Jump to content

Հոսեյն Համադանի

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.
Հոսեյն Համադանի
 
Մասնագիտություն՝ ռազմական գործիչ
Դավանանք շիա իսլամ
Ծննդյան օր հունվարի 1, 1955(1955-01-01) կամ դեկտեմբերի 15, 1950(1950-12-15)
Ծննդավայր Համադան, Իրան
Վախճանի օր հոկտեմբերի 7, 2015(2015-10-07)[1]
Վախճանի վայր Հալեպ
Քաղաքացիություն  Իրան

Հոսեյն Համադանի (պարս.՝ حسین همدانی, հունվարի 1, 1955(1955-01-01) կամ դեկտեմբերի 15, 1950(1950-12-15), Համադան, Իրան - հոկտեմբերի 7, 2015(2015-10-07)[1], Հալեպ), իրանցի ռազմական գործիչ, Իսլամական հեղափոխության պահապանների կորպուսի բրիգադի գեներալ։

Կենսագրություն

Երիտասարդ տարիներ

Ծնվել է Համադանում՝ Աբադանի նավթավերամշակման գործարանում տեխնիկ աշխատած նավթային ընկերության աշխատակցի ընտանիքում։ Հոսեյնն ուներ երկու ավագ քույր և կրտսեր եղբայր։ Նրա հայրը՝ Ալին, մահացել է, թողնելով ընտանիքը առանց կերակրողի, երբ Հոսեյնն ընդամենը երեք տարեկան էր։ Որպես ավագ որդի՝ Համադանին ստիպված է եղել աշխատել մթերային խանութում՝ գիշերները կատարելով դպրոցական տնային աշխատանք։ Գտնվելով 1979 թվականի Իսլամական հեղափոխության սկիզբը տված գաղափարների ազդեցության տակ՝ Հոսեյնը եղել Է այաթոլլա Մադանիի՝ այաթոլլա Խոմեյնիի ներկայացուցիչ այաթոլլա Խոմեյնիի ուսանողը Համադանում, որը հետագայում սպանվել է ժողովրդական մոջահեդների կողմից, և ընկերների հետ մասնակցել է հակաշահական բողոքներին[2][3]։

Զինվորական ծառայություն

1979 թվականին՝ Համադանում, սկսել է ռազմական կարիերա՝ մտնելով Հեղափոխական գվարդիայի մեջ[2]։ Նա կարևոր դեր է խաղացել Իսլամական հեղափոխության պահապանների կորպուսի ստեղծման գործում՝ առաջին անգամ դրսևորելով իրեն 1979 թվականի քրդական ապստամբության և 1980-88 թվականների իրանա-իրաքյան պատերազմի ժամանակ, որոնց շրջանակներում մասնակցել է տարբեր գործողությունների հրամանատարությանը, որոնք նպատակ ունեին ճնշել անջատողական ելույթները Իրանական Քուրդիստանում[4][5][6]։ Այդ ժամանակ նա 32-րդ բանակի Անսարալխսին կորպուսի հրամանատարն էր և 27-րդ բանակի Մարգարե Մուհամմեդ կորպուսի հրամանատարը, ինչպես նաև 16-րդ բանակի Երուսաղեմ կորպուսի հրամանատարի տեղակալն էր[7][8], մասնակցել է Կերբելա-4 և Կերբելա-5[9]։ 1982 թվականին Լիբանանի վրա Իսրայելի հարձակումից հետո Համադանին, լինելով Ռասուլահ կորպուսի ղեկավարներից մեկը, ուղարկվել է Սիրիա, ապա Լիբանան[10]։ Իրանա-իրաքյան պատերազմի ավարտից հետո նա նշանակվել է Անսար ալ Հուսեյն կորպուսի հրամանատար Համադանի աճյունում[11]։ Հետագայում Համադանին թողարկել է «Խայենի լուսնային լույսը» երկու պաշտոնական կենսագրությունները (պարս.՝ مهتاب خين) և «Դա պարտականություն է, եղբայր» (պարս.՝ تکلیف است برادر), որտեղ նա պատմել Է Իրաքի հետ պատերազմի արևմտյան ճակատում ծառայության տարիների մասին[11][12]։

1990-ականներին եղել է ցամաքային զորքերի շտաբի պետ և Իսլամական հեղափոխության պահապանների կորպուսի ավագ խորհրդական[10][12]։ Մոհամադ Խաթամիի նախագահության ընթացքում Համադանին իր կոշտ քննադատներից մեկն էր[11]։ 1999 թվականին Թեհրանի համալսարանի հանրակացարաններում ուսանողական հուզումների ճնշումից հետո նա ԻՀՊԿ-ի 24 սպաներից մեկն էր, որոնք նամակ էին գրել Խաթամիին, որում դժգոհություն էր հայտնվում տեղի ունեցող անկարգություններից և այն բանից, որ ելույթները ցրելու համար բանակ էր ներգրավվել[9][13][14]։

2005 թվականին Իսլամական հեղափոխության պահապանների կորպուսի հրամանատար Մոհամադ Ալի Ջաֆարին Համադանիին իր տեղակալն ու փոխնախագահն է նշանակել ԻՀՊԿ-ի նորաստեղծ Ռազմավարական հետազոտությունների կենտրոնի կողմից, որից հետո նրանք միասին մշակել են Իրանում թավշյա հեղափոխությունների իրականացման ցանկացած փորձի դեմ պայքարի վարժանք[4][8]։

2009 թվականին Համադանին նշանակվել է Բասիջ միլիցիայի հրամանատար Հոսեյն Տաեբայի օգնական[11], որից հետո մասնակցել է 2009 թվականի ընտրություններից հետո իր ուժերի կողմից միլիոնավոր բողոքների ճնշմանը, որոնք նշանավորվեցին նախագահ Մահմուդ Ահմադինեժադի հաղթանակով[15]։ Ավելի ուշ նա նշել էր, որ 2009 թվականի կրամատորյան իրադարձություններում, երբ թշնամին բոլոր միջոցներն օգտագործեց մեր դեմ, մեր ուժերը Բասիջին մարդկանց ճիշտ ուղու վրա դրեցին[15], և չնայած այն բանին, որ 45 հազար բասիջներից ոչ մեկին գնդակ չի հարվածել, Համադանին ասել է, որ Միր-Հոսեյն Մուսավիի և Մեհդի Քարուբիի բողոքների կազմակերպիչների համար ամենափոքր պատիժը մահապատիժն Է[16]։ Միևնույն ժամանակ, Համադանիի ելույթներից մեկում ասվում է, որ զինված ուժերը Իսլամական Հանրապետության տարածաշրջանում ազատագրման գործիք են՝ չհիշատակելով, սակայն, թե ում է Իրանը զենք մատակարարում, որից հետո այդ խոսքերն այնքան են տարածվել ԶԼՄ-ներում, որ նա ստիպված է եղել ժխտել իր իսկ հայտարարությունները[8][17]։

2009-2014 թվականներին Համադանին եղել է Ռասուլահ կորպուսի հրամանատար Մեծ Թեհրանի տարածքում[15]։ 2011 թվականին նրա նկատմամբ պատժամիջոցներ են սահմանվել, որոնք ներառում են ֆինանսական ակտիվների կալանք և Մեծ Բրիտանիայի[18], Կանադայի[19], Եվրամիության[20] տարածք մուտքի արգելք, մարդու իրավունքների խախտումների համար, որոնք կատարվել են Թեհրանում բողոքի ցույցերի ճնշման ժամանակ[15][21]։ Հետագայում Համադանին քննադատել է նախագահ Հասան Ռոհանիին Արևմուտքի հետ բանակցությունների համար՝ նրանց համար բոլոր պատասխանատուներին սպառնալով դատով և  Ամերիկան անվանելով Իրանի թշնամի[22]։

Հոսեյն Համադանի

Սիրիայում քաղաքացիական պատերազմի սկսվելուց հետո 2012 թվականին Համադանին շիա կամավորների 50-հազարանոց զորակազմի կազմում, որը կոչվում է Ջիշ Շաաբի, վերահսկվում է ԻՀՊԿ-ի կողմից, Սիրիայի տարածք է ուղարկվել այդ երկրի կառավարության պաշտոնական պահանջով[15][23]։ Չնայած Համադանին ուներ միայն միջին կազմավորում և համեստ ծագում[24], նա ճանաչվել էր հեղինակություն և ստրատեգ քաղաքային պայմաններում անջատողական շարժումների և պարտիզանական պատերազմի դեմ պայքարում՝ գլխավոր դեր խաղալով Սիրիայի նախագահ Բաշար Ասադի վերահսկողության տակ գտնվող Շաբիհա միլիցիայի ջոկատների ձևավորման և զինված ընդդիմության դիմադրությանը քրդական և ադրբեջանական ապստամբությունների դեմ պայքարի իրանական մեթոդիկայով վարժեցված[15][25]։ Իրաքի և Լևանտի իսլամական պետության դեմ պայքարի ընթացքում Համադանին պատասխանատու էր սիրիական զինված ուժերի և կամավորական ջոկատների միջև համակարգման համար[26], այդ թվում են լիբանանյան Հեզբոլլահը, իրաքյան Ասաիբ Ահլ ալ-Հաքը և Կատաիբ Հեզբոլլահը, աֆղանական Ֆաթիմիյունը[10], զուգահեռաբար վերահսկողություն իրականացնելով Սիրիայի տ��րածքում Ղոդս կորպուսի գործողությունների իրականացման նկատմամբ[4], ինչի կապակցությամբ դարձել է տվյալ ստորաբաժանման հրամանատար Քասեմ Սուլեյմանիի ամենամոտ օգնականը[27]։ Մոտ 80 գործողություն անցկացնելով[28] և կարևոր դեր խաղալով Դամասկոսի անկումը կանխելու գործում[16]՝ Համադանին վերադարձել է Իրան և մի քանի օր անց՝ մահվանից կես տարի առաջ, կրկին մեկնել է Սիրիա՝ ռազմական ոլորտում նրա գիտելիքների պահանջվածության պատճառով[9][26]։ Այնտեղ նա հայտնի էր Աբու Վահաբ[29] կեղծանունով, որը վերցրել էր ավագ որդու անունով[24]։

Մահ, ռեակցիա, հուղարկավորություն

2015 թվականի հոկտեմբերի 7-ի լույս 8-ի գիշերը Համադանին զոհվել է Խանասիր տանող ճանապարհին իր ավտոմեքենայի տապալման հետևանքով, միլիցիայի ուժերի հետ խորհրդատվական առաքելության անցկացման ժամանակ, որը գրոհվել էր ԻԼԻՊ-ի անդամների կողմից Հալեպի հյուսիսային ծայրամասում մի քանի գյուղերի գրավումից հետո, չնայած ռուսական ավիահարվածներին, որոնց նշումն սկսվել էր սեպտեմբերի 30-ին[5][6][29][30][31][32][33][34]։

Ինչպես նշել է ԿՀՎ-ի նախկին աշխատակից Ռուել Գերեհտը, Համադանին վերահսկում էր Սիրիայի ներսում իրանական գործողությունները։ Նա ներգրավված էր A-ից Z-ի մեջ, այնպես որ կարճաժամկետ հեռանկարում, հավանաբար, դա բավականին զգալի կորուստ է և կասկած չկա, որ դա հոգեբանական հարված Է Սիրիայում իշխանամետ ուժերի համար[35]։ Նա դարձել է Իրանի ամենատարեց սպան, որը մահացել է արտասահմանում 1979 թվականի իսլամական հեղափոխությունից ի վեր 36 տարվա ընթացքում[36], ինչպես նաև Սիրիայում այս տարի զոհված ԻՀՊԿ երկրորդ հրամանատարը՝ բրիգադի գեներալ Մոհամմադ Ալի Ալլահդադիից հետո, որը սպանվել էր հունվարի 18-ին իսրայելական ավիահարվածի հետևանքով[37][38][39]։ Միաժամանակ, Իրանում Սիրիա մեկնած զինվորականների հուղարկավորությունների թիվը սկսել է աճել[36], իսկ 4-ամյա քաղաքացիական պատերազմի զոհերի ընդհանուր թիվը կազմել է ավելի քան 300 հազար[40]։ Մի քանի օր անց՝ հոկտեմբերի 12-ին, Սիրիայում սպանվել են ԻՀՊԿ երկու սպաներ՝ գեներալ-մայոր Ֆարշադ Հասունիզադեն և բրիգադի գեներալ Համիդ Մոհթարբանդը[41][42]։

Սիրիայի տեղեկատվության նախարար Օմրան ալ-Զուբին ցավակցություն է հայտնել Համադանիի ընտանիքին, Իրանի ժողովրդին ու կառավարությանը՝ շնորհավորելով բոլորին նրա մեծ նահատակության կապակցությամբ, իսկ Իրանում Սիրիայի դեսպան Ադնան Մահմուդը նշել է, որ Համադանիի նահատակությունը միայն կամրապնդի ահաբեկչությանը դիմադրելու ճակատը[43]։

Իրանի բարձրագույն ղեկավար Ալի Խամենեին Համադանիին Սարդար կոչմանն է արժանացրել՝ նշելով, որ «այդ նախկին, անկեղծ զինվորը, ձգտումներով լի, պատվի ու փառքի ճակատներում անցկացրել է իր մաքուր ու բարեպաշտ երիտասարդությունը՝ պաշտպանելով Իսլամական հայրենիքն ու իսլամական Հանրապետական կարգը և այդ մարտադաշտում փառքով ու խիզախությամբ է իրագործվել նրա երազանքը՝ կյանքը տալ հանուն Ալլահի ջիհադի ճանապարհին[44][45], իսկ Իրանի նախագահ Հասան Ռոհանին իր ցավակցությունն է հայտնել բոլոր իրանցիներին Համադանիի մահվան կապակցությամբ, «մեծ կորուստ է և խոր վիշտ է առաջացրել»[46]։

Իսլամական խորհրդատվական խորհրդի նախագահ Ալի Լարիջանին նշել է, որ գեներալ Համադանին կատարել է իր առաքելությունը հեղափոխական գվարդիայում իսլամական կրոնի, Իսլամական հեղափոխության արժեքների և նպատակների պաշտպանության դժվարին և բարդ քայլերի միջոցով, Իրանի արտաքին գործերի նախարար Մոհամադ Ջավադ Զարիֆն ընդգծել է, որ նահատակ Համադանին կարևոր դեր է խաղացել ահաբեկչության և ծայրահեղականության դեմ պայքարի իր խորհրդատվական առաքելության մեջ և նրա մահը մեծ կորուստ է համարվում[47][48][49], իսկ ներքին գործերի նախարար Աբդոլռեզա Ռահմանի Ֆազլին ասել է, որ Համադանին ևս մեկ անգամ ամբողջ աշխարհին ցույց է տվել Իսլամական հեղափոխության կայուն և անվնաս դիմադրությունը ահաբեկչությանն ու ծայրահեղականությանը՝ վստահեցնելով, որ «Ալլահի օգնությամբ մոտ ժամանակներս մնացած ահաբեկիչները կոչնչացվեն»[50]։ Իրանի պաշտպանության նախարար Հոսեյն Դեհգանը նշել է, որ գեներալ Համադանիի ընկերներն ու զինակիցները կշարունակեն նրա ուղին և ամբողջությամբ կկործանեն ԻԼԻՊ-ի քրեաօլիգարխիկ ահաբեկչական խմբավորումը, նրանք ԻՊ-ին վրեժ կլուծեն դիմադրության ճակատի բոլոր նահատակների, ինչպես նաև կանանց, երեխաների և տղամարդկանց համար, որոնք սպանվել են ամբարտավան տերությունների վարձկանների կողմից, իսկ Իրանի բանակի ցամաքային զորքերի հրամանատար Ահմադ-Ռեզա Պուրդաստանը հայտարարել է, որ բրիգադի գեներալ Համադանիի նահատակությունը խթան կհանդիսանա վրեժխնդիր լինել ահաբեկիչներից և նրանց կողմնակիցներից[51][52]։ Նպատակահարմարության խորհրդի նախագահ Ալի Աքբար Հաշեմի Ռաֆսանջանին հայտարարել է, որ Համադանիի մահը սարսափելի պարտություն է պատճառել դիմադրության ուժերին, իրանական հեղափոխական գվարդիային, այդ ականավոր նահատակի մարդկանց, ընկերներին[53], իսկ խորհրդի քարտուղար Մոհսեն Ռեզային նշել է, որ Համադանին լավ հրամանատար էր, խիզախ, համբերատար, նվիրված և անկեղծ, որը Տիրոջ գործում գրեթե 40 տարվա պայքարից, զոհողությունից և անձնվիրությունից հետո հեռացավ Ալլահի մոտ[54]։ Միևնույն ժամանակ, Թեհրանի քաղաքային խորհրդի փողոցների անվանափոխությունների կոմիտեի ղեկավար Մոջթադ Շաքերին հայտարարել է, որ Համադանի անունով կոչվելու է Թեհրանի փողոցներից մեկը[55]։

Համադանիի դագաղը բազմության ձեռքին Թեհրանի հրապարակում՝ 2015 թվականի հոկտեմբերի 11։ Թեհրանի փողոցում Համադանիի դիմանկարներով իրանցիները՝ 2015 թվականի հոկտեմբերի 11։

Հոկտեմբերի 9-ի երեկոյան Համադանիի դին վերադարձվել է Իրան և տեղափոխվել Թեհրանի Մեհրաբադ օդանավակայան։ Հոկտեմբերի 11-ի առավոտյան մայրաքաղաքում տեղի է ունեցել հանդիսավոր երթ՝ բարձրաստիճան պաշտոնյաների, զորահրամանատարների և հասարակության բոլոր շերտերի ներկայացուցիչների մասնակցությամբ, որի ժամանակ հազարավոր գվարդիական ձեռքեր ամբոխի միջով Իրանի դրոշով փաթաթված Համադանիի դագաղն են տարել, որից հետո տեղի է ունեցել հուղարկավորության խորհրդանշական արարողություն, որը հեռարձակվել է պետական հեռուստատեսությամբ, ելույթով հանդես է եկել Մոհսեն Ռեզային։ Հոկտեմբերի 12-ին Համադանի մայր հրապարակի հրաժեշտի արարողությունից հետո Համադանիի մարմինը հողին հանձնվեց քաղաքի արևմտյան մասում գտնվող տեղի գերեզմանատանը[2][24][56][57][58]։

Անձնական կյանք

Համադանին ամուսնացած է եղել մի կնոջ հետ, ում հետ միասին մեծացել է մանկության տարիներին[59]։ Նրանք չորս երեխա ունեին[60]։ Ավագ որդին անվանվել է Աբդուլահ իբն Ումեյր Աբու Վահաբ Ալ Կալբիի պատվին, որը քրիստոնյա է, իսլամ է ընդունել և սպանվել Իմամ Հուսեյնի հետ 7-րդ դարում Քերբելի ճակատամարտի ժամանակ[24]։

Համադանին իր կյանքը բաժանել է երկու մասի ՝ պաշտպանելով ընտանիքը ռազմական գործերից՝ տան պայմաններում լինելով բարի և կարեկցող մարդ[3]։ Նա դավանում էր իսլամ և հավատում էր 1979 թվականի իսլամական հեղափոխության իդեալներին[27]։

Մրցանակներ

  • Հաղթանակի մեդալ (երկու անգամ) Բարձրագույն ղեկավարից «սուրբ պատերազմում հաջող հրամանատարության համար»[2][61][62]։

Ծանոթագրություններ

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 https://www.spiegel.de/politik/ausland/syrien-iranischer-general-stirbt-bei-kaempfen-nahe-aleppo-a-1057032.html
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 «Thousands gather to mourn Iranian general Hamedani». Middle East Eye[en]. 11 октября 2015. Վերցված է 14 октября 2015-ին.
  3. ↑ 3,0 3,1 «بر بلندای ایثار». Hamshahrionline.ir. 14 октября 2015. Վերցված է 14 октября 2015-ին.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 «What Is Iran Doing in Syria?». Foreign Policy. 21 сентября 2012. Վերցված է 10 октября 2015-ին.
  5. ↑ 5,0 5,1 «Berater im Kampf gegen IS: Iranischer General in Syrien getötet». Spiegel. 9 октября 2015. Վերցված է 10 октября 2015-ին.
  6. ↑ 6,0 6,1 «Rouhani extends condolences over IRGC commander killing in Syria». Press TV. 9 октября 2015. Վերցված է 10 октября 2015-ին.
  7. ↑ «فرماندهی که ۲ نشان «فتح» از دست ر��بر داشت». Mashregh News[en]. 9 октября 2015. Վերցված է 10 октября 2015-ին.
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 «فرمانده سپاه تهران بزرگ کیست؟». Rahesabz.net. 22 октября 2009. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ սեպտեմբերի 24-ին. Վերցված է 10 октября 2015-ին.
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 «سرتیپ همدانی؛ ارشدترین نظامی کشته شده ایران در عملیات برون مرزی». Euronews. 9 октября 2015. Վերցված է 14 октября 2015-ին.
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 «Background to Iran IRGC Gen. Hossein Hamedani killed in Syria». Национальный совет сопротивления Ирана[en]. 9 октября 2015. Վերցված է 11 октября 2015-ին.
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 «اللواء"حسين همداني" قائد حرس محافظة طهران السابق». Iran Briefing. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ փետրվարի 21-ին. Վերցված է 10 октября 2015-ին.
  12. ↑ 12,0 12,1 «Iranian general killed in Syria came back for special operation». Al-Monitor. 9 октября 2015. Վերցված է 11 октября 2015-ին.
  13. ↑ «Letter from the Revolutionary Guards commanders». Iranian.com[en]. 27 июля 1999. Վերցված է 10 октября 2015-ին.
  14. ↑ «فرمانده کل سپاه: وضع تهران از نظر فرهنگی و سیاسی خوب نیست». BBC. 24 марта 2011. Վերցված է 10 октября 2015-ին.
  15. ↑ 15,0 15,1 15,2 15,3 15,4 15,5 «Top Iranian Official Acknowledges Syria Role». The Wall Street Journal. 16 сентября 2012. Վերցված է 10 октября 2015-ին.
  16. ↑ 16,0 16,1 «آخرین گفتگوی سردار شهید حسین همدانی». Tabnak.ir. Վերցված է 10 октября 2015-ին.
  17. ↑ «مقام بلندپايه نيروی مقاومت بسيج ارسال اسلحه به ارتش های آزادی بخش منطقه را تائيد کرد». Голос Америки. 27 октября 2008. Վերցված է 10 октября 2015-ին.
  18. ↑ «Consolidated list of financial sanctions targets in the UK» (PDF). Правительство Великобритании. 14 апреля 2011. Վերցված է 10 октября 2015-ին.
  19. ↑ «Special Economic Measures (Iran) Regulations». Правительство Канады. 21 ноября 2011. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ դեկտեմբերի 19-ին. Վերցված է 10 октября 2015-ին.
  20. ↑ «Council Regulation (EU) No 359/2011» (PDF). Официальный журнал Европейского союза. 12 апреля 2011. Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2016 թ․ մարտի 4-ին. Վերցված է 10 октября 2015-ին.
  21. ↑ «EU Finalizes Sanctions for 32 Individuals in Iranian Government Who Violated Human Rights». Международная кампания за права человека в Иране[en]. 15 апреля 2011. Վերցված է 10 октября 2015-ին.
  22. ↑ «یک فرمانده سپاه ظریف را تهدید به محاکمه کرد». Аль-Арабия. 23 февраля 2015. Վերցված է 14 октября 2015-ին.
  23. ↑ «В Сирии погиб военный советник из Ирана генерал Хамедани». Вести.ру. 10 октября 2015. Վերցված է 10 октября 2015-ին.
  24. ↑ 24,0 24,1 24,2 24,3 «Iran's Revolutionary Guard mourns a general killed in Syria». Los Angeles Times. 13 октября 2014. Վերցված է 24 октября 2015-ին.
  25. ↑ «Битва за «золотое звено». На какие жертвы готов Иран ради сохранения власти Башара Асада в Сирии». Lenta.ru. 10 ноября 2016. Վերցված է 11 ноября 2016-ին.
  26. ↑ 26,0 26,1 «ISIL kills top Iranian commander in Syria». Аль-Джазира. 9 октября 2015. Վերցված է 10 октября 2015-ին.
  27. ↑ 27,0 27,1 «Senior Iranian Revolutionary Guards general killed in Syria -IRGC». Daily Mail. 9 октября 2015. Վերցված է 10 октября 2015-ին.
  28. ↑ «Iran Guards say two commanders killed in Syria». Agence France-Presse. 14 октября 2015. Վերցված է 24 октября 2015-ին.
  29. ↑ 29,0 29,1 «عکس/محل دقیق شهادت سردار همدانی». Fars News Agency. 9 октября 2015. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ հոկտեմբերի 24-ին. Վերցված է 24 октября 2015-ին.
  30. ↑ «Un général iranien tué près d'Alep, en Syrie». Le Monde. 9 октября 2015. Վերցված է 10 октября 2015-ին.
  31. ↑ «Iranian commander Brigadier General Hossein Hamedani killed by Isis while advising Syrian regime». The Independent. 9 октября 2015. Վերցված է 10 октября 2015-ին.
  32. ↑ «Open secret: Iran fighters in Syria get Russia 'tsunami' support to prop up Assad but not against Islamic State». The Japan Times. 15 октября 2015. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ հոկտեմբերի 29-ին. Վերցված է 24 октября 2015-ին.
  33. ↑ «Иранский генерал убит джихадистами под Алеппо». BBC Russian. 9 октября 2015. Վերցված է 11 октября 2015-ին.
  34. ↑ «Под Алеппо погиб помогавший войскам Асада иранский генерал». Lenta.ru. 9 октября 2015. Վերցված է 11 октября 2015-ին.
  35. ↑ «U.S. official: 'Psychological blow' in ISIS killing of Iranian general in Syria». CNN. 10 октября 2015. Վերցված է 14 октября 2015-ին.
  36. ↑ 36,0 36,1 «Senior Iranian commander killed in Syria». The Guardian. 9 октября 2015. Վերցված է 11 октября 2015-ին.
  37. ↑ «Iran holds funeral for senior commander killed in Syria». The Washington Post. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ հոկտեմբերի 17-ին. Վերցված է 11 октября 2015-ին.
  38. ↑ «Gen. Hamedani is Tehran's highest-profile casualty in military efforts to prop up Assad». Times of Israel. 11 октября 2015. Վերցված է 11 октября 2015-ին.
  39. ↑ «В Иране похоронен убитый в Сирии генерал Стражей революции». BBC Russian. 11 октября 2015. Վերցված է 11 октября 2015-ին.
  40. ↑ «ISIS kills Iranian military commander in Syria, Iran says». CNN. 9 октября 2015. Վերցված է 11 октября 2015-ին.
  41. ↑ «Two more Iranian commanders killed in Syria». Аль-Джазира. 14 октября 2015. Վերցված է 14 октября 2015-ին.
  42. ↑ «В Сирии погибли два иранских генерала». Lenta.ru. 14 октября 2015. Վերցված է 14 октября 2015-ին.
  43. ↑ «Information Minister: Martyr Hamedani killed in line of advisory mission in Syria». Сирийское арабское информационное агентство. 11 октября 2015. Վերցված է 24 октября 2015-ին.
  44. ↑ «سردار سرافراز شهید همدانی در کنار رهبر انقلاب». Khamenei.ir. 7 октября 2015. Վերցված է 14 октября 2015-ին.
  45. ↑ «Лидер Исламской революции выразил соболезнование в связи с мученической гибелью военачальника Хамедани». Голос Исламской Республики Иран. 10 октября 2015. Վերցված է 11 октября 2015-ին.
  46. ↑ «پیام تسلیت رئیس جمهور به مناسبت شهادت سردار همدانی». Mehr News Agency[en]. 9 октября 2015. Վերցված է 10 октября 2015-ին.
  47. ↑ «Le général Hossein Hamadani tombe en martyr, en Syrie». Аль-Манар. 9 октября 2015. Վերցված է 10 октября 2015-ին.
  48. ↑ «Зариф издал заявление с соболезнованием по поводу кончины бригадного генерала Хамедани». Голос Исламской Республики Иран. 10 октября 2015. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ դեկտեմբերի 22-ին. Վերցված է 11 октя��ря 2015-ին.
  49. ↑ «Соболезнование президента и спикера меджлиса Ирана по случаю муч. гибели генерала Хамедани». Голос Исламской Республики Иран. 9 октября 2015. Վերցված է 11 октября 2015-ին.
  50. ↑ «Министр внутренних дел Ирана выразил соболезнования в связи с кончиной командира КСИР». Голос Исламской Республики Иран. 10 октября. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ դեկտեմբերի 22-ին. Վերցված է 11 октября 2015-ին.
  51. ↑ «DM Promises Tough Revenge on ISIL for Death of Iranian General in Syria». Fars News Agency[en]. 10 октября 2015. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ հոկտեմբերի 17-ին. Վերցված է 10 октября 2015-ին.
  52. ↑ «Министр обороны Ирана выразил соболезнования в связи с мученической гибелью бригадного генерала Хамедани». Голос Исламской Республики Иран. 10 октября 2015. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ դեկտեմբերի 22-ին. Վերցված է 11 октября 2015-ին.
  53. ↑ «تسلیت آیت الله هاشمی رفسنجانی در پی شهادت سردار همدانی». Iranian Labour News Agency[en]. 9 октября 2015. Վերցված է 10 октября 2015-ին.
  54. ↑ «همداني از سابقون بود و اجر مجاهداتش جز با شهادت تكميل نميشد». Tabnak.ir. 9 октября 2015. Վերցված է 10 октября 2015-ին.
  55. ↑ «Tehran street to be named after martyred General Hamedani». The Iran Project. 11 октября 2015. Վերցված է 11 октября 2015-ին.
  56. ↑ «В столичный аэропорт "Мехрабад" привезли тело военачальника Хамедани». Голос Исламской Республики Иран. 11 октября 2015. Վերցված է 11 октября 2015-ին.
  57. ↑ «Funeral procession of General Hamedani held in Tehran». Голос Исламской Республики Иран. 11 октября 2015. Վերցված է 11 октября 2015-ին.
  58. ↑ «Iran holds funeral for IRGC commander killed in Syria». Press TV. 11 октября 2015. Վերցված է 11 октября 2015-ին.(չաշխատող հղում)
  59. ↑ «همسرانه‌هاي بانو پروانه چراغ نوروزي همسر شهيد همداني: گريه‌هاي نيمه شب حسين براي شهادت بود». dsrc.ir. 14 октября 2015. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ հոկտեմբերի 18-ին. Վերցված է 14 октября 2015-ին.
  60. ↑ «وصیت‌نامه سرلشکر شهید حسین همدانی». Fars News Agency. 14 октября 2015. Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ հոկտեմբերի 24-ին. Վերցված է 14 октября 2015-ին.
  61. ↑ «مروری بر سوابق درخشان سردار شهید حسین همدانی». Fars News Agency. 9 октября 2015. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ հոկտեմբերի 11-ին. Վերցված է 10 октября 2015-ին.
  62. ↑ «تصاویر پاسدار شهید حسین همدانی». Press TV. 9 октября 2015. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ հոկտեմբերի 11-ին. Վերցված է 10 октября 2015-ին.

Արտաքին հղումներ

Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Հոսեյն_Համադանի&oldid=9436229» էջից