցությունը (մնացել են միայն սենատորներն ու պատգամավորները), առաջին երեք փուլերում հաղթանակի համար պահանջվում էր ստանալ ընտրական վեհաժողովի թվաքանակի 2/3-ի մեծամասնությունը։ Բացի այդ, Իտալիայի վարչատարածքային բաժանման մեջ վերացվել են գավառները․ նոր խմբագրությամբ Սահմանադրության 119-րդ հոդվածը կպահանջեր նոր օրենքի ընդունում, որը կոչված էր տարանջատելու կոմունաների, քաղաքային մետրոպոլիաների և տարածաշրջանների լիազորությունները[9][10]։

2016 թվականի հունվարի 11-ին Պատգամավորների պալատը օրինագծի կրկնակի քննարկումից հետո այն հաստատել է 367 ձայների մեծամասնությամբ՝ 2015 թվականի հոկտեմբերի 15-ին Սենատի կողմից հավանության արժանացած 5 ձեռնպահ ձայների դեպքում, որից հետո այն կրկին վերադարձել է վերին պալատ[11]։

2016 թվականի հունվարի 20-ին Սենատը 180 կողմ, 112 դեմ և 1 ձեռնպահ ձայների հարաբերակցությամբ հավանություն է տվել օրինագծին և այն վերադարձել է պատգամավորների պալատ։ Դեմոկրատական կուսակցության ձախ փոքրամասնությունը համաձայնել է բարեփոխմանը աջակցել միայն սենատորների ուղղակի ընտրությունների մասին դրույթ մտցնելու պայմանով[12]։

2016 թվականի ապրիլի 12-ին Պատգամավորների պալատը 361 կողմ, 7 դեմ և 2 ձեռնպահ ձայների հարաբերակցությամբ վերջնական վեցերորդ ընթերցմամբ հավանություն է տվել օրինագծին, և օրինագիծն անցել է հաջորդ փուլ՝ հանրաքվե։ Տեքստում պահպանվել են սենատորների ուղղակի ընտրությունները չեղյալ հայտարարելու և Սենատի կողմից կառավարությանը վստահության օգտին քվեարկելու իրավունքից զրկելու մասին դրույթները։ Հինգ աստղերի շարժում, «Առաջ, Իտալիա», Հյուսիս լիգա խմբակցությունները և Իտալիայի եղբայրներ և «Իտալական ձախեր» (Sinistra Italiana) կուսակցությունները քվեարկությանը չեն մասնակցել[13]։

2016 թվականի դեկտեմբերի 4-ին տեղի է ունեցել սահմանադրական հանրաքվե՝ առաջարկված բարեփոխմանը հավանություն տալու հարցի շուրջ, որի արդյունքներով կառավարությունը պարտություն է կրել (ընտրողների 40,9 %-ը կողմ է քվեարկել, 59,1 %-ը՝ դեմ)[14]։ Նման արդյու��քի մոտակա քաղաքական ճակատագիրը Ռենցիի կառավարության հրաժարականն էր։

Նույնասեռական զույգերի քաղաքացիական միության օրինականացում

Բոսկին 2016 թվականի ապրիլի 1-ին Բոլոնիայում կայացած «բարեփոխում, որը կփոխի Իտալիան» խորհրդաժողովում:

Բրիտանական The Independent թերթի տեղեկություններով Բոսկին համագործակցել է «Առաջ, Իտալիա» կուսակցության հայտնի ներկայացուցիչ Մարա Կարֆանիայի հետ՝ ձգտելով Իտալիայի խորհրդարանի միջոցով Իտալիայում նույնասեռ զույգերի համար քաղաքացիական միության օրինականացման մասին օրենսդրության անցկացմանը[15]։

2016 թվականի մայիսի 11-ին Պատգամավորների պալատը 372 կողմ, 51 դեմ և 99 ձեռնպահ ձայների հարաբերակցությամբ վերջնական ընթերցմամբ հավանություն է տվել այդ օրենքին[16]։

Սկանդալ Banca Etruria-ի հետ

2015 թվականի դեկտեմբերի 9-ին մամուլում տեղեկություններ էին հայտնվել «Civitavecchia» քաղաքում տեղի ունեցած ողբերգության մասին, որտեղ ինքնասպանություն էր գործել այն թոշակառուն, որը կորցրել էր իր բոլոր խնայողությունները՝ 100 հազար եվրո՝ Banca Etruria-ում, թեև այդ հաստատությունը հայտնվել էր այն չորսի շարքում, որոնց կառավարությունը որոշել է օգնություն ցուցաբերել վարչական բնույթի միջոցներով[17]։ Այդ պահին բանկի փոխնախագահն էր Մարիա Էլենայի հայրը՝ Պիեռ Լուիջի Բոսկին, և նա հրապարակային հայտարարությամբ էր հանդես եկել, որ իրեն համարում է պարկեշտ մարդ, իսկ նրա հասցեին հնչած բոլոր մեղադրանքները պայմանավորված են գործող կառավարության նախարարի հետ նրա բարեկամական կապերի առկայությամբ[18]։ Մարիա Էլենա Բոսկիի նկատմամբ նույնպես մեղադրանքներ են առաջադրվել շահերի բախման առկայության համար, սակայն նրա պաշտպանությանն են բերվել հետևյալ փաստարկները. բանկերի փրկության մասին որոշումները պատրաստվել են Էկոնոմիկայի և ֆինանսների նախարարության կողմից և հաստատվել կառավարության կողմից, այսինքն՝ անձամբ Բոսկին նրանց հետ կապ չունի[19]։

Հինգ աստղերի շարժման խմբակցությունը պահանջել է անվստահության քվեարկում Բոսկայի նկատմամբ, և 2015 թվականի դեկտեմբերի 18-ին 373 կողմ և 129 դեմ ձայների մեծամասնությամբ պատգամավորների պալատը կողմ է արտահայտվել վստահության քվեին[20]։

Սկանդալ Ֆեդերիկա Գուիդիի հետ

Մարիա Էլենա Բոսկին 2016 թվականին

2016 թվականի ապրիլի 5-ին Բոսկին մեկուկես ժամվա ընթացքում պատասխանել է երեք մագիստրատուրայի հարցերին, որոնք քննում էին այդ պահին արդեն պաշտոնաթող եղած Ֆեդերիկա Գուիդիի (Իտալիայի տնտեսական զարգացման նախկին նախարար) և իր ընկեր Ջանլուկա Ջեմելիի հեռախոսազրույցի գաղտնալսումը, որում նա իբր խոստացել էր ապահովել կայունության օրենքում Ջեմելլիի համար շահավետ ուղղումը։ Ի թիվս այլ բաների, Գուիդին զրուցակցին հայտնել է, որ Բոսկին նույնպես աջակցում է հիշյալ օրենքում փոփոխություններ կատարելուն։ Ապրիլի 3-ի երեկոյան Մարիա Էլենե Բոսկին հաղորդել էր մագիստրատուրայի հետ նախատեսված հանդիպման ժամանակի և վայրի մասին, նա պատասխանել է բոլոր հարցերին։ Մամուլում ճշտվում էր, որ դա հարցաքննություն չի եղել, նախարարին միայն հարցաքննել են որպես քննությանը հետաքրքրող գործի մանրամասներին տեղյակ մարդ[21]։

Նոր լիազորություններ

2016 թվականի մայիսի 10-ին Բոսկին, ի լրացում իր նախկին պարտականությունների, հավասար հնարավորությունների ապահովման և միջազգային որդեգրման ոլորտում լիազորություններ է ստացել[22]։ Այս նոր կարգավիճակում նա գլխավորել է միջազգային որդեգրումների հանձնաժողովը այն բանից հետո, երբ նրան նախորդող՝ Սիլվիա Դելլա Մոնիկան, այդ պաշտոնից ազատվել է աջ կենտրոնամետ սենատոր Կառլո Ջովանարդիի նախաձեռնությամբ, քանի որ ըստ օրենքի՝ հանձնաժողովը պետք է գլխավորի կամ վարչապետը, կամ ընտանիքի գործերի նախարարը։ Այդ պահանջները Բոսկին նույնպես չի բավարարել (ընտանեկան քաղաքականության հարցերը նախարարի իրավասության մեջ են մտել առանց Էնրիկո Կոստայի պաշտոնը)։ Բացի այդ, կաթոլիկ շրջանակներում մտավախություն է առաջացել, որ այդ նշանակման հետևանքը կդառնա միասեռ ամուսնությունների որդեգրման օրինականացումը, սակայն վարչապետ Մատեո Ռենցին իր հրապարակային հայտարարության մեջ այդ պնդումները հերքել է[23]։

Ջենտիլոնիի կառավարության աշխատակազմի քարտուղար (2016-2018)

2016 թվականի դեկտեմբերի 12-ին Կառավարության հրաժարականից հետո Ռենցին ստանձնել է այդ օրը ձևավորված Ջենտիլոնիի կառավարության աշխատակազմի քարտուղարի պաշտոնը[24]։

Պատգամավորների պալատում (2018 թվականից)

2018 թվականի մարտի 4-ի խորհրդարանական ընտրությունները հաղթանակ բերեցին Դեմոկրատական կուսակցությանը, սակայն Բոսկին հաղթանակ տարավ Բոլցանո միամանդատ շրջանում ՝ ստանալով ընտրողների ձայների 41,23 %-ը[25]։ 2018 թվականի հունիսի 21-ին մտել է Պատգամավորների պալատի V հանձնաժողով (բյուջե, գանձապետարան և պլանավորում)։

2019 թվականի սեպտեմբերի 18-ին Բոսկին տեղափոխվել Է Մատեո Ռենցիի հիմնադրած «Իտալիա Վիվա» նոր կուսակցություն, որը դեմոկրատական կուսակցության հետ միասին պաշտպանել է Կոնտեի երկրորդ կառավարությունը[26]։ Սեպտեմբերի 24-ին Պատգամավորների պալատում գլխավորել է կուսակցական խմբակցությունը[27]։

Անձնական կյանք և բնութագիր

Բոսկիի պաշտոնական լուսանկարը՝ Պատգամավորների պալատի կայքում

Բոսկին կաթոլիկուհի է (իր հայրենիքում մասնակցել է Սուրբծննդյան ներկայացումներին, հանդես գալով Մարիամ Աստվածածնի դերում[28])։ Vanity Fair-ին տված հարցազրույցում նա խոստովանել է, որ երազում �� մշտական զուգընկերոջ և երեք երեխաներ ունենալու մասին։ Նա հանդես է գալիս համասեռամոլ և հետերոսեքսուալ զույգերի հավասարության ճանաչման օգտին, իսկ ապագայում, երբ հասարակությունը պատրաստ լինի, կողմ է գեյ-ամուսնությունների պաշտոնական ճանաչմանը[29]։ Oggi շաբաթաթերթը հրապարակել է Բոսկիի անձնական կյանքի մասին տեղեկություններ։ Նախկինում նա կապ է ունեցել դերասան Անդրեա Սավելիի հետ, բայց նույնիսկ նրանց բաժանումից հետո պահպանվել են իրենց լավ հարաբերությունները։ Ռենցիի կառավարության աշխատանքը նույնպես դժվարություններ է ստեղծել, քանի որ ընթանում էր «ստախանովյան տեմպերով» (ritmi stakanovisti)[30]։

2013 թվականի հունիսի 4-ին Բոսկին, որպես խորհրդարանի պատգամավոր, գույքային դրության մասին հռչակագիր է ստորագրել, որում հայտարարել է Banca Etruria (10 %) և կոոպերատիվ Banca Valdarno (10%) վարկային բաժնետոմսերի սեփականության մասին, ինչպես նաև այն մասին, որ մինչև 2013 թվականի հունիսի 4-ը հանդիսացել է Publiacqua S. p.A ջրատար ընկերության տնօրենների խորհրդի անդամ[31]։

Նախարարական նշանակումից հետո համացանցում լայն տարածում է գտել մի լուսանկար, որտեղ նա, երդման տեքստը ստորագրելիս հենվելով սեղանի վրա, պատահաբար իբր ցուցադրել է իր ներքնազգեստների ծայրը։ Լուսանկարը հայտարարվել է կեղծ, և վերջինն այն հրապարակել է գերմանական Bild տաբլոիդը՝ մեկնաբանությամբ հանդերձ. «թեև նկարը իրական չէ, այն, այնուամենայնիվ, հաճելի է աչքերի համար»[32]։

Երիտասարդությունը և Բոսկիի արտաքինը նրան մեծ ուշադրություն են ենթարկում և, հավանաբար, խանգարում են մարդկանց ընկալել նրան որպես քաղաքականություն։ Նույնիսկ մկրտված քահանա Ալբերտո Գալորինին նրա մասին ասում է․ «գեղեցիկ և հանելուկային»։ Բայց մյուսները Մարիա Էլենի մասին ասում են, որ նա կատեխիզիսի գիտակ է, նույնիսկ եկեղեցում դասեր է անցկացրել, մշտապես զբաղված է եղել գործով, հետաքրքրասեր է։ Հայտնի է Բեռլուսկոնիի հայտարարությունը․ «Դուք կոմունիստ լինելու համար չափազանց գեղեցիկ եք», ինչին ի պատասխան Բոսկին ասել է․ «Վարչապետ, կոմունիզմն այլևս չկա»։ La Stampa թերթի լրագրող Անդրեա Մալագուտին կարծում է, որ նա հաճախ է հաջողության հասնում հանրային բանավեճերում, քանի որ տրամաբանությանն է դիմում այնտեղ, որտեղ մրցակիցները դիմում են առողջ բանականությանը[2]

Ծանոթագրություններ

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 http://www.governo.it/governo/gentiloni-paolo/sottosegretari-pcm/maria-elena-boschi
  2. ↑ 2,0 2,1 Giorgio Dell’Arti (2014 թ․ փետրվարի 26). «Maria Elena Boschi» (իտալերեն). Corriere della Sera: Cinquantamila giorni. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հուլիսի 24-ին. Վերցված է 2014 թ․ հունիսի 23-ին.
  3. ↑ Salvatore Mannino (2013 թ․ դեկտեմբերի 11). «Maria Elena Boschi nella segreteria Pd, sarà la "Giaguara" a occuparsi di riforme istituzionali: è partita da Laterina, figlia del vicesindaco. Agresti Adesso racconta: dal liceo Petrarca fino a Roma» (իտալերեն). la Nazione. Վերցված է 2014 թ․ հունիսի 23-ին.
  4. ↑ David Allegranti (2013 թ․ դեկտեմբերի 20). «Maria Elena Boschi, la scalata della giaguara di Renzi da dalemiana a fedelissima del sindaco» (իտալերեն). Huffington Post. Վերցված է 2014 թ․ հուլիսի 19-ին.
  5. ↑ «BOSCHI Maria Elena - PD Scheda del deputato (XVII Legislatura)» (իտալերեն). Camera dei Deputati. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հունիսի 29-ին. Վերցված է 2014 թ․ հունիսի 22-ին.
  6. ↑ «Ddl Boschi approda in Senato, possibili modifiche in arrivo» (իտալերեն). TG24 Sky. 2014 թ․ հուլիսի 14. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հուլիսի 15-ին. Վերցված է 2014 թ․ հուլիսի 18-ին.
  7. ↑ «Riforma Senato, la Camera dà l'ok. Berlusconi: "Fi compatta sul no, basta protagonismi"» (իտալերեն). la Repubblica. 2015 թ․ մարտի 10. Վերցված է 2015 թ․ մարտի 10-ին.
  8. ↑ .html «Riforme, ok alla Camera ma Fi e Pd sono divisi» (իտալերեն). la Stampa. 2015 թ․ մարտի 10. Վերցված է 2015 թ․ մարտի 10-ին. {{cite web}}: Check |url= value (օգնություն)(չաշխատող հղում)
  9. ↑ Giovanni Cedrone (2015 թ․ մարտի 10). «Scheda/Nuovo Titolo V e fine bicameralismo perfetto, ecco come cambia la Costituzione» (իտալերեն). la Repubblica. Վերցված է 2015 թ․ մարտի 10-ին.
  10. ↑ «Il vademecum delle riforme costituzionali Titolo V, nuovo Senato, referendum» (իտալերեն). Corriere della Sera. 2015 թ․ մարտի 10. Վերցված է 2015 թ․ մարտի 10-ին.
  11. ↑ «Riforme, sì della Camera al ddl Boschi. Il testo ritorna al Senato» (իտալերեն). la Repubblica. 2016 թ․ հունվարի 11. Վերցված է 2016 թ․ հունվարի 11-ին.
  12. ↑ «Il Senato approva la riforma, Renzi ringrazia» (իտալերեն). la Stampa. 2016 թ․ հունվարի 20. Վերցված է 2016 թ․ հունվարի 21-ին.
  13. ↑ Dino Martirano (2016 թ․ ապրիլի 12). «Riforme: sì definitivo della Camera al ddl Boschi, l'ultima parola al referendum» (իտալերեն). Corriere della Sera. Վերցված է 2016 թ․ ապրիլի 12-ին.
  14. ↑ Piera Matteucci (2016 թ․ դեկտեմբերի 5). «Referendum, vince il No. Renzi si dimette: "Ho perso io, la poltrona che salta è la mia"» (իտալերեն). la Repubblica. Վերցված է 2016 թ․ դեկտեմբերի 5-ին.
  15. ↑ Michael Day (2015 թ․ մայիսի 26). «Pin-up girls of the right and left team up to fight for equal marriage in Italy» (անգլերեն). The Independent. Վերցված է 2015 թ․ մայիսի 27-ին.
  16. ↑ Piera Matteucci (2016 թ․ մայիսի 11). «Unioni civili, storico sì alla Camera: sono legge. Renzi: "Lotta da fare senza contare voti"» (իտալերեն). la Repubblica. Վերցված է 2016 թ․ մայիսի 12-ին.
  17. ↑ «Salvabanche, pensionato si suicida dopo aver perso centomila euro» (իտալերեն). la Repubblica. 2015 թ․ դեկտեմբերի 9. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 11-ին.
  18. ↑ «Banche, Boschi: "Mio padre perbene. Dal governo nessun favoritismo"» (իտալերեն). la Repubblica. 2015 թ․ դեկտեմբերի 10. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 11-ին.
  19. ↑ Gianluca Paolucci (2015 թ․ դեկտեմբերի 16). «I legami tra Banca Etruria e la famiglia Boschi» (իտալերեն). la Stampa. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 16-ին.
  20. ↑ «Boschi resta, sfiducia respinta: "Se ci fossero favoritismi, sarei la prima a dimettermi"» (իտալերեն). la Repubblica. 2015 թ․ դեկտեմբերի 18. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 18-ին.
  21. ↑ Jacopo Iacoboni (2016 թ․ ապրիլի 5). «Il giorno più duro della ministra. Da sola di fronte ai tre magistrati» (իտալերեն). la Stampa. Վերցված է 2016 թ․ ապրիլի 5-ին.
  22. ↑ «Cdm, alla Boschi anche le Pari opportunità. Renzi: "De Vincenti sentito dai pm di Potenza"» (իտալերեն). la Repubblica. 2016 թ․ մայիսի 10. Վերցված է 2016 թ․ մայիսի 11-ին.
  23. ↑ Paolo Gallori (2016 թ․ մայիսի 11). «Delega a Boschi sulle adozioni, polemica destra cattolica: "Favorevole alla stepchild"» (իտալերեն). la Repubblica. Վերցված է 2016 թ․ մայիսի 12-ին.
  24. ↑ «Gentiloni ha accettato l'incarico, nasce il suo governo . Alfano agli Esteri, Minniti all'Interno, Boschi sottosegretario» (իտալերեն). la Stampa. 2016 թ․ դեկտեմբերի 12. Վերցված է 2016 թ․ դեկտեմբերի 12-ին.
  25. ↑ «Elezioni 2018, Maria Elena Boschi vince nell'uninominale a Bolzano» (իտալերեն). Sky TG24. 2018 թ․ մարտի 5. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 20-ին.
  26. ↑ ««Italia Viva»: la lista dei (primi) 41 parlamentari che seguono Renzi» (իտալերեն). il Sole 24 Ore. 2019 թ․ սեպտեմբերի 18. Վերցված է 2019 թ․ սեպտեմբերի 22-ին.
  27. ↑ «Maria Elena Boschi eletta capogruppo alla Camera di Italia Viva» (իտալերեն). Corriere della Sera. 2019 թ․ սեպտեմբերի 24. Վերցված է 2019 թ․ դեկտեմբերի 18-ին.
  28. ↑ «Maria Elena Boschi, ecco com'era qualche anno fa» (իտալերեն). Libero Quotidiano. 2014 թ․ փետրվարի 24. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հունիսի 7-ին. Վերցված է 2014 թ․ հուլիսի 17-ին.
  29. ↑ Paola Jacobbi. «Maria Elena Boschi: «Sogno un compagno e tre figli»» (իտալերեն). Vanity Fair. Վերցված է 2014 թ․ հունիսի 22-ին.
  30. ↑ «La ministra in pillole: dall'ex (attore) a Palazzo Chigi» (իտալերեն). Corriere della Sera. 2014 թ․ հուլիսի 16. Վերցված է 2014 թ․ հուլիսի 16-ին.
  31. ↑ «Dichiarazione per pubblicita della situazione patrimoniale» (PDF). BOSCHI Maria Elena (XVII Legislatura) (իտալերեն). Camera dei Deputati. Վերցված է 2014 թ․ հուլիսի 19-ին.
  32. ↑ «Il ministro Maria Elena Boschi in perizoma al giuramento, il fake finisce sulla Bild» (իտալերեն). Fanpage. 2014 թ․ մարտի 26. Վերցված է 2014 թ․ հուլիսի 17-ին.

Արտաքին հղումներ

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Մարիա Բոսկի» հոդվածին։
Ֆոտո, վիդեո և աուդիո
Բառարաններ և հանրագիտարաններ
Չափորոշչային վերահսկողություն
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Մարիա_Բոսկի&oldid=9524069» էջից